అమ్మ చెట్టు

'Amma Chettu' New Telugu Story

Written By Sujatha Thimmana

రచన: సుజాత తిమ్మన

(కథా పఠనం: మల్లవరపు సీతారాం కుమార్)

పని ముగించుకొని మంచం మీద వాలాను. అమ్మ ఒడిలో ఒదిగి పడుకున్న భావన..

అవును మరి, ఈ మంచం ఒకప్పటి అమ్మ నాటిన చెట్టు కదూ!

మంచం ఏంటి.? చెట్టు ఏంటి? అనుకుంటున్నారా!

అమ్మ తన చిన్నతనంలో చింత పిక్కలాట ఆడుకుంటూ..

ఓ గింజని తన చిన్ని చేతులతో ( అప్పుడు తనకి అయిదేళ్ళట )వాళ్ళ ఇంటి పెరడులో నాటిందట.

రోజు ఉదయం లేచింది మొదలు నీళ్ళు పోస్తూ,. మొక్క ఎప్పుడు వస్తుంది అనుకుంటూ చూసేదట. ఓ ఉదయం నేలని చీల్చుకుంటూ...ఓ చిన్ని మొలక కనిపించగానే... ఎగిరెగిరి గంతులు వేసిందట ఆనందంతో. ప్రతి రోజు ఆ మొక్కతో మాట్లాడుతూ.... తనతో పాటే.. మొక్కని ఏంతో ప్రేమతో పెంచుకుందిట.

పెరటినిండా ఇంకా ఎన్నో చెట్లు, జామ, సపోటా, దానిమ్మ, నిమ్మ, డబ్బపండు, మామిడి ఇలా పండ్ల చెట్లే కాదు... మల్లె పందిరి చుట్టూ గులాబి పూవులు... కనకాంబరాలు... మందార... నందివర్ధం... సంపెంగ... ఇలా రకరకాల పూల చెట్లు ఎన్ని ఉన్నా... తన చేతులతో పెట్టిన గింజ మొలకెత్తింది అనే పిచ్చి ప్రేమని పెంచుకుందిట. పెళ్లి అయి అత్తవారింటికి వెళ్ళాలిసి వచ్చినప్పుడు ఆ చెట్టును వదిలి వెళ్లనని గోల గోలగా ఏడిచిందిట. తాతగారు ఈ గోల పడలేక ఆ ఇంటిని అమ్మకి కానుకగా ఇచ్చేసారుట..అప్పటి నుంచి అమ్మ కాపురం కూడా ఆ ఇంట్లోనే.

నాన్నగారు ఈమె పిచ్చితనం చూసి ముసి ముసిగా నవ్వుకునే వారు.గంటల తరబడి ఆ చెట్టు దగ్గరే పనులు చేసుకుంటూ, పని అయినాక రేడియో పెట్టుకుని పాటలు వింటూ తనూ పాడుకుంటూ ఏంతో ఉత్సాహంగా ఉండేది.

నన్ను తమ్ముడిని కుడా ఆ చెట్టు నీడలో కూర్చోబెట్టి చదువుకోమనేది. చింత చెట్టు కదూ! ఎంచక్కగా చింత చిగురుతో రకరకాలుగా వంటలు చేసి పెట్టేది. చింతకాయలతో పచ్చడి మా కొక్కళ్లకె కాదు... మా చుట్టాలందరికి ఇచ్చేది.

చింతపండు సంవత్సరానికి సరిపడా మాకు ఉంచి మిగిలినది అందరికి పంచేది. ఆ చెట్టు కొమ్మకి తాడు కట్టుకొని మా స్నేహుతులం అందరమూ ఎంచక్కా ఉయ్యాలలూగే వాళ్ళం. ఇలా అమ్మతో పాటే మేము కూడా ఆ చింత చెట్టు తో మమకారం పెంచుకున్నాము.

పెరిగి పెద్దవాళ్ళం అయ్యాము. ఇల్లు పాతబడి పోయినా అమ్మ మాత్రం మరమత్తులు చేయించేది కాని, మార్చటానికి వీలు లేదు అని గట్టిగా చెప్పేసింది.

నా వివాహం జరిగి నేను ఆ చెట్టుని, ఇంటిని, ఆ వీధిని,ఆ ఊరిని, వదిలి ఈ పట్నం వచ్చి చేరాను, శ్రీవారి ఉద్యోగ రిత్యా…

నాకు ఇద్దరు అబ్బాయిలు... వారి అలనలోపాలనలో... కాల చక్రం తిరుగుతూనే ఉంది. అమ్మా నాన్నల తో పాటే ఆ చెట్టు కుడా పెద్దది అవుతూ ఉంది. అయినా తన జాతి దర్మంగా తన సేవ చేస్తూనే ఉంది. ప్రతి సంవత్సరము నాకు చింతపండు,చింత కాయ పచ్చడి, అమ్మ పంపిస్తూనే ఉండింది గత ఎనిమిది సంవత్సరాల క్రితం వరకు.

ఓ రోజు పూజ చేసుకుంటూ అలానే ఒరిగిపోయింది అమ్మ.

మొండిది కదూ అమ్మ ! నొప్పితో గుండె అల్లాడుతున్నా... పైకి చెప్పక అలా వెళ్ళిపోయింది. అమ్మ సహచర్యం కోల్పయిన నాన్న కుడా ఆరునెలలు తిరగకుండానే ఆవిడని వెతుక్కుంటూ వెళ్ళిపోయారు. తమ్ముడు ఏంతో ఇష్టంతో ప్రేమించి...మామయ్య కూతురినే పెళ్ళిచేసుకున్నాడు. చిట్టి మరదలు గారాల పట్టి...మాకందరికీ కూడా.

అమ్మ సంవత్సరికం అని వెళ్లి చూద్దును కదా! మొత్తం ఇల్లు మారిపోయింది.

“భాస్కర్! ఏంటిది? నాకు ఒక్క మాట కూడా చెప్పకుండా… ఇల్లు కూలగొట్టి మరి కొత్తగా కట్టేసుకున్నావు. ముఖ్యంగా అమ్మ చెట్టును పూర్తిగా నరికేసావు...” కోపంతో అరిచినంత పని చేసాను.

“ అక్క.! నీవు కూడా ఇంత సెంటిమెంట్ గా అలోచిస్తావని అనుకోలేదు. నేనేం తప్పు చేసాను. ఎన్నాళ్ళు ఆ పాత ఇంట్లో ఇబ్బందులు పడుతూ..ఉంటాం. నా పిల్లలు కుడా పెద్దవాళ్ళవుతున్నారు.. అనుకూలంగా కట్టుకోవటం తప్పా!” అంటూ..ఎదురు ప్రశ్న వేసాడు.

“ భాస్కర్.! ప్లీజ్...ఇది తప్పే రా. అమ్మ తన ప్రాణం అంతా ఆ చేట్టులోనే పెట్టుకుంది రా... కనీసం ఆ చెట్టు అయినా ఉంచవలసినది రా...” ఆవేదనతో కూలబడిపోయాను..

వాడు దగ్గరగా వచ్చి...రండు చేతులు నా బుజం చుట్టూ వేసి

“సారి అక్కా..! కంట్రోల్... ప్లీజ్... ఇది నేను అసలు తప్పు అనుకోలేదు. నాకు అప్పుడు అనిపించలేదు కానీ ఇప్పుడు నేనేం చేయలేనక్కా...” అంటూ బావురుమన్నాడు.

వాడంటే..నాకు ప్రాణం....వాడు అలా ఏడవడం చూసి నేను కదిలి పోయాను...వాడిని ఒళ్లోకి తీసుకుంటూ.

చా...చా..ఏంటిది..చిన్నపిల్లాడిలా....నాకు అమ్మ గుర్తుకు వచ్చి అలా కసిరాను...పోనిలేరా..వదిలేయి..అమ్మ ఎప్పుడు మనతోనే ఉంటుంది...” అనునయిస్తూ...బుజ్జగించాను..

అలా అమ్మ..నాన్నల తో పాటే..ఆ చింతచెట్టుకి కూడా కాలం తీరింది.

***** **** *****

ఓ రోజు ఉన్నట్టుండి తమ్ముడు వచ్చాడు. ఆ వెనుకే...ఓ మినీ లారిలో మంచం తీసుకుని మరీ.

“అయ్యో..! నాకెందుకురా... ఈ మంచం... మా ఇంట్లో ఉన్నాయిగా” అన్నాఆశ్చర్య పోతూ.

మంచాన్ని వరండాలో వేయించి... నన్ను బుజాలు పట్టుకుని నడిపించుకుంటూ వెళ్లి

“ముందు నీవు ఈ మంచం మీద కూర్చో చెపుతా..” అంటూ కూర్చోబెట్టాడు.

“ఎలా ఉందక్కా...” కళ్ళు మిల మిల మేరిపింప జేస్తూ అడిగాడు.

“ఏంటో..ఏదో తెలియని అమ్మతనం అనిపిస్తుంది రా..”

ఒక్కసారిగా మనసును అమృతంలో ముంచిన భావన.

“అవునక్కా..! ఈ మంచం మన అమ్మ చెట్టు!” వాడు కుడా అంతే ఉద్వేగంతోఅన్నాడు.

“ఓహ్! నిజమా రా! “ వాణ్ణి గట్టిగా కవుగిలించుకున్నా... అమ్మ నాలో వచ్చేసిందేమో.!!

ఇలా మళ్ళి అక్కా తమ్ముళ్ళం ఆ మంచం మీద కూర్చుని ఎన్నో చిన్ననాటి ముచ్చట్లు చెప్పుకున్నాం.

అప్పటి నుంచి ఈ మంచం నాలో ఒక బాగామైపోయింది. నా పిల్లలు పెద్ద వాళ్ళు అయ్యారు. ఉద్యోగాల రిత్యా చెరొక దేశం వెళ్ళారు. పెళ్ళిళ్ళు చేసుకుని వాళ్ళ సంసారాలు వాళ్ళు చేసుకుంటూ ఉన్నారు.

మధు మేహం ఎక్కువయి కిడ్ని పాడవడం వలన ఆ బాధని ఎక్కువగా భరించకుండానే శ్రీవారు కూడా వెళ్ళిపోయారు నన్ను ఒంటరిని చేసి.

పిల్లలు రమ్మని ఎంతగా పిలిచినా కూడా నాకు అక్కడకి వెళ్లాలని అనిపించదు. నాకు దొరికిన సమయాన్ని నా కోసం బ్రతకాలనే తపన నాలో.

చాతనయినంత వరకు అవసరం అనుకున్న వాళ్ళకి సహాయం చేస్తూ... ఇష్టదైవం అయిన శ్రీనివాసుని సేవించుకుంటూ, గడుపుతూ ఉన్నాను.

పక్క ఇంట్లో ఉన్న భవ్య తల్లి లేని పిల్ల. పెళ్ళయిన ఏడాది లోపే బాబు పుట్టాడు. కడుపుతో ఉన్నప్పటి నుంచీ తన దగ్గరే ఉండి... జాగ్రత్తలు చెపుతూ కాన్పు సమయంలో కూడా ఆ అమ్మాయితో పాటే ఉండి, బిడ్డ పుట్టే వరకు అమ్మలా ఆదుకున్నానని ఆ పిచ్చి పిల్ల నన్ను ‘అమ్మా’ అనే పిలుస్తుంది.

నాకు కూడా కూతుళ్ళు లేని లోటు తీర్చింది మరి. చంటి వాడికి స్నానం చేయించటం, చక్కగా తాయారు చేసి వాడిని పడుకోబెట్టటం రోజూ నా దిన చర్యలో ఒక భాగం అయిపోయింది. వాడటు నిద్ర పోగానే భవ్య ని కూడా తినమని చెప్పి ఇలా వచ్చా మరి, అమ్మ జ్ఞాపకాలలోనికి.

మనిషి జీవితసమయం వంద సంవత్సరాలు అయినా... పుట్టటం మరణించటం మన చేతుల్లో లేదు. మధ్యలో జీవితం సార్ధకత చేసుకుంటూ, ఓ చెట్టులా... నిస్వార్ధంగా జీవించాలని నా అభిప్రాయం. అలాగే పట్టణాల పేరుతో చెట్లని నరికేస్తూ... అదే స్థానంలో ఎత్తైన భవనలు నిర్మిస్తూ... పచ్చదనం కరువైపోఎలా చేస్తున్నారు. పెరుగుతున్న జనాబా ననుసరించి తప్పదు కాని, మొక్కలని కుడా నాటుతూ... వాటి వలన మనం ఉపయోగం పొందుతూ... ముందు తరాలకు కూడా... వాటి ఫలితాలను అందించాలి.

మొక్కల వలన వాతావరణ కాలుష్యం అంతరించి పోతుంది. స్వచ్చమయిన గాలి, మనకి లభిస్తుంది.

“అమ్మలా లాలిస్తూ, మనకోసమే జీవిస్తుంది చెట్టు. అందుకే చెట్టు ఎప్పుడు అమ్మ చెట్టు “ అవుతుంది" స్వగతంలో అనుకుంటూ... నిద్రలోకి జారుకున్నా!!

** సమాప్తం. **

(ఈ అమ్మ చెట్టు కథ "అచ్చంగా తెలుగు" అంతర్జాల మాస పత్రికలో ప్రచురింపబడినది.)

సుజాత తిమ్మన గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు

ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.

కథలు, నవలలు మరియు జోకుల పోటీల వివరాల కోసం

ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.

మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.

లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.

మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.

దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).