అహంకారానికి అజీర్ణం
- Ch. Pratap
- 2 hours ago
- 6 min read
#AhamkaranikiAjeernam, #అహంకారానికిఅజీర్ణం, #ChPratap, #TeluguComedyStories, #తెలుగుహాస్యకథలు
Ahamkaraniki Ajeernam - New Telugu Story Written By Ch. Pratap
Published In manatelugukathalu.com On 20/12/2025
అహంకారానికి అజీర్ణం - తెలుగు కథ
రచన: Ch. ప్రతాప్
మన కథానాయకుడు ఆనంద్ ఒక ధనవంతుడు, పెద్ద ఐటి కంపెనీలో మేనేజర్. అతని భార్య మాధవి నిండు మనసున్న, ఓపికగల ఇల్లాలు. వారిద్దరి పెళ్లి అయ్యి ఐదేళ్లు కావస్తున్నా, ఆనంద్ తన వృత్తి, డబ్బు ముందు ఇంటి పనులన్నీ చిన్నచూపు చూసే అహంకారి. తన ఆఫీస్ స్టేటస్ చాలా గొప్పదని, వంట, శుభ్రత లాంటి 'మామూలు' పనులు తన స్థాయికి తగవని వాదిస్తాడు. అందుకే, ఆనంద్ దృష్టిలో మాధవి కేవలం భార్య కాదు—తన 'హై-క్లాస్ జీవితానికి ఉచితంగా దొరికిన సహాయకురాలు'.
అయితే, మాధవి మాత్రం తన భర్త అహంకారాన్ని, మాటల పోటును నవ్వుతూ భరించేది, కానీ... లోపల మాత్రం తన మౌనానికి ఓ గడువు ఉందని ఎవరికీ చెప్పలేదు.ఆనంద్ అహంకారం ఎంత దారుణంగా ఉండేదంటే, మాధవి చిన్న చిన్న పొరపాట్లు చేసినా దాన్ని పెద్ద 'స్టేటస్ క్రైమ్' లా చూసేవాడు. ఉదాహరణకు, ఒక రోజు ఉదయం మాధవి కాఫీలో అనుకోకుండా కొద్దిగా చక్కెర ఎక్కువ వేసింది.
అంతే! ఆనంద్ కోపంతో ఊగిపోయి, "ఏంటి మాధవీ! నీకు అసలు లక్ష్యం లేదా? కాఫీలో చక్కెర లెక్క తెలియకపోతే నువ్వు నా ఇంటిని, నా ఫైనాన్షియల్ స్టేటస్ని ఎలా మేనేజ్ చేస్తావు? ఇంకోసారి ఇలాంటి తప్పు జరిగితే, నీకు గృహ నిర్వహణ లో ఓ పరీక్ష పెట్టి ఫెయిల్ చేస్తా, తప్పులు రిపీట్ అయితే విడాకులు ఇచ్చేస్తాను" అని గట్టిగా అరిచాడు.
మరోసారి, వాడి ఖరీదైన టై ఒకటి ఇస్త్రీ చేసేటప్పుడు మాధవి కొంచెం ఎక్కువ వేడి తగిలించింది. దానికి ఆనంద్, "ఇది మామూలు టై కాదు, దీని ఖరీదు మీ నాన్న సంవత్సరపు జీతం కంటే ఎక్కువ! నువ్వు ఒక టైని జాగ్రత్తగా చూసుకోలేకపోతే, నేను నిన్ను ఎలా నమ్మాలి? నీకు పంపడానికి వేరే లోకమేదైనా ఉంటే బాగుండు!" అంటూ ఆ 'టై'ని మాధవి ముఖం మీదకు విసిరాడు.
ఇటువంటి సంఘటనలు వాళ్ల ఇంట్లో సర్వసాధారణం.కాలం గడిచింది. మాధవికి ఏడో నెల. "ఇంక నాకు కొంచెం విశ్రాంతి కావాలి ఆనంద్. మా అమ్మవాళ్ళింటికి వెళ్తాను," అంది మాధవి.
ఆనంద్ మొహంలో కొంచెం విచారం.. కాదు..విసుగు కనిపించాయి. "ఆహా! సరే! సరే! నువ్వు పోయినా నాకేం పర్వాలేదు. నా స్టేటస్కి తగినట్లు, నేను హై-క్లాస్ సేవకులను పెట్టుకుంటాను. అంతర్జాతీయ స్థాయి వంటగాడిని తెప్పిస్తా," అన్నాడు బిల్డప్ ఇస్తూ.
మాధవి నవ్వుతూ వెళ్లిపోయింది. ఆనంద్ తన 'హై-క్లాస్' ప్రణాళికను అమలు చేశాడు.మొదటి వంట మనిషి వచ్చాడు. పేరు బుచ్చయ్య. ఆతగాడికి నెలకు పదివేలు జీతం. బుచ్చయ్య వంట అంటే మరీ భయంకరం! అతను కూరలో ఉప్పు వేయడం మర్చిపోయి, టీలో మాత్రం పది చెంచాల ఉప్పు వేసేవాడు.
"ఏంటోయ్ బుచ్చయ్య, ఈ టీ? ఇది సముద్రపు నీరు లా ఉంది," అంటే, "మీ ఆరోగ్యం కోసమే సార్! ఉప్పు ఎక్కువ తినమని డాక్టర్లు చెప్పారట!" అనేవాడు బుచ్చయ్య.
ఒక రోజు బుచ్చయ్య చేసిన సాంబారు టేస్ట్ చూసి ఆనంద్ షాక్ అయ్యాడు. "బుచ్చయ్యా! ఇందులో సాంబారు రుచి లేదు, టమాటా రసం రుచి లేదు, మసాలా రుచి అంతకంటే లేదు. అసలు నువ్వు ఇందులో ఏం వేశావు?" అని ఆనంద్ అడిగితే, బుచ్చయ్య అమాయకంగా, "అది సాంబారు కాదు సార్! నిన్నటి పప్పులో నీళ్ళు పోసి, రెండు ఉల్లిపాయ ముక్కలు వేసి, వేడి చేశాను. పొదుపు అంటే ఇదే కదా!" అని చెప్పాడు.
ఆనంద్ మూర్ఛపోకుండా ఆగిపోయాడు.మరో సందర్భంలో, ఆనంద్ ఆకలిగా ఉంటే, బుచ్చయ్య అల్లం టీ అని ఒకటి ఇచ్చాడు. ఆనంద్ టీ తాగి, ఒక్కసారిగా ఉక్కిరిబిక్కిరి అయి, "బుచ్చయ్యా! ఇందులో అల్లం రుచికి బదులు పచ్చి పసుపు కొమ్ముల వాసన వస్తోంది! ఏంటిది?" అని అడిగాడు. దానికి బుచ్చయ్య, "అల్లం దొరకలేదు సార్! అందుకే, అల్లం లాగే ఘాటుగా ఉంటుంది కదా అని, మీ కోసం పసుపు కొమ్ములను రుబ్బి వేశాను. ఇదొక కొత్త ఆరోగ్యకరమైన ఫ్యూజన్ టీ సార్!" అని వివరించాడు.
కొన్నిసార్లు ఆనంద్ భరించలేక బయట తినేవాడు. బ్రేక్ ఫాస్ట్ బన్స్ అండ్ బటర్, లంచ్ ఫ్రైడ్ రైస్ (డైలీ), డిన్నర్ పీజా లేదా ఫాస్ట్ ఫుడ్ మాత్రమే అయ్యాయి. ఇక ఇల్లు శుభ్రం చేసే మనిషి, పేరు చిన్నారావు. చిన్నారావు శుభ్రం చేయడం అంటే, ఒక చోటి దుమ్ము తీసి, ఇంకో చోట పెట్టడం!
వాడికి గంటకోసారి కాల్ చేసి, "హేయ్, ఆనంద్! నేను వచ్చా! శుభ్రం చెయ్యాలా? నాకు టైం లేదు! పోనీ... మీ పని మనిషిని రమ్మను," అంటూ, తనే ఆనంద్ని పని మనిషిలా ట్రీట్ చేసేవాడు.
చిన్నారావు శుభ్రం చేసిన తర్వాత ఇంట్లో ఉన్న పరిస్థితులు మరీ హాస్యాస్పదంగా ఉండేవి.ఒకరోజు ఆనంద్ బాత్రూమ్లోకి వెళ్తే, అక్కడ ఒక వింత దృశ్యం. చిన్నారావు బాత్రూమ్ ఫ్లోర్ని అద్భుతంగా శుభ్రం చేశాడు, కానీ ఆ శుభ్రం చేసిన మురికి నీరు మొత్తాన్ని తీసుకెళ్లి, ఫ్రిజ్లో పెట్టిన బకెట్లో వదిలిపెట్టాడు! ఆనంద్ ఆ బకెట్ను చూసి, "చిన్నారావ్! ఇది ఏంటి?! ఈ మురికి నీరు ఫ్రిజ్లో ఎందుకు పెట్టావు?" అని అరిస్తే, చిన్నారావు కూల్గా, "కూల్గా ఉంటే క్రిములు రావు సార్! ఇది 'యాంటీ-క్రిమి' కూలెంట్! నా సొంత ఆలోచన!" అని చెప్పాడు.
ఆనంద్ మూర్చపోకుండా సోఫాలో పడ్డాడు.మరోసారి, ఆనంద్ తన ఆఫీస్ మీటింగ్కి వెళ్లడానికి తయారు అవుతున్నాడు. చిన్నారావు హాల్లో దుమ్ము తుడిచి, ఆ తుడిచిన దుమ్ము మొత్తాన్ని తీసుకెళ్లి... ఆనంద్ ఖరీదైన సూట్ జేబుల్లో నింపేశాడు! ఆనంద్ సూట్ వేసుకుని, జేబులో చేయి పెట్టి చూస్తే, తన చేతికి దుమ్ము అంటింది. "చిన్నారావ్! నా జేబులో దుమ్ము ఎందుకు నింపావు?" అని అడిగితే, చిన్నారావు, "సార్! దుమ్ము బయట ఉంటే చెడ్డది. అందుకే, మీరు దుమ్మును మీతోపాటే తీసుకెళ్తే, ఇల్లు ఎప్పుడూ శుభ్రంగా ఉంటుంది కదా! ఎంత తెలివైన ఆలోచన!" అన్నాడు.
ఆనంద్ తన అహంకారాన్ని పక్కనపెట్టి, వాడిని కొట్టలేక ఏడుస్తూ ఆఫీస్కి వెళ్లిపోయాడు.ఒక నెల గడిచింది. ఆనంద్ పరిస్థితి మరీ ఘోరం! డెయిలీ ఫాస్ట్ ఫుడ్ దెబ్బకి, వాడికి 'గ్యాస్' అనేది జాతీయ క్రీడ అయింది. వాడి కడుపులో ప్రతి అరగంటకు ఒకసారి రణగొణ ధ్వనులు వినిపించేవి. ఓ రోజు ఆనంద్కి హై-క్లాస్ ఫీవర్ వచ్చింది. 'ఉప్మా' తినాలనిపించింది. బుచ్చయ్య ఉప్మా చేస్తే... అది ఉప్మా కాదు! ఒక అవిశ్వసనీయమైన జిగురుపదార్థం! "బుచ్చయ్యా! ఇది ఉప్మానా? దీన్ని గోడకి వేస్తే పోస్టర్ లా అంటుకుపోతుందేమో!" అన్నాడు ఆనంద్.
ఉతికేవారు లేక, వాడి బట్టలన్నీ ఒక అద్భుతమైన పర్వతంలా బెడ్ పక్కన పోగయ్యాయి.అంతా అయోమయం! ఆనంద్ సోఫాలో పడుకుని ఉన్నాడు. అతని పరిస్థితి ఎలా ఉందంటే— బట్టలు ఉతకక, ఆహారం సహకరించక, అహంకారం అణగిపోయి, పాతకాలపు హిందీ సినిమా హీరోలా పడి ఉన్నాడు. పొట్టలో ఉన్న గ్యాస్ శబ్దాలు, అతని గదిలో ఉన్న ఖరీదైన గడియారం టిక్ టిక్ శబ్దంతో పోటీ పడుతున్నాయి. ఆనంద్ ఒక విషాద గీతం పాడుకుంటున్నాడు, కానీ ఆ గీతం కూడా 'బుచ్చయ్య స్పెషల్' ఫ్రైడ్ రైస్ వల్ల గొంతులో ఇరుక్కుపోయింది: "ఉప్మా తింటావా? ఫ్రైడ్ రైస్ తింటావా? రెండు తింటే గ్యాస్ వస్తావా?"
అప్పుడు వాడికి మాధవి గుర్తొచ్చింది. మాధవి వంట అంటే... అద్భుతమైన సువాసన, పర్ఫెక్ట్ ఉప్పు-కారం, అపరిమితమైన ప్రేమ. ముఖ్యంగా, మాధవి వంట తింటే కడుపు ప్రశాంతంగా, మనసు ఆనందంగా ఉండేది. బుచ్చయ్య వంట అంటే? ఉప్పు తక్కువ, పసుపు ఎక్కువ, అపరిమితమైన గ్యాస్! బుచ్చయ్య వంట తింటే... గ్యాస్ పైకి రాకుండా ఆపడానికి ఆనంద్ తన ముక్కును గట్టిగా పట్టుకోవాల్సి వచ్చేది.
ఆనంద్ ఇక లాభం లేదని, తన మొబైల్ తీసుకుని, ఏడుస్తూ, దేవుడిని వేడుకున్నట్టు మాధవికి కాల్ చేశాడు. "మాధవీ... నువ్వు... నువ్వు ఎక్కడున్నావు? నువ్వు లేక... ఇక్కడ ఉప్మా కూడా నన్ను చూసి గేలి చేస్తోంది! ఆ బుచ్చయ్య వంట తిని, నా జీర్ణవ్యవస్థ పూర్తిగా నా రాజీనామా లేఖ రాసేసింది! నా స్టేటస్, అహంకారం అన్నీ చిన్నారావు శుభ్రం చేసిన 'గలీజు' డస్ట్బిన్లోకి విసిరేశాను! దయచేసి రా! ఇంకోసారి నిన్ను 'సహాయకురాలు' అని పిలవను! నువ్వు నా 'వంటల మహారాణివి'! కాదు! నువ్వు నా 'హోమ్ మినిస్టర్ వి', 'ఫుడ్ అండ్ గ్యాస్ కంట్రోల్ మినిస్టర్ వి'! ప్లీజ్ కమ్ బ్యాక్!" అని వేడుకున్నాడు.
మాధవి ఫోన్లో నవ్వింది. "సరే ఆనంద్. ఇంకో రెండు నెలల్లో వస్తా. అప్పటివరకు, బుచ్చయ్య వండిన గ్యాస్ తినడం ఆపకు!"
ఆనంద్ తల పట్టుకున్నాడు. ఏమైనా, తన అహంకారం అనే ఉల్లిపాయలన్నీ కన్నీళ్లు పెట్టించాయి. భార్య చేసే వంట, ఇంటి పని ఎంత పవిత్రమో, ఎంత ముఖ్యమో ఆనంద్కి ఆ రోజున కడుపు నొప్పి ద్వారా అర్థమైంది!నిస్సందేహంగా! గృహిణి కష్టం యొక్క ప్రాముఖ్యతను మరియు వారిని గౌరవించాల్సిన ఆవశ్యకతను తెలియజేసే శక్తివంతమైన పేరా ఇక్కడ అందిస్తున్నాను:
ఇంటిని నడిపే గృహిణి శ్రమను కేవలం 'పని'గా చూడటం అజ్ఞానం. వారు తమ జీవితంలో అత్యంత విలువైన భాగాన్ని, అంటే నిరంతర సమయాన్ని, అంతులేని ప్రేమను, మరియు ఎటువంటి సెలవు లేని నిబద్ధతను కుటుంబం కోసం ధారపోస్తారు. ఒక మహిళ ఇంటిని చక్కబెట్టడం అంటే, అది కేవలం నాలుగు గోడల మధ్య జరిగే వంటపని, శుభ్రత మాత్రమే కాదు; అది ఆ ఇంటి భావోద్వేగ మరియు ఆరోగ్య నిర్వహణకు పునాది. ఆమె చేసిన చిన్నపాటి పొరపాటును భూతద్దంలో పెట్టి చూసి, వారిని అవమానించడం లేదా పనిమనిషిలా చూడటం అనేది వారి త్యాగాన్ని, శ్రమను అపహాస్యం చేయడమే. నిజమైన గౌరవం అనేది మన హోదాలో కాదు, మన ఇంటిని, కుటుంబాన్ని అంటిపెట్టుకుని ఉన్న ఈ నిస్వార్థ శక్తి పట్ల చూపించే కృతజ్ఞతలో ఉంటుంది. వారిని అగౌరవపరిచే ముందు, వారు లేకుంటే మీ జీవితం ఆనంద్ లాగా 'గ్యాస్' తోనూ, 'అయోమయంతోనూ' నిండిపోతుందని గుర్తుంచుకోవాలి.
సమాప్తం
Ch. ప్రతాప్ గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
ఉగాది 2026 కథల పోటీల వివరాల కోసం
కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.
రచయిత పరిచయం: https://www.manatelugukathalu.com/profile/pratap
నేను వృత్తిరీత్యా ఒక సివిల్ ఇంజనీర్ అయినప్పటికీ, నా నిజమైన ఆసక్తి, నా జీవనసారం సాహిత్యానికే అంకితం. తెలుగు పుస్తకాల సువాసన నా జీవితంలో 1984 నుంచే పరిమళించింది. అప్పటి నుంచి పఠనం నా అలవాటుగా కాక, నా జీవనశైలిగా మారింది. పుస్తకాలు నా మనసును తీర్చిదిద్దాయి, ఆ పఠనమే క్రమంగా రచనగా రూపాంతరం చెందింది. ఆలోచనల రూపం, అనుభవాల ప్రతిబింబం, హృదయానికి స్వరం — అదే నా రచన.
ఆధ్యాత్మికత, మానవ సంబంధాల లోతులు, సామాజిక స్పృహ, ప్రజాసేవ పట్ల నాలో ఉన్న మమకారం ప్రతి రచనలోనూ ప్రతిఫలిస్తుంది. నేను రాసే ప్రతి వాక్యం పాఠకునితో చేసే ఒక మౌన సంభాషణ. నా కలం కేవలం అక్షరాలు కాదు; అది జీవనాన్ని గ్రహించే ఒక మార్గం.
ఇప్పటివరకు నేను రచించినవి రెండు వందలకుపైగా కథలు, ఐదు నవలలు, రెండు వేల వ్యాసాలు. ఇవి పలు దిన, వార, మాస పత్రికలలో, అలాగే డిజిటల్ వేదికలలో వెలువడి విభిన్న వయస్సుల పాఠకులను చేరాయి. ప్రతి రచన నా అనుభవాల సారాన్ని పాఠకుని మనసుతో కలిపే ఒక మాధ్యమంగా నిలిచింది.
సాహిత్యం నాకు హాబీ కాదు — అది నా జీవిత యానం. కొత్త ఆలోచనలను అన్వేషించడం, తెలుగు భాషా సౌందర్యాన్ని కొత్త రూపాల్లో వ్యక్తపరచడం, సమాజానికి ఉపయోగపడే మార్గాలను వెతకడం — ఇవే నా సాహిత్య సాధనకు మూలాధారం. రచన ద్వారా మనసులను మేల్కొలపడం, మనసుల్లో విలువల జ్యోతిని వెలిగించడం నా నిశ్చయం.
ఇటీవల నా కృషికి గాను ఒక ప్రముఖ సంస్థ గౌరవ డాక్టరేట్ ప్రదానం చేయడం నా జీవితంలో ఒక విశిష్ట ఘట్టం. అది కేవలం గుర్తింపే కాదు, మరింత బాధ్యతను జోడించిన ప్రేరణ.
మన పురాణాలు, ఉపనిషత్తులు, వేద వాక్యాలలో దాగి ఉన్న ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానాన్ని ఆధునిక పాఠకులకు అందించడం, వాటి సారాన్ని సమాజానికి చేరవేయడం నా సాహిత్య లక్ష్యం. ఆ దిశగా ప్రతి రచన ఒక నూతన యత్నం, ఒక అంతర్ముఖ ప్రయాణం.
సాహిత్యం నా కోసం కేవలం అభిరుచి కాదు; అది నా ఆత్మ స్వరూపం. నా కలం నా ఆలోచనలకు శ్వాస, నా రచన నా జీవితయానం.
Comments