పరుగు తెచ్చిన ప్రమాదం

'Parugu Thecchina Pramadam'written by Pathi Muralidhara Sarma

రచన : పతి మురళీధర శర్మ

ప్రకాష్,సుభాష్ కాలేజీలో క్లాస్ మేట్స్. బయట రూమ్ మేట్స్.ప్రకాష్ కి తను అక్కడకు వచ్చిన పని మీదే ధ్యాస.అంటే చదువు...చదువు...చదువు. క్లాస్ లో విన్నది రూమ్ లో రివిజన్.ఇదీ అతని డ్యూటీ.ఇంక సుభాష్ 'చదవడానికెందుకురా తొందరా? ఎదర బతుకంతా రంగుల జాతర' అన్నట్టుంటాడు.అదే అంటుంటాడు ప్రకాష్ తో "మనిషన్నాక కాస్త కళాపోషణ ఉండాలి.అంతేగాని ఎప్పుడూ క్లాసుల్లో లెక్చర్లు వినడం,రూముకొచ్చి వాటిని బట్టీ పట్టడం,తినడం,పడుకోవడం ఇదేనా లైఫ్ అంటే?"అని.

" మరేం చెయ్యాలంటావ్?" అడిగేడు ప్రకాష్.

" అందరిలాగే మనమూ ఉంటే ఇంక గొప్పేంటి? అందరికంటే మనం సమ్ థింగ్ స్పెషల్ గా ఉండాలికాని."అన్నాడు సుభాష్.

"అయితే ఏం చేద్దామనుకుంటున్నావ్?"

"అదే ఏం చేస్తే బాగుంటుందంటావ్?" సలహా అడిగేడు సుభాష్.

"ఏమో నాకేం తెలుసు? ఇంతకీ నీ బాధేంటి?"

"ఏదో ఒక ఘనకార్యం చేసి పేపర్లో మన ఫోటో,మన గురించీ పడేలా చెయ్యాలి." చెప్పేడు సుభాష్.

"మన ఫోటో,మన గురించీ ఎందుకులే.నీ ఫోటో,నీ గురించీ పడేలా చూసుకో." మిత్రుడికి సూచించేడు ప్రకాష్.

"అదే ఏం చెయ్యాలా అని ఆలోచిస్తున్నాను."

"ఓ పని చెయ్యి.ఎవరికీ కనబడకుండా ఎక్కడికైనా వెళ్ళిపో.అప్పుడు "కనబడుటలేదు" అని నీ ఫోటో,నీ గురించీ పేపర్లో వేస్తారు."ఉపాయం చెప్పేడు మిత్రుడు.

"ప్రొద్దున్నే వెధవ జోకూ నువ్వూను.అది కాదు గాని సాహసం చేయరా డింభకా అన్నట్లు కొన్ని ఘనకార్యాల లిస్టు చెప్పు."

"వంటినిండా అంగుళం ఖాళీ లేకుండా పచ్చబొట్లు పొడిపించుకో."ఒకటో ఆప్షన్ ఇచ్చేడు ప్రకాష్.

"నొప్పెట్టదూ?"

"అయితే వంటినిండా తేళ్ళు ఎక్కించుకో."

"అమ్మో! కుట్టేయవూ?"

"పోనీ 24 గంటలపాటు విషసర్పాలతో కలిసి ఓ గదిలో ఉండు."

"అవి ఉంటాయి కాని నేను బ్రతికి ఉండను."

"మరి ఏ కష్టమూ లేకుండా పేపర్లోకి ఎలా ఎక్కుదామనుకున్నావ్?"నిలదీసేడు ప్రకాష్. "సరే.అతి పొడవుగా జుట్టునుగాని,గడ్డంనుగాని,మీసాలు గాని,గోళ్ళు గాని పెంచు."అనగానే "వాటికి చాలా టైం పడుతుంది." అన్నాడు సుభాష్.

"నువ్వేం చెయ్యగలవు? ఏం చెయ్యలేవు.అంచేత నువ్వు చెయ్యగలిగినదల్లా ఒరిస్సా బుడతడు బుధియా లాగ పరుగు ప్రాక్టీస్ చెయ్యి. ఏకధాటిగా ఎన్ని గంటలు లేదా ఆగకుండా ఎన్ని కిలోమీటర్లు నువ్వు పరుగెత్తి ఇప్పుడున్న రికార్డ్ బద్దలు కొడితే పేపర్లోకి ఎక్కవచ్చు.కమాన్! 1...2...3...రన్ " అని ఆప్షన్ ఇచ్చేడు దోస్త్.అది నచ్చింది సుభాష్ కి.వ్యాయామానికి వ్యాయామం అవుతుంది.కొడితే రికార్డ్ కొట్టొచ్చు.అని అప్పటినుండి తీరిక దొరికినప్పుడల్లా మోర్నింగ్ లేదా ఈవినింగ్ రన్నింగ్ ప్రాక్టీస్ చేద్దామనుకున్నాడు సుభాష్. దానికి ఓ మార్గం ఆలోచించేడు.తెల్లవారకుండా అంటే అయిదవకుండానే అయితే ఎవరూ ఉండరు. రోడ్లన్నీ ఖాళీగా ఉంటాయి.పైగా వాతావరణం కూడా చల్లగా హాయిగా ఉంటుంది.వాహనాల రణగొణధ్వనులు ఉండవు.కామ్ గా, ప్రశాంతంగా ఉంటుంది అని ఓ శుభముహూర్తాన రన్ మొదలుపెట్టేడు.

అలా ఓ రోజు కొంతదూరం పరుగెత్తేడో లేదో వెనకనుండి ఎవరో దొంగ...దొంగ ...అని అరవడం వినిపించింది.అంతే. ఏం జరిగిందో తెలియలేదుగాని ఎదురుగా వస్తున్న ఓ పోలీస్ కానిస్టేబుల్ సుభాష్ ను పట్టుకున్నాడు.

"ఏయ్! ఎవరు నువ్వు? నీ పేరేంటి?"అడిగేడు పోలీస్ హోదాలో.

" నేను కాలేజ్ స్టూడెంట్ ని అండి.నా పేరు సుభాష్."

" అలా అని ప్రూఫ్ ఏంటి?ఆధార్ కార్డ్ ఉందా?"ప్రశ్నించేడు కానిస్టేబుల్ కనకారావు.

" తెల్లవారుజామున అయిదుగంటలకు ఆధార్ కార్డ్ పెట్టుకుని తిరుగుతారాండీ ఎవరైనా?"

"నువ్వు తిరుగుతున్నావా?పరుగెడుతున్నావుగాని. అయినా ఈ టైం లో రోడ్లమీద నీకేం పని దొంగతనానికి కాకపొతే?" క్రాస్ ఎగ్జామిన్ చేసేడు కనకారావు.

"నేను దొంగను కాదు సర్.కాలేజ్ స్టూడెంట్ నని చెప్పేను కద సర్."

" నువ్వు పేపర్ చూడడం లేదేమో ఈ మధ్య బీ.టెక్ చదువుతున్న కుర్రాళ్ళు కూడా దొంగతనం చేస్తున్నారు."తెలియచేప్పేడు పీ.సీ.

"నేనలాంటివాడ్ని కాదు సర్.నన్ను నమ్మండి."

"మరైతే దొంగ దొంగ అని ఎవరో అరుస్తుంటే నువ్వెందుకు పరుగెడుతున్నావ్?"లా పాయింట్ తీసేడు కానిస్టేబుల్.

"నేను నా మటుకు మోర్నింగ్ రన్ చేస్తున్నానండీ." సంజాయిషీ ఇచ్చేడు సుభాష్.

" ఏం నా చెవిలో పువ్వేం కనిపిస్తుందా నీకు?"గద్దించేడు పీ.సీ.

" అది కాదు సర్. నేను దొంగనయితే దొంగిలించినదేదైనా నా దగ్గర ఉండాలి కదా సర్.కావలిస్తే చెక్ చేసుకోండి."

"నేనేం తెలివితక్కువవాడిలా అనిపిస్తున్నానా? దొంగలకామాత్రం తెలివితేటలుండవా? ఎవడైనా కంటబడ్డ తర్వాత ఏదైనా తన దగ్గర ఎందుకు ఉంచుకుంటాడు?ఎక్కడో దాచేస్తాడు.లేదా విసిరి పారేస్తాడు.అయినా ఇంక నువ్వు చెప్పే దేమీ నేను వినదలచుకోలేదు.పద.పోలీస్ స్టేషన్ కి. ఎస్.ఐ గారొచ్చేక నువ్వు చెప్పాలనుకున్నదేమైనా ఉంటే ఆయనతో చెప్పుకో. పద...పద..." అని సుభాష్ ని పోలీస్ స్టేషన్ కి తీసుకెళ్ళిపోయేడు కానిస్టేబుల్ కనకారావు "సార్! సార్!" అని సుభాష్ ఎంత బ్రతిమాలుతున్నా వినిపించుకోకుండా.

* * *

పోలీస్ స్టేషన్ లో ఎస్.ఐ అడిగేడు కానిస్టేబుల్ ని "ఏమిటి కేసు? "అని.

"తెఫ్ట్ కేసు సార్!" చెప్పేడు కనకారావు.

"నమస్తే సార్! నేను చెప్పేది వినండి సార్! నేను దొంగను కాదు సార్! నేను దొంగతనం చేసినట్లయితే దొంగిలించిన డబ్బో,బంగారమో,లేదా వస్తువులో ఏవయినా నా దగ్గర ఉండాలి కదా సార్!"తన నిర్దోషిత్వాన్ని నిరూపించుకుంటూ అన్నాడు సుభాష్.

" నన్ను చూసి వాటిని ఎక్కడో దాచేసి ఉంటావ్ లేదా పడేసి ఉంటావ్ అని నేను చెప్పలేదూ?"సుభాష్ ని ఇరకాటంలో పెట్టేడు పీ.సి

"లేదు సార్! నేను ఎంత చెప్పినా వినకుండా అసలేం జరిగిందో తెలుసుకోకుండా మీ కానిస్టేబుల్ నన్ను పట్టుకుని ఇక్కడకు తీసుకొచ్చేరు సార్.మీరైనా నామాట వినండి సార్.నన్ను నమ్మండి సార్."ఎస్.ఐ తో మొరపెట్టుకున్నాడు సుభాష్.

కనకారావుని అడిగేడు ఎస్.ఐ. ఏం జరిగిందని.

"దొంగ ఎవడైనా నేను దొంగనని ఒప్పుకుంటాడా సర్?ఇతనూ అంతే."చెప్పేడు కనకారావు.

" సార్! నా మొహం చూస్తే దొంగాడిలా అనిపిస్తున్నానా సర్?"అడిగేడు అమాయకంగా సుభాష్.

"మొహం చూస్తే తెలిసిపోయేలా ఉంటే ఇంక మా ఉద్యోగాలెందుకు నాయనా!ఇంతకీ మా కానిస్టేబుల్ కి నువ్వెలా దొరికేవ్?"ఎంక్వయిరీ ప్రారంభించేడు ఎస్.ఐ

"నేనేమో రన్నింగ్ ప్రాక్టీస్ చేస్తున్నాను సార్! వెనక ఎవరో ఎవర్నో దొంగ... దొంగ... అని అరుస్తుంటే మీ కానిస్టేబుల్ అదేమిటో ఎవరో చూడకుండా నన్ను దొంగనుకుని స్టేషన్ కు తీసుకొచ్చేసేరండి."ఎస్.ఐ తో చెప్పేడు సుభాష్.

" నువ్వు దొంగవి కాకపొతే మరి నన్ను చూసి ఎందుకు పరుగెత్తేవ్?" అడిగేడు కానిస్టేబుల్ లెవెల్లో.

"మిమ్మల్ని చూసి కాదండీ.నేను నాన్ స్టాప్ రన్నింగ్ ప్రాక్టీస్ చేస్తున్నాను."

"ఏం బాబూ! పేపర్లోకి ఎక్కుదామనా?"అడిగేడు కనకారావు.

"ఎలా కనిపెట్టేసేరు సార్? మీరూ ప్రాక్టీస్ చేసేరా?"

"ఎక్కువగా మాట్లాడకు.ఇది పోలీస్ స్టేషన్.ఎలా కనిపెట్టేనో చెప్పనా?"

"చెప్పండి సార్! నా లాంటి కేసేమైనా తగిలిందా?"

"అవును.నీలాంటి ఇంకో కేండిడేట్ ఎవరెస్ట్ ఎలాగూ ఎక్కలేం.కనీసం అయిదంతస్తుల అపార్ట్ మెంట్ పైకి సూపర్ మేన్,స్పైడర్ మేన్ తరహాలో పాకి రికార్డ్ సృష్టిద్దామనుకున్నాడట.అనుకున్నదే తడవుగా ఆచరణలో పెట్టేసేడు.ఆ కార్యక్రమంలో జారి క్రిందకు పడిపోయేడు.ఆ దారిన వెళ్తున్న నేను అక్కడ చుట్టూ ఉన్న జనాన్నీ,స్పృహతప్పి పడిపోయిన ఆ శాల్తీని చూసి ఆత్మహత్యాయత్నం క్రింద కేస్ బుక్ చేసి అర్జంటుగా హాస్పటల్లో చేర్పించేను.ఆ ప్రబుద్ధుడు అయిదంతస్తుల బిల్డింగ్ అయితే ఎక్కలేదు గాని హాస్పటల్ బెడ్ మాత్రం ఎక్కేడు.ఆ తర్వాత వార్తల్లోకి ఎక్కేడు." చెప్పేడు కనకారావు.

"చూసేవా మిస్టర్... ఇంతకీ నీ పేరు?"అడిగేడు ఎస్.ఐ

"సుభాష్ సర్."వినయంగా చెప్పేడు.ఎస్.ఐ గారి దృష్టిలో మంచిబాలుడిలా కనిపించాలని.

"చూడు మిస్టర్ సుభాష్! మనం చేసే పనులు చూసి జనం శభాష్ అనాలి.అంతేకాని రికార్డులు సృష్టిద్దామనీ,పేపర్లలోకీ,వార్తల్లోకీ ఎక్కుదామని పిచ్చిపిచ్చి పనులు చెయ్యకూడదు.ఒక అద్భుతమైన పనో,సాహస కృత్యమో చేస్తే రికార్డుల్లోకి ఎక్కుతారు.లేకపోతే పోలీస్ స్టేషన్ కంప్లయింట్ బుక్ లోకి ఎక్కుతారు. తెలిసిందా?"హెచ్చరించేడు ఎస్.ఐ

ఇంతలో కనకారావు "గిన్నిస్ బుక్ వాళ్ళు మా ఆవిడని గుర్తించలేదు కాని రెప్ప వెయ్యకుండా ఎంతసేపైనా టీ.వీ చూస్తుంది."అని చెప్పేడు.

"మరి కరెంట్ పోతేనో?"అడిగేడు సుభాష్.

"అక్కడే వచ్చింది ప్రోబ్లం.లేకపోతే ఈ పాటికి అత్యధిక సమయం టీ.వీ వీక్షించిన ప్రేక్షకురాలిగా నమోదయ్యేది."

"అలాగయితే భోజనం వగైరా?"సందేహం వెలిబుచ్చేడు సుభాష్.

"అన్నీ టీ.వీ ముందే." నివృత్తి చేసేడు కనకారావు.

"మరి నిద్ర?"మరో ప్రశ్న సంధించేడు సుభాష్.

"ఛానల్స్ లో ప్రసారాలున్నంతవరకూ నిద్రపోదు ఆవిడ.అలా అనేకన్నా ఆవిడకి నిద్రరాదు అనాలి.అలాగే నాన్ స్టాప్ గా ఎంతసేపైనా మాట్లాడుతుంది."గొప్పగా చెప్పేడు

"వినేవాళ్లుండాలి కద సర్."

" అంతసేపు వినేవాళ్ళుంటే వాళ్ళూ రికార్డుల్లోకి ఎక్కిపోతారు అందుకని..."

"ఏం జోకేరు సార్! " నవ్వు ఆగలేదు సుభాష్ కి.

"సరి సరి మిస్టర్ సుభాష్! మా కనకారావు చెప్పిందల్లా వింటూ కూచుంటే ముందు నువ్వు ఉత్తమ శ్రోతగా మిగిలిపోతావు.ఇంతకీ నీ పేరు చెప్పేవు గాని నువ్వేం చేస్తుంటావో చెప్పలేదు."అడిగేడు ఎస్.ఐ

"అలా అడగండి సార్! ఇంకేం చేస్తుంటాడు?దొంగతనం.కాకపొతే టీ షర్టూ,షార్టూ వేసుకుని పరిగెడుతూ నేను దొంగని కాదు అంటే ఎవడు నమ్ముతాడు సార్?"ఎస్.ఐ కి క్లూ అందించేడు పీ.సీ.

"బాగుంది సార్.మోర్నింగ్ వాక్ కి వెళ్ళేవాళ్ళూ,స్పోర్ట్స్ మెన్ టీ షర్టూ,షార్టులతోనే కనిపిస్తారు సార్. అంతమాత్రంచేత వాళ్ళందరూ దొంగలేనా?నేను కాలేజ్ స్టూడెంట్ ని సార్. కావాలంటే నా సెల్ లో నా హాల్ టికెట్ కాపీ చూడండి సార్."అని ఎస్. ఐ. కి చూపించేడు సుభాష్. ఎస్. ఐ. అది చూసి ఇదేదో ముందే చూపించొచ్చు కదా" అన్నాడు.

"మీ కానిస్టేబుల్ నన్ను స్టేషన్ కు తీసుకొచ్చిన గాబరాలో నాకిది తట్టలేదు సార్."చెప్పుకున్నాడు సుభాష్.

"సరే.సరే.వెళ్ళు.మళ్ళీ పరుగెత్తకు.నడచి వెళ్ళు."చెప్పేడు ఎస్.ఐ

"థాంక్యూ వెరీ మచ్ సర్." అని కనకారావుతో "వస్తానండీ కానిస్టేబుల్ గారూ!"అన్నాడు.

"ఆ! మళ్ళీ రాకు నాయనా! రానక్కరలేదు.ఇది నీకు పరుగు తెచ్చిన ప్రమాదం."హెచ్చరించేడు పీ.సీ.

( ఇది కేవలం వినోదం కోసం మాత్రమే.ఎవర్నీ కించపరిచే ఉద్దేశ్యంతో వ్రాసినది కాదు.)

***

గమనిక : ఈ కథ సంక్రాంతి కథల పోటీకి పంపబడింది.బహుమతుల ఎంపికలో పాఠకుల అభిప్రాయాలు కూడా పరిగణనలోకి తీసికొనబడుతాయి.

రచయిత పరిచయం :

పేరు : పతి.మురళీధర శర్మ ఉద్యోగం : భారత్ సంచార్ నిగమ్ లిమిటెడ్ లో సీనియర్ సబ్ డివిజనల్ ఇంజనీర్ గా 2008 లో పదవీ విరమణ స్వస్థలం/నివాసం : విశాఖపట్నం రచనావ్యాసంగం ప్రారంభం : టీ.వీ.కొందాం నాటికతో. అది తే.15.03.1987 దీని ఆకాశవాణి విశాఖపట్నం కేంద్రంలో ప్రసారితం నా రచనలలోని వర్గాలు : కథలు,కథానికలు (చిన్న కథలు),బాలసాహిత్యం కథలు,కవితలు,పద్యాలు,ఆధ్యాత్మిక విషయాలు,వ్యాసాలు ,పదరంగం (పజిల్స్),హాస్యోక్తులు (జోకులు) నాటికలు (42),సూక్తిముక్తావళి,చింతన – ఆకాశవాణి విశాఖపట్నం కేంద్రంలో ప్రసారితం సమస్యాపూరణలు(126) : దూరదర్శన్ హైదరాబాద్,విజయవాడ కేంద్రాలలోనూ,ఆకాశవాణి విశాఖపట్నం కేంద్రం లోనూ ప్రసారితం “తప్పెవరిది” నాటిక ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్ర కుటుంబ సంక్షేమ శాఖ వారిచే చిత్రీకరించబడి సంచార రథంపై ప్రదర్శింపబడింది. నా రచనలు ప్రచురితమైన పత్రికలు దినపత్రికలు : ఆంధ్రభూమి,ఆంధ్రప్రభ,ఈనాడు వారపత్రికలు : ఉదయం,సుప్రభాతం,ఆబ్జెక్ట్ వన్ ఇన్ఫర్మేషన్ టెక్నాలజీ లిమిటెడ్,హైదరాబాద్ పక్షపత్రికలు : అక్షర తపస్మాన్,జిల్లా సాక్షరతా సమితి,చిత్తూరు మాసపత్రికలు : బాలరంజని, చిత్ర, స్వప్న, విశాలాక్షి, సాహితీకిరణం, సాహిత్యప్రసూన, సృజన విశాఖ, ప్రజ-పద్యం, విశాఖ సంస్కృతి అంతర్జాలపత్రికలు : ప్రతిలిపి,వాస్తవం (అమెరికా),ఆఫ్ ప్రింట్,తెలుగువేదిక,ఆంధ్రసంఘం పూనా 75వ వార్షికోత్సవ సంచిక “మధురిమ” 2017 చిరు సన్మానాలు : 1. సాహితీ సమితి, తుని వారిచే 2.పరవస్తు పద్యపీఠం, విశాఖపట్నం వారిచే దూరదర్శన్ హైదరాబాదు కేంద్రంలో ప్రసారితమైన సమస్యాపూరణ,వర్ణనలకు ఉత్తమ పూరణ,ఉత్తమ వర్ణనలుగా ఎంపికై యువభారతి వారిచే పురస్కారాలు భావగీతి – భావగీతికల సుమవనం (ముఖపుస్తక సమూహం/ఫేస్ బుక్ గ్రూప్) వారిచే హేవళంబి నామ సంవత్సర ఉగాది సందర్భంగా నిర్వహించిన కవిత/పద్య/విశ్లేషణ పోటీలలో ఉత్తమ కవి/రచయితగా బహుమతులు,నగదు బహుమతి, ప్రశంసాపత్ర ప్రదానం “ధరిత్రి “ సాహితీ మిత్రుల సంగమం, మహబూబాబాద్ జిల్లా,తెలంగాణ వారిచే నిర్వహించబడిన తెలంగాణ మరియు ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్ర స్థాయి కవితలు ,కథల పోటీలలో ఒక కథకూ,ఒక కవితకూ ప్రశంసాపత్ర ప్రదానం 2015 లో సృజన విశాఖ,గరిమ సాహితీ సాంస్కృతిక సంస్థలు నిర్వహించిన శ్రీ మన్మధ ఉగాది కవి సమ్మేళనంలో జ్ఞాపిక బహూకరణ 2016 లో సృజన విశాఖ ఏడవ వార్షికోత్సవ ఆత్మీయ జ్ఞాపిక బహూకరణ తే.09.04.2017 దీని ప్రజ – పద్యం ( లోకాస్సమస్తా సుఖినోభవంతు ) ఫేస్ బుక్ సమూహం వారి సామాజిక పద్యాల పొటీలో ప్రత్యేక సంచికతో పాటు జ్ఞాపిక బహూకరణ వసుధ ఎన్విరో లేబ్స్ ప్రైవేట్ లిమిటెడ్ వారి సౌజన్యంతో RGB Infotain ఉగాది 2017 సందర్భంగా నిర్వహించిన కథల పోటీలో “ ఒక్క క్షణం “ కథకు ద్వితీయ బహుమతి ( రు.8000/-) ప్రదానం