మర్మం
- M K Kumar
- Mar 8
- 7 min read
#MKKumar, #ఎంకెకుమార్, #Marmam, #మర్మం, #TeluguStories, #TeluguFantacy

Marmam - New Telugu Story Written By - M K Kumar
Published In manatelugukathalu.com On 08/03/2025
మర్మం - తెలుగు కథ
రచన: ఎం. కె. కుమార్
హైదరాబాద్ లోని ఓ పురావస్తు పరిశోధన కేంద్రంలో మల్లిక్ అనే అగ్రశ్రేణి పురావస్తు శాస్త్రవేత్త ఒక పాత కోడిగుడ్డు రంగులో మెరిసే ముద్రను పరిశీలిస్తున్నాడు. అది కేవలం ఓ ముద్ర కాదు... వేల ఏళ్ల చరిత్రను తనలో దాచుకున్న అద్భుతం.
"సార్, ఇది హరప్పా నాగరికత కాలానిదే అని ఖచ్చితంగా చెప్పగలం. కానీ ఈ ముద్రపై ఓ అతి ఆశ్చర్యకరమైన రూపం ఉంది," అంటూ అసిస్టెంట్ మేఘన తన టాబ్ లో ఫోటో చూపించింది.
ఆ ముద్రపై చిత్రించబడినది ఓ మహిళా ముఖం. ఆమె భయంతో తన నోరు తెరిచినట్లు ఉంది. కళ్లలో అగ్ని. చుట్టూ భీకరమైన నీటి అలలు. తలపై ఓ చిన్న పసుపు రంగు బిందువు.
మల్లిక్ కంట్లో సందేహం మెదిలింది. "ఇదేమిటో తెలుసుకోవాలి. ఇది మామూలు ముద్ర కాదు. ఇది చరిత్రను తుడిచివేసిన ఓ రహస్యానికి తలుపులా ఉంది!"
సింధు నది ఒడ్డున, 4000 BCE...
హరప్పా నగరంలో ఓ గుడి ముందు వందలాది మంది ప్రజలు గుమిగూడారు. గుడి ముందు ఒక యువతి నిలబడింది. ఆమె పేరు సౌరిని.
"నీవు నదిని తిరిగి తీసుకురావడానికి వెళ్ళాలసిన సమయం వచ్చింది, సౌరిని!" పూజారి గంభీర స్వరంలో అన్నాడు.
సౌరిని తల ఊపింది. ఆమెకు తెలుసు, ఇది ఏదో యజ్ఞం కాదు. ఇది బలిదానం. నదికి ప్రాణం పోసేందుకు ఒక జీవం అర్పించాలి!
నది ఎందుకు ఎండిపోయింది? ఎందుకు ఇది ఓ శాపంలా మారింది?
సౌరిని తండ్రి హరప్పా ప్రధాన అర్చకులు. ఒకప్పుడు నదిలో తడిసిన నేలపై రాజధాని వాసులు నాట్యం చేసేవారు. కానీ ఇప్పుడు నది ఒడిగట్టింది. ప్రజలు అశ్రువులు పారించారు.
"నేను వెళ్ళాలి," అనుకుంది సౌరిని.
ఆమె నదిలోకి అడుగు వేసింది. చలి నీరు ఆమె చర్మాన్ని తాకింది. నదిలోకి మునిగే కొద్దీ, ఆమె శరీరం కాలినట్లయింది. ఆ నదిలో భయం, బాధ, మరణం ఉండేవి.
ఓ మాయా శక్తి ఆమెను ఆకర్షించింది. ఆమె కళ్ళు విప్పి చూడగానే... ఓ ముద్ర కనిపించింది. అదే నేడు మల్లిక్ చేతిలో ఉన్న ముద్ర!
ప్రస్తుతం, హైదరాబాద్
మల్లిక్ ముద్రను స్కాన్ చేసి విశ్లేషించాడు. మేఘన టెన్షన్ తో చూస్తోంది.
"సార్, ఇది... ఇది మామూలు ముద్ర కాదు. ఇందులోని చిత్రాల డిజిటల్ డీకోడింగ్ ప్రకారం, ఇది ఓ శాపం వల్ల నదిని కోల్పోయిన హరప్పా యువతిని సూచిస్తోంది."
మల్లిక్ గుండెలో ఉత్కంఠ పెరిగింది. "అంటే?"
"ఈ ముద్ర ఓ చీకటి సత్యాన్ని దాచిన రహస్యపు తలుపు. ఇంతకీ, ఆ యువతి మృతదేహం ఎక్కడ ఉంది?"
"ఈ ముద్ర దొరికిన ప్రదేశం ఎక్కడ?"
"పాకిస్తాన్ లోని ఓ పురాతన హరప్పా స్థలం దగ్గర!"
ఈ సూత్రం చరిత్రలో దాగిన గొప్ప మర్మాన్ని వెలికి తీస్తుందా? మల్లిక్, మేఘన ఆ ముద్ర వెనుక ఉన్న నిజాన్ని కనుగొనాలనే దృఢ సంకల్పంతో పాకిస్తాన్ బయలుదేరారు...
మల్లిక్, మేఘన తమ ప్రయాణంలో పాకిస్తాన్ చేరుకుని, హరప్పా త్రవ్వకాల ప్రదేశాన్ని పరిశీలించారు. వారి ముందున్న త్రవ్వక ప్రదేశం భూమిలో దాగిన చరిత్రను గాఢంగా కాపాడినట్లు కనిపిస్తోంది.
"ఈ ప్రాంతం చాలా ప్రత్యేకం. ఇక్కడ మేము ఆ ముద్రను కనుగొన్నాం," అన్నారు స్థానిక పురావస్తు శాస్త్రవేత్త అన్వర్.
మల్లిక్ తల ఊపాడు. "ఇక్కడే మరేదైనా ఆధారాలు దొరుకుతాయేమో చూద్దాం."
రాత్రి వేళ, త్రవ్వకాలలో పని చేసే ఓ కార్మికుడు అరుస్తూ పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చాడు. "సాబ్, ఇక్కడ ఒక కదిలే చేతిని చూశా! ఆ చీకటిలో ఏదో ఉంది!"
మల్లిక్, మేఘన తక్షణమే అక్కడికి పరుగెత్తారు. ఒక పురాతన సమాధి లాంటి నిర్మాణం కనిపించింది. వారు జాగ్రత్తగా త్రవ్వి చూడగా... ఒక అసాధారణ శవం బయటపడింది.
అది నూటికిపైగా ఎముకలతో ఉన్న ఓ శరీరం. కానీ ఆ శరీరం ప్రత్యేకమైనదని వారు వెంటనే గుర్తించారు.
"ఇది సాధారణ శవం కాదు. చూడు! దీని నెత్తుటి ఎముక పై భాగంలో ఓ బిందువు ఆకారపు గుర్తు ఉంది!" మేఘన గమనించింది.
మల్లిక్ చేతుల్లో చెమట పట్టింది. "ఇదే మన ముద్రలో ఉన్న యువతి అవుతుందా?"
అంతలోనే మేఘన వణికిపోయింది. "ఇదేమిటో తెలుసా, సార్? ఇది హడావుడిగా మరణించిన మహిళ కాదు... ఎవరో ఈమెను బలవంతంగా శవంగా మార్చారు. ఇది త్యాగం కాదు… బలిచ్చిన చరిత్ర!"
అక్కడున్న పురావస్తు శాస్త్రవేత్తలు మల్లిక్ను నిశితంగా చూశారు. "మీరు ఈ విషయం ఎవరికీ చెప్పకూడదు," అన్వర్ గట్టిగా హెచ్చరించాడు.
"ఇది చరిత్రలో దాగిన అతి పెద్ద నేరం. ఎవరో ఓ రాజరిక వర్గం, నదిని తిరిగి తెచ్చే నెపంతో ఒక అమాయకురాలిని బలిగొన్నది. కానీ నిజానికి… వారు చేసినది మరో శాపానికి కారణమయ్యింది!"
ఆ సమయంలో, గాలి సడసడలాడింది. ఆ ప్రాంతం చీకటిగా మారిపోయింది. సమాధి వద్ద నిలబడ్డ మేఘనకు అస్పష్టమైన శబ్దాలు వినిపించాయి.
"నీ చేతుల మీదుగా నిజం వెలుగుచూస్తుంది... నన్ను మర్చిపోకూ!"
ఆమె తడబడిపోయింది. "సార్! సార్! ఎవరో మాట్లాడుతున్నట్లు ఉంది!"
మల్లిక్, అన్వర్ చుట్టూ చూసారు. అక్కడ ఎవరు లేరు. కానీ గాలి సుడులు తిరిగినట్లు కనిపించింది. మేఘన భయంతో వెనుకకు తగ్గింది.
తరువాతి రోజున, మల్లిక్, మేఘన, అన్వర్ తమ పరిశోధనను కొనసాగిస్తూ ఉన్నారు. కానీ అక్కడకు రాత్రివేళ అనుకోని వ్యక్తులు చేరుకున్నారు. వారు చేతుల్లో ఆయుధాలు పట్టుకుని వచ్చారు.
"మీరు ఇక్కడ నుండి వెళ్లిపోండి. ఈ రహస్యం ఎవరికీ తెలియకూడదు," వారిలో ఒకడు హెచ్చరించాడు.
"మీరు ఎవరు?" మల్లిక్ ధైర్యంగా అడిగాడు.
"చరిత్రను గౌరవించండి, మల్లిక్. లేదంటే చరిత్ర మిమ్మల్ని మరచిపోదు," అంటూ వారు మల్లిక్కి సమీపించారు.
మేఘన వెనుకకు వెళ్లి పోలీసులకు సమాచారం ఇచ్చే ప్రయత్నం చేసింది. కానీ ఎవరైనా ఈ పరిశోధనను ఆపాలని చూస్తున్నట్లు ఉంది.
ఈ ముద్ర వెనుక ఉన్న నిజం ఏంటో ఇంకా తెలియాల్సి ఉంది. నది ఎండిపోవడానికి కారణమైన త్యాగం నిజమేనా? లేక అది హరప్పా నగరాన్ని నియంత్రించిన శక్తుల వల్ల జరిగిన హత్యానా?
ఈ మర్మాన్ని పూర్తిగా గుర్తించకముందే, మల్లిక్, మేఘన ప్రాణాలకు ప్రమాదం ఎదురయ్యింది...
మల్లిక్, మేఘన, అన్వర్ ముగ్గురూ తమ ఎదుట నిలబడ్డ దుండగులను గమనిస్తూ, వారి నుండి తప్పించుకునే మార్గాన్ని వెతుకుతున్నారు.
"మీరు ఈ స్థలం గురించి ఇంక ఎవరికీ చెప్పరు. ఇదే మీ చివరి హెచ్చరిక," ఒకడు పిస్టల్తో ముందుకు వచ్చాడు.
అన్వర్ చిరునవ్వు చిందించాడు. "ఈ భూమి మాది. చరిత్ర నిజం చెప్పకపోతే... అది మళ్లీ తిరిగి మాట్లాడుతుంది!"
ఆ మాట వినగానే దుండగులు దూకేందుకు సిద్ధమయ్యారు. కానీ అదే సమయంలో, మేఘన తన మొబైల్ ఫోన్లోని ఫ్లాష్లైట్ను ఆన్ చేసి దారి చూసుకుంటూ పరుగెత్తింది. "మల్లిక్ సార్, వీటిని పట్టించుకోవద్దు, మనం బయటకు వెళ్లాలి!"
అంతే, మల్లిక్, మేఘన, అన్వర్ సురక్షితంగా బయటకు దూకారు. వాళ్లు త్రవ్వకాల ప్రదేశం వెనుక ఉన్న ఒక పురాతన గుహలోకి చేరుకున్నారు.
"ఇక్కడ మనం కాసేపు దాక్కోవచ్చు," మేఘన ఊపిరి పీల్చుకుంది.
మల్లిక్ చుట్టూ చూస్తూ, గుహ గోడలపై త్రాచుపాముల ఆకృతులు గీసినట్లు కనిపించాయి. "ఇవి చూస్తే ఓ శక్తిమంతమైన సామ్రాజ్యానికి సంబంధించినట్లు ఉంది," అన్నాడు.
అదే సమయంలో, గుహలోని ఓ గోడ ఊహించని రీతిలో కదలడం మొదలైంది.
"ఇదేంటీ?" అన్వర్ నిశ్చలంగా ఆ గోడను పరిశీలించాడు.
భూమీ ఉద్వేగ పడినట్టు ఆ గోడ పక్కకు తొలగిపోయింది! లోపల వెలుగుల్లేని ఆ గదిలో చాలా పురాతన వస్తువులు దాగి ఉన్నాయి. మధ్యలో, ఒక త్రోవ ముద్ర!
"మునుపటి ముద్రకు ఇది జత! ఈ ముద్ర మనకు నిజాన్ని తెలియజేస్తుంది," మల్లిక్ ఉద్వేగంగా అన్నాడు.
మేఘన జాగ్రత్తగా ముద్రను చేతిలోకి తీసుకుంది. ఓహ్! ఒక్కసారిగా గది గాలిలో ఎటో ప్రయాణిస్తున్నట్లు అనిపించింది.
ఒక మూగ గుండె చప్పుడుతో పాటు, వాళ్లకు వారి చుట్టూ ఏదో కల్లోలంగా మారినట్లు అనిపించింది.
హరప్పా, 4000 BCE
సౌరిని నది ఒడ్డున నిలబడి ఉంది. రాజ కుటుంబం, అర్చకులు, ప్రజలు మౌనంగా ఉన్నారు.
"నీవు నదిని మళ్ళీ తేలికగా పారేలా చేయగలవు," అర్చకుడు అన్నాడు.
ఆమె కన్నీళ్లు తుడుచుకుంది. "నేను బలిదానం చేయడానికి సిద్ధంగా ఉన్నాను."
కానీ ఊహించని పరిణామం చోటుచేసుకుంది! రాజ కుటుంబానికి చెందిన కొందరు సైనికులు ఆమెను పూజారి ముందు నెట్టారు.
"ఇది నీ స్వచ్ఛంద త్యాగం కాదు, సౌరిని. ఇది నీపై విధించిన శిక్ష."
ఆమె విస్తుపోయింది. "నా తప్పేమిటి?"
రాజకుమారి రుద్రమణి ముందుకు వచ్చి, హేళనగా నవ్వింది. "నది ఎందుకు ఎండిపోయిందో తెలుసా? అది నీ తండ్రి వల్ల! అతను ప్రజా పాలన కోసం రాజును ఎదిరించాడు. ఇప్పుడు నువ్వు చనిపోతేనే, నది మళ్లీ ప్రవహిస్తుంది అని ప్రజలు నమ్మాలి!"
సౌరిని కళ్ల ముందు చీకటి వచ్చింది. "ఇది త్యాగం కాదు. ఇది హత్య!"
ఆమె గట్టిగా అరవబోయింది. కానీ సైనికులు ఆమె గొంతు నొక్కారు. నది ఒడ్డున ఆమె శరీరం కూలిపోయింది.
ఆమె మరణించిన క్షణంలోనే, చరిత్ర మారిపోయింది.
హరప్పా ప్రజలు నదిని మరొకసారి చూసి ఏడుస్తూనే ఉన్నారు. కానీ నీరు మళ్లీ ప్రవహించలేదు. నది సౌరినిని తిరిగి కోరుకుంది.
ఆ సమయంలో, అర్చకుడు ఆమె చివరి ఉనికిని ఒక ముద్రలో బంధించి, భూమిలో దాచేశాడు. "ఈ ముద్ర ఎవరో భవిష్యత్తులో కనుగొనాలి. నిజం వెలుగులోకి రావాలి."
మల్లిక్ ఒక్కసారిగా ఆ గదిలో ఉలిక్కిపడ్డాడు. "మేఘన! ఇది మామూలు ముద్ర కాదు. ఇది నిజాన్ని చెప్పే చిహ్నం!"
అన్వర్ కన్నీటితో అన్నాడు, "ఆమె బలి నిజంగా జరిగింది. కానీ చరిత్ర అది త్యాగంగా చూపించింది."
"ఇప్పుడు మనం ఏమి చేయాలి?" మేఘన ప్రశ్నించింది.
మల్లిక్ చుట్టూ చూసి గట్టిగా నిశ్చయించుకున్నాడు. "ఈ విషయాన్ని ప్రపంచానికి తెలియజేయాలి. మనం దీన్ని ఎవరైనా అడ్డుకోవడానికి వీలు లేకుండా చేయాలి."
కానీ... అదే సమయంలో, బయట నిలబడ్డ దుండగులు గుహలోకి ప్రవేశించారు.
"మీరు ఈ కథను బయటపెట్టలేరు," అంటూ ఓ కీచకమైన స్వరం.
మల్లిక్, మేఘన, అన్వర్ తాము వశపడ్డ గుహలో నిలబడి, గాలిలో తుపాకులు మెరుస్తున్న విధంగా పట్టుకున్న దుండగులను చూశారు.
"మీరు ఈ రహస్యాన్ని బయటపెట్టలేరు," వారిలో ఒకడు అన్నాడు.
మేఘన ముందుకు వచ్చి ధైర్యంగా నిలబడి, "చరిత్రను ఎవ్వరూ మూసివేయలేరు. నిజాన్ని కప్పిపుచ్చిన ప్రతిసారి అది మరింత గట్టిగా బయటపడుతుంది," అని గట్టిగా చెప్పింది.
దుండగుడు చిరునవ్వు చిందించాడు. "చరిత్రను రాస్తుంది గెలిచినవారే! మేము గెలిస్తే, మీలాంటి వారు చరిత్రలో నిలబడరు!" అంటూ తన తుపాకీ నొక్కబోయాడు.
అయితే, అకస్మాత్తుగా గుహ అంతా కంపించిపోయింది.
భూమి ఒక్కసారిగా ఊగిపోయింది. గోడలపై ఉన్న పురాతన శిలలు ఊడిపడ్డాయి. గుహలో ఏదో మాయశక్తి నడుస్తున్నట్లుగా అనిపించింది.
మేఘన హడలిపోయింది. "ఇది మామూలు భూకంపం కాదు, సార్!"
మల్లిక్ చుట్టూ చూస్తూ, గదిలోని ప్రాచీన శిల్పాలను గమనించాడు. "ఇవి భూమికి పాతకాలపు రహస్యాలను మోసుకెళ్తున్నాయి. ఇదే కారణంగా ఈ గుహ ఇన్ని వేల సంవత్సరాలు తెరుచుకోలేదు."
అయితే, గోడపై ఉన్న ఒక శిలపై ఓ ప్రత్యేకమైన గుర్తు మెరిసింది. ఒక చెక్కబడి ఉన్న దివ్యచిహ్నం!
"ఇది ఏదైనా లిపి కావచ్చు," అన్వర్ గమనించాడు.
దుండగులు భయపడిపోయారు. ఒక్కొక్కరుగా వెనక్కి తగ్గారు. గాలిలో ఒక భయంకరమైన శబ్దం వినిపించింది.
"నీరు నా కన్నీళ్లు తుడిచింది. కానీ నిజం మళ్లీ ఒడ్డుకు వచ్చి నిలబడుతుంది!"
మేఘన గుండెల్లో దడతో అలా నిలిచిపోయింది. "ఇది ఎవరో మాట్లాడినట్లుంది."
అంతలోనే గుహలో నీటికి సంభందించిన మసకసముద్రపు వాసన రాగా, గదిలో ఓ మూలన నిలిచిన ఒక పురాతన శవం ఉరిమిపడిపోయింది.
అది సౌరినిదే!
ఆమె మృతదేహం ఎక్కడి నుండో బయట పడటంతో, అక్కడున్న గోడలపై ఉన్న లిపులు మెరుస్తూ, నది ప్రవహిస్తున్నట్లుగా ఒక స్వరప్రవాహం వినిపించింది.
దుండగులు భయంతో అక్కడి నుంచి పారిపోతుండగా, గుహ మరింత కూలిపోతూ ఉండగా, మల్లిక్, మేఘన, అన్వర్ ముగ్గురు గుహ నుండి బయటపడేందుకు ఉరకలేస్తున్నారు.
"మేఘన! ఆ ముద్రను పట్టుకో! మనకు ఇది ఎందుకు జరిగిందో తెలియజేస్తుంది!" మల్లిక్ గట్టిగా కేక వేసాడు.
మేఘన ఆ పురాతన ముద్రను గట్టిగా పట్టుకుని, మల్లిక్, అన్వర్ వెంట పరుగెత్తింది. వారు గుహ ప్రవేశద్వారం దగ్గరికి చేరుకునే లోపే, ఒక పెద్ద రాయి కూలి మార్గాన్ని పూర్తిగా మూసివేసింది.
వారు గుహలో చిక్కుకుపోయారు!
మేఘన చేతులు కంపించిపోతుండగా, మల్లిక్ ఆమెను బిగిగా పట్టుకున్నాడు. "చరిత్రను శతాబ్దాలుగా పాతిపెట్టారు. కానీ ఈసారి అది బయటపడకుండా ఉండదు!"
అన్వర్ వెంటనే తన రేడియో ట్రాన్స్మిటర్ను తీసి, సిగ్నల్ ఇవ్వడానికి ప్రయత్నించాడు. "ఇక్కడ్నుంచి బయటపడటానికి మరో మార్గం కనుగొనాలి, లేకపోతే మనం కూడా చరిత్రలోనే కలిసి పోతాం!"
గుహలో ఎక్కడినుంచో సుదూర స్వరాలు మార్మోగాయి. అవి ఆత్మలవి అనుకోవాలా? లేక చరిత్ర గొంతు అనుకోవాలా? ఎవరికీ అర్థం కాలేదు.
చివరికి నిజం వెలుగులోకి వస్తుందా? లేక చరిత్ర వారినే మిగతా రహస్యాలతో పాటు మట్టిలో కలిపేస్తుందా?
మల్లిక్, మేఘన, అన్వర్ ముగ్గురు గుహలో చిక్కుకుపోయారు. వెలుపల చీకటి రాత్రి, కానీ గుహలో… చరిత్ర తన ఊపిరిని విడిచిపెడుతున్నట్లుగా అనిపిస్తోంది.
మేఘన చేతిలో పట్టుకున్న ముద్ర ఇంకా వెచ్చగా అనిపించింది. "ఇది ముద్రేనా? లేక చరిత్ర మనతో మాట్లాడుతోందా?" ఆమె మనసులో అనుమానం వచ్చింది.
"మేఘన, మనం ఇక్కడ ఎక్కువ సేపు ఉండలేం. ఒకసారి గుహ పూర్తిగా కూలిపోయిందంటే… మనం కూడా ఎప్పటికీ మట్టిలో కలిసిపోతాం," అన్వర్ గట్టిగా అన్నాడు.
అంతలోనే మల్లిక్ గమనించాడు. గుహ గోడపై మరొక రహస్య ద్వారం ఉంది!
"ఇదిగో! ఇది మనకు రక్షణగా మారవచ్చు!" అని మల్లిక్ వెంటనే అటువైపు పరుగెత్తాడు.
వారంతా ఆ ద్వారం వద్దకు చేరుకునే లోపే, గుహలోని శవం నుంచి మళ్లీ ఓ శబ్దం వచ్చింది.
"నా కథను మళ్లీ నువ్వు వ్రాస్తావా?"
మేఘన ఒక్కసారిగా వెనక్కి తిరిగి చూసింది. సౌరినిది! ఆమె శరీరం ఉప్పొంగినట్లుగా ఉంది.
అన్వర్ భయంతో వెనక్కి తగ్గాడు. "ఇది భ్రాంతి కాదు. చరిత్ర తను మళ్లీ మాట్లాడుతోంది."
సౌరిని శరీరం పూర్తిగా కనిపించకపోయినా, ఆమె ముఖం ఒక్కసారి మెరిపింది. "నన్ను మరిచిపోకు. నేను గర్వించదగ్గ రాజ కుటుంబానికి చెందినదాన్ని. కానీ నా కథను వాళ్లు త్యాగంగా మార్చారు. నిజానికి ఇది హత్య."
మేఘన చేతిలో ముద్ర ఒక కాంతితో మెరిసింది. "ఈ ముద్ర ఎందుకు ఇంత వేడిగా ఉంది?"
మల్లిక్ గట్టిగా ఊపిరి తీసుకున్నాడు. "ఇది కేవలం ఒక పురాతన ముద్ర కాదు. ఇది ఆమె కథను భద్రపరిచిన చివరి ఆధారం!"
కానీ... అదే సమయంలో, గుహ అంతా కంపించిపోయింది!
గోడ వెనుక ఉన్న ద్వారం పూర్తిగా తెరుచుకుంది.
"త్వరగా లోపలికి రా, మేఘన!" మల్లిక్ ఆమెను లాక్కెళ్లాడు.
అంతే, వారంతా కొత్త మార్గంలో ప్రవేశించారు. ఇది మరొక గదికి దారి తీసింది. కానీ ఇది ఖాళీగా లేదు. ఇక్కడ మరొక పురాతన శవం ఉంది!
అది ఒక పురుషుని శరీరం. అతను పూజారిలా కనిపిస్తున్నాడు. అతని చేతిలో రక్తంతో రాసిన లిపి ఉంది.
"ఇది చదవండి!" అన్వర్ ఉత్కంఠగా అన్నాడు.
మేఘన ఆ శిలపై ఉన్న లిపిని చదవడం మొదలుపెట్టింది:
"నా పేరు ఆర్యవర్థన్. నేను హరప్పా రాజరికానికి ప్రధాన అర్చకుడిని. నేను సౌరినిని రక్షించలేకపోయాను. కానీ ఆమె మరణం తప్పు అని నాకు తెలుసు. ఒక రోజు, ఎవరో ఈ ముద్రను కనుగొని, నిజాన్ని బయటపెడతారని ఆశిస్తున్నాను..."
మేఘన కళ్ళు చెమర్చాయి. "ఆమె త్యాగం కాదు. రాజ కుటుంబం చేసిన హత్యను కప్పిపుచ్చేందుకు, అర్చకుడే తను చేసిన తప్పును ఒప్పుకున్నాడు!"
మల్లిక్ కళ్లలో కోపం రేగింది. "అందుకే హరప్పా నగరం శాపగ్రస్తమైంది. సత్యాన్ని దాచిపెట్టినప్పుడల్లా, చరిత్ర ప్రతిసారి తిరిగి వస్తుంది."
అంతలోనే... మేఘన చేతిలో ఉన్న ముద్ర ఒక్కసారిగా మెరుస్తూ, శిధిలంగా మారిపోయింది.
"ఇదేంటీ?" మల్లిక్ అంది.
అది తుడుచుకుని పొడి అయిపోతూ, చిన్న ధూళిగా మారిపోయింది.
"సత్యం వెలుగులోకి వచ్చినప్పుడు, నా బాధలు అంతమవుతాయి."
అంతే, గదిలో గాలి మారిపోయింది. గుహలోని శవం పూర్తిగా ధూళిగా మారిపోయింది. చరిత్ర చివరికి తన శాపాన్ని విడిచిపెట్టింది.
అంతలోనే, బయట నుండి పోలీసుల అరుపులు వినిపించాయి. అవును, పోలీసులు అక్కడికి చేరుకున్నారు!
అయితే… ఇప్పుడు మల్లిక్, మేఘన, అన్వర్ చరిత్రను ఎలా బయటపెట్టనున్నారు?
వారు గుహ నుండి బయటపడ్డారు. వెలుపల పోలీసులు ఉన్నారు.
"ఏం జరిగింది?" ఇన్స్పెక్టర్ అడిగాడు.
మేఘన నవ్వుతూ, చేతిలో ఉన్న ఒక పత్రాన్ని ముందుకు చాపింది. "ఇదిగో, ఈ ఆధారాలు! హరప్పా చరిత్రలో కప్పిపుచ్చిన నిజం. ఇది నది ఎండిపోవడానికి కారణం కాదు. నిజమైన హత్యకు నిశ్శబ్ద సాక్ష్యం!"
అంతే, ప్రపంచ చరిత్రలో మరోసారి నిజం వెలుగులోకి వచ్చింది!
హరప్పా రాజరికంలో జరిగిన ఆ అప్రతిష్ట కథను ఇప్పుడు ప్రపంచం ముందుకు తెచ్చే సమయం వచ్చింది.
మల్లిక్, మేఘన, అన్వర్ ముగ్గురూ ఒకరినొకరు చూసుకున్నారు.
"చరిత్రను తిరిగి రాయడానికి, కొన్నిసార్లు మనం మరణించిన గొంతును వినాలి."
చరిత్ర తానెప్పుడూ మౌనంగా ఉండదు.
సమాప్తం
ఎం. కె. కుమార్ గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
ఉగాది 2025 కథల పోటీల వివరాల కోసం
మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.
రచయిత పరిచయం: ఎం. కె. కుమార్
నేను గతంలో ఎప్పుడో కథలు, కవితలు వ్రాశాను. మళ్ళీ ఇప్పుడు రాస్తున్నాను. నేను పీజీ చేశాను. చిన్న ఉద్యోగం ప్రైవేట్ సెక్టార్ లో చేస్తున్నాను. కథలు ఎక్కువుగా చదువుతాను.
🙏
Comentários