నిష్కపట భక్తి
- Ch. Pratap
- 2 hours ago
- 4 min read
#NishkapataBhakthi, #నిష్కపటభక్తి, #ChPratap, #TeluguDevotionalStories, #భక్తికథలు
Nishkapata Bhakthi - New Telugu Story Written By Ch. Pratap
Published In manatelugukathalu.com On 29/11/2025
నిష్కపట భక్తి - తెలుగు కథ
రచన: Ch. ప్రతాప్
అనంతగిరి కొండల దిగువన ఉన్న ఒక చిన్న గ్రామంలో వెంకయ్య అనే పేదవాడు నివసించేవాడు. అతనిది చిన్న కుటీరం. పేదరికంలో ఉన్నా, వెంకయ్య మనసు నిండుగా ఆధ్యాత్మిక సంపద ఉండేది. అతడికి తిరుమల శ్రీ వేంకటేశ్వర స్వామి అంటే అపారమైన భక్తి. ప్రతి సంవత్సరం, బ్రహ్మోత్సవాల సమయంలో కాలినడకన తిరుమల కొండకు వెళ్లి స్వామి దర్శనం చేసుకునేవాడు. అతడి దినచర్య అంతా గోవింద నామస్మరణతోనే మొదలై, గోవింద నామస్మరణతోనే ముగిసేది.
అయితే, గత సంవత్సరం కురిసిన భారీ వర్షాల కారణంగా వెంకయ్య వ్యవసాయం పూర్తిగా దెబ్బతింది. పంట నష్టపోవడమే కాక, గ్రామంలోని ధనవంతుడి దగ్గర తీసుకున్న అప్పు తీర్చలేని పరిస్థితి వచ్చింది. అప్పుల బాధ, ఆత్మగౌరవాన్ని పోగొట్టుకునే భయం వెంకయ్యను నిరంతరం వెంటాడేవి. అప్పు తీర్చడానికి గడువు దగ్గర పడుతుండగా, వెంకయ్యకు నిద్ర కూడా కరువైంది.
ఒక రోజు, వెంకయ్య పట్నంలో పని కోసం తిరుగుతుండగా, ఒక వ్యాపారి అతడిని పిలిచాడు. ఆ వ్యాపారి దూర ప్రాంతంలో ఉన్న మరో వ్యాపారికి అత్యంత విలువైన రత్నాల పెట్టెను చేరవేయమని అడిగాడు. ఆ పనికి వెంకయ్య పేదరికానికి సరిపడా, అప్పు తీర్చడానికి సరిపోయేంత భారీ మొత్తంలో డబ్బు ఇస్తానని చెప్పాడు. కానీ, ఆ మార్గం దట్టమైన శేషాచలం అడవి గుండా వెళ్లాలి. అది అత్యంత ప్రమాదకరమైన మార్గం, ఆ మార్గంలో క్రూరమృగాలు, రక్షకభటులు కూడా భయపడేలా పేరు మోసిన దొంగల ముఠా కూడా ఉండేది.
ప్రమాదం అని తెలిసినా, తన కుటుంబ పరువు, అప్పు తీర్చే బాధ్యత గుర్తొచ్చి వెంకయ్య ఆ పనికి ఒప్పుకున్నాడు. అతడు తన భార్య లలితను చూసి, "గోవిందుడి దయ వల్ల త్వరలోనే వస్తాను. వచ్చే నెల బ్రహ్మోత్సవాలకు తప్పక నీతో కలిసి స్వామిని దర్శించుకుంటాను, " అని ధైర్యం చెప్పి, ఆ రత్నాల పెట్టెను తీసుకుని తన ప్రయాణాన్ని మొదలుపెట్టాడు.
వెంకయ్య తన ప్రయాణంలో ప్రతి అడుగులోనూ "గోవిందా! గోవిందా!" అని జపించేవాడు. ఆ భయంకరమైన శేషాచలం అడవిలో మూడు రోజులు నిరాహారంగా నడిచాడు. నాలుగో రోజు సాయంకాలం, దట్టమైన పొదలు దాటి వస్తుండగా, సూర్యరశ్మి పూర్తిగా మాయమైంది. అప్పుడే, ఆ దొంగల ముఠా నాయకుడైన భీకర వ్యక్తి అతని ముందు ప్రత్యక్షమయ్యాడు. వెనుక నుంచి మరో నలుగురు దొంగలు వెంకయ్యను చుట్టుముట్టారు.
"నువ్వు ఎక్కడికి పోతున్నావో, నీ దగ్గర ఏముందో మాకు తెలుసు! ఆ పెట్టెను మాకిచ్చేయ్! లేదంటే నీ ప్రాణాలు ఇక్కడే పోతాయి, " అని దొంగల నాయకుడు భయంకరంగా అరిచాడు.
వెంకయ్య భయంతో వణికిపోయాడు. ప్రాణాలు పోవడమంటే అతడికి భయం లేదు, కానీ అప్పు తీర్చే అవకాశం పోతే తన కుటుంబానికి ఎటువంటి కష్టం వస్తుందో అని బాధపడ్డాడు. అతడు ఆ దొంగలతో పోరాడే శక్తి లేని పేదవాడు. అతడు పెట్టెను గట్టిగా పట్టుకుని, కళ్లు మూసుకున్నాడు. ఈ మహా అపాయం నుంచి తనను రక్షించగలిగేది ఒక్క తిరుమలవాసుడు మాత్రమేనని పూర్తిగా గ్రహించాడు.
ఆ భయంకరమైన నిస్సహాయ స్థితిలో, వెంకయ్య మనసు పూర్తిగా స్వామికి శరణాగతి చేసింది. అతడి నోటి నుండి ఒకే ఒక మాట బిగ్గరగా, స్పష్టంగా, హృదయం నుండి వెలువడింది: "గోవిందా! గోవిందా! శరణం! శరణం!"
అతడు తలవంచి, "ఓ ఏడుకొండల వాసా! నా ప్రాణాలు నీవే! నా ఈ పెట్టె, నా అప్పు, నా కుటుంబం, నా సర్వస్వం నీకే అప్పగిస్తున్నాను. ఇక నాది ఏమీ లేదు. రక్షించు స్వామీ!" అని కన్నీటితో వేడుకున్నాడు.
ఆ క్షణంలో, ఒక అద్భుతం జరిగింది! దొంగల ముఠా నాయకుడు నవ్వుతూ, వెంకయ్య దగ్గరికి వస్తుండగా, అడవి మధ్యలో వేల సూర్యుల కాంతితో సమానమైన ఒక దివ్యమైన పసుపు కాంతి అకస్మాత్తుగా ప్రసరించింది. ఆ కాంతి వేడికి, ప్రకాశానికి దొంగల కళ్లు ఒక్కసారిగా మసకబారాయి. వారు భయంతో "అయ్యో! ఎవరు నువ్వు? మా కళ్లు మండిపోతున్నాయే!" అని అరుస్తూ, ఏమీ చూడలేక, చేతులతో మొహాన్ని కప్పుకుని పరిగెత్తిపోయారు.
ఆ దొంగలు పారిపోగానే, వెంకయ్య కళ్లు తెరిచాడు. ఆ దివ్య కాంతి క్రమంగా తగ్గిపోయింది. అక్కడ నిలబడి ఉన్నది, పట్టుదలతో కనిపించే, ధనుర్బాణాలతో ఉన్న ఒక బంగారు కాంతుల వేటగాడు! ఆ వేటగాడి ముఖం సౌమ్యంగా, కానీ శక్తివంతంగా ఉంది. అతడు వెంకయ్యను చూసి దయతో నవ్వాడు.
"భక్తా, లే! నీ నిష్కపటమైన భక్తి నా హృదయాన్ని తాకింది. శరణాగతి చేసిన వారిని నేను ఎప్పుడూ విడిచిపెట్టను. భయం లేకుండా వెళ్ళు, నీ పని పూర్తవుతుంది, " అని ఆ వేటగాడు గంభీరంగా చెప్పాడు.
వెంకయ్యకు దర్శనమిచ్చిన ఈ వేటగాడి రూపం, సాక్షాత్తూ కలియుగ దైవమైన శ్రీ వేంకటేశ్వర స్వామి లీల తప్ప మరొకటి కాదు. ఆ అడవిలో అత్యంత ప్రమాదకరమైన పరిస్థితుల్లో, నిస్సహాయ స్థితిలో ఉన్న తన భక్తుడిని కాపాడటానికి ఆయనే స్వయంగా దిగి వచ్చాడు.
నిరాకారమైన భగవంతుడు, తన భక్తుల కోసం, వారికి అర్థమయ్యే రూపంలో, వారికి ఆసరాగా నిలిచే వేటగాడి రూపంలో దర్శనమివ్వడం ఆయన కరుణకు నిదర్శనం.
కేవలం "గోవిందా! శరణం!" అనే రెండు మాటలు, ఆ దట్టమైన అడవిలో దొంగల ముఠాపై సూర్య కాంతిని ప్రసరింపజేసి, వారిని భయంతో పారదోలగలిగాయి. భక్తికి ఉన్న శక్తి అపారమైనది.
స్వామికి ధనం, ఆభరణాలు, ఆడంబరం ముఖ్యం కాదు. నిష్కళంకమైన భక్తి మరియు నిస్వార్థమైన ప్రేమ మాత్రమే ఆయన్ని చేరుకోగల మార్గాలు. పేదవాడైన వెంకయ్యకు ఆ నిస్వార్థ భక్తే అతిపెద్ద ఆస్తి.
అలౌకిక రక్షణ: మనుషులు, మృగాలు, ప్రకృతి వైపరీత్యాలు – ఎటువంటి అపాయం నుంచైనా తన భక్తులను కాపాడగలిగే శక్తి, తిరుమలేశుడికి ఉందని ఈ సంఘటన నిరూపించింది.
ఆ వేటగాడి మాటలు వినగానే, వెంకయ్య గుండె నిండా ఆనందం, భక్తి నిండిపోయాయి. అతడు ఆ వేటగాడి పాదాలపై పడబోతుండగా, ఒక్క క్షణంలో ఆ రూపం అదృశ్యమైంది. తనను రక్షించింది ఆ ఏడుకొండల సాక్షాత్తూ శ్రీనివాసుడే అని వెంకయ్యకు అర్థమైంది.
వెంకయ్య ధైర్యంతో, సురక్షితంగా ప్రయాణం పూర్తి చేసి, రత్నాల పెట్టెను అప్పగించి, భారీ మొత్తాన్ని తీసుకున్నాడు. ఆ డబ్బుతో అప్పు తీర్చి, తన కుటుంబాన్ని కష్టాల నుంచి కాపాడాడు. బ్రహ్మోత్సవాల కోసం తిరుమల కొండకు చేరుకున్న వెంకయ్య, స్వామిని దర్శించుకున్నాడు. స్వామి ఆభరణాలలో, తనను రక్షించిన వేటగాడి రూపంలో మెరుపు కనిపించింది. కన్నీటితో స్వామి పాదాలపై పడి కృతజ్ఞతలు చెప్పుకున్నాడు.
వెంకయ్య కథ ఆ గ్రామంలో అందరికీ ఒక గొప్ప సత్యాన్ని బోధించింది: మన కష్టాలు ఎంత పెద్దవైనా, అపాయం ఎంత భయంకరంగా ఉన్నా, మనం ఏ కపటం లేకుండా పూర్తి హృదయంతో ఆ పరమాత్ముడిని విశ్వసించి, ఆయనికి సంపూర్ణ శరణాగతి చేస్తే, మన బాధ్యతలను, మన యోగక్షేమాలను (వెల్ల్-బైంగ్) ఆ భగవంతుడే స్వయంగా చూసుకుంటాడు. "శరణాగతి కంటే గొప్ప రక్షణ మరేదీ లేదు, " అనేదే ఈ కథ యొక్క శక్తివంతమైన సందేశం.
సమాప్తం
***
Ch. ప్రతాప్ గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
ఉగాది 2026 కథల పోటీల వివరాల కోసం
కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.
రచయిత పరిచయం: https://www.manatelugukathalu.com/profile/pratap/profile
నేను వృత్తిరీత్యా ఒక సివిల్ ఇంజనీర్‌ అయినప్పటికీ, నా నిజమైన ఆసక్తి, నా జీవనసారం సాహిత్యానికే అంకితం. తెలుగు పుస్తకాల సువాసన నా జీవితంలో 1984 నుంచే పరిమళించింది. అప్పటి నుంచి పఠనం నా అలవాటుగా కాక, నా జీవనశైలిగా మారింది. పుస్తకాలు నా మనసును తీర్చిదిద్దాయి, ఆ పఠనమే క్రమంగా రచనగా రూపాంతరం చెందింది. ఆలోచనల రూపం, అనుభవాల ప్రతిబింబం, హృదయానికి స్వరం — అదే నా రచన.
ఆధ్యాత్మికత, మానవ సంబంధాల లోతులు, సామాజిక స్పృహ, ప్రజాసేవ పట్ల నాలో ఉన్న మమకారం ప్రతి రచనలోనూ ప్రతిఫలిస్తుంది. నేను రాసే ప్రతి వాక్యం పాఠకునితో చేసే ఒక మౌన సంభాషణ. నా కలం కేవలం అక్షరాలు కాదు; అది జీవనాన్ని గ్రహించే ఒక మార్గం.
ఇప్పటివరకు నేను రచించినవి రెండు వందలకుపైగా కథలు, ఐదు నవలలు, రెండు వేల వ్యాసాలు. ఇవి పలు దిన, వార, మాస పత్రికలలో, అలాగే డిజిటల్ వేదికలలో వెలువడి విభిన్న వయస్సుల పాఠకులను చేరాయి. ప్రతి రచన నా అనుభవాల సారాన్ని పాఠకుని మనసుతో కలిపే ఒక మాధ్యమంగా నిలిచింది.
సాహిత్యం నాకు హాబీ కాదు — అది నా జీవిత యానం. కొత్త ఆలోచనలను అన్వేషించడం, తెలుగు భాషా సౌందర్యాన్ని కొత్త రూపాల్లో వ్యక్తపరచడం, సమాజానికి ఉపయోగపడే మార్గాలను వెతకడం — ఇవే నా సాహిత్య సాధనకు మూలాధారం. రచన ద్వారా మనసులను మేల్కొలపడం, మనసుల్లో విలువల జ్యోతిని వెలిగించడం నా నిశ్చయం.
ఇటీవల నా కృషికి గాను ఒక ప్రముఖ సంస్థ గౌరవ డాక్టరేట్ ప్రదానం చేయడం నా జీవితంలో ఒక విశిష్ట ఘట్టం. అది కేవలం గుర్తింపే కాదు, మరింత బాధ్యతను జోడించిన ప్రేరణ.
మన పురాణాలు, ఉపనిషత్తులు, వేద వాక్యాలలో దాగి ఉన్న ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానాన్ని ఆధునిక పాఠకులకు అందించడం, వాటి సారాన్ని సమాజానికి చేరవేయడం నా సాహిత్య లక్ష్యం. ఆ దిశగా ప్రతి రచన ఒక నూతన యత్నం, ఒక అంతర్ముఖ ప్రయాణం.
సాహిత్యం నా కోసం కేవలం అభిరుచి కాదు; అది నా ఆత్మ స్వరూపం. నా కలం నా ఆలోచనలకు శ్వాస, నా రచన నా జీవితయానం.
Comments