మధుర జీవితం
- Yasoda Gottiparthi
- May 4
- 5 min read
#YasodaGottiparthi, #యశోదగొట్టిపర్తి, #MadhuraJeevitham, #మధురజీవితం, #TeluguFamilyStory, #తెలుగుకుటుంబకథ
Madhura Jeevitham - New Telugu Story Written By - Yasoda Gottiparthi
Published In manatelugukathalu.com On 04/05/2025
మధుర జీవితం - తెలుగు కథ
రచన: యశోద గొట్టిపర్తి
తెల్లవారు జామునే లేచి బయలుదేరుదామంటే లోపలి మనిషి కదలట్లేదు.. పైన మనిషికి దుప్పటి కప్పుతున్నాడు చలి రాజు. చీకటి రేఖలు వీడలేదు. అప్పుడే ఆరు కావొస్తుంది.
త్వరగా లేచి రెడీ కావాలి టూ వీలర్ పై ప్రయాణం ఆఫీస్ చేరడానికి ఒక గంట పడుతుంది. ట్రాఫిక్ లో అందరూ ఒకే రోడ్డు లో వెళుతుంటారు.
హాల్లో రోజు పిన్ డ్రాప్ సైలెన్స్ గా ఉండేది ఈ రోజు మాత్రమే ఏదో తేడా కొడుతుంది. ప్రక్కన లేని లావణ్య వాష్ రూమ్ లో ఉంది అనుకొని.. వాష్ రూమ్ తట్టి చూసాడు. అందులో లేదు అయితే కిచెన్ లో ఉందా? నాకోసం వంట చేయదు. నా టిఫిన్ లంచ్ అంతా క్యాంటీన్లోనే.. ఈరోజు ప్రత్యేకత ఏముంది?
రెడీ అయి గది బయట అడుగు పెట్టే సరికల్లా అంతా బెలూన్స్, కలర్ గుళ్లేరుపుల దండల తోటి అలంకరించబడి సోఫా చక్కగా సవరించి ఉంటే.. ఏమిటి అబ్బా స్పెషల్ తన బర్త్డే నా? నా బర్త్డే నా? రెండు కాదు అని కార్తీక్, లావణ్యను పిలిచి “ఇంత పెద్ద సర్ప్రైజ్ చేశావు..” అనగానే
“మన మ్యారేజ్ డే అండి..” అంటూ కాఫీ చేతికిచ్చి “మీకెందుకు గుర్తుంటుంది? అలవాటు లేని అవపోసనo మీకు..” అంది.
"ఓకే థాంక్యూ! విష్ యు ద సేమ్" అంటూ తన ప్యాకెట్ లోని గోల్డ్ చైన్ తీసి లావణ్య మెడలో వేసి డార్లింగ్ అంటూ ముద్దు పెట్టగానే..
“అమ్మ దొంగ.. ఏమి తెలియనట్టు నటించి నన్ను సర్ప్రైజ్ చేశారు కదా! ఇక ఆలస్యం ఎందుకు? కేక్ కట్ చేద్దాం” అంటూ ఎదురుగా సెల్ ఫోన్ పెట్టుకుని వీడియో తీస్తూ కట్ చేయగానే.. ఇద్దరూ ఒకరికొకరు తినిపించుకున్నారు.
“ఈ రోజు నాకు ఇన్స్పెక్షన్ ఉండి లీవ్ అడిగినా ఇవ్వక, ఇంకా తొందరగా రమ్మన్నాడు మా బాసు. నాకు టైం అవుతుంది ఆఫీస్ కు లావణ్య..” అంటూ బాయ్ చెప్పి హోండా పై రోడ్డు దాటుతున్నా కూడా టాటా చెప్తున్నాడు.
“జాగ్రత్త,, బై” అని చెప్పి సోఫాలో కూర్చుని ఆలోచిస్తోంది లావణ్య.
ఎవరి ప్రేమకు నోచుకోని జీవితమైనా కార్తీక్ గొప్ప మనసు ప్రేమకు అర్హతను సంపాదించు కున్నాను. భగవంతుడు నా పట్ల అన్యాయం చేసినా ఆ దేవుడు మరిచిపోకుండా కార్తీక్ ను ఇచ్చి మంచి చేశారు. పాతుకుపోయిన సమాజ కుల అడ్డుగోడలు కూల్చలేక పోతున్నాము.
నా సర్టిఫికెట్ లో ధ్రువీకరణ పత్రంలో నా వివాహ వివరాలు రాయక పోవడమే కదా అవరోధాలు. నా జన్మ కారణమైన తల్లిదండ్రులు లేకపోవడమే కదా.. నా భవిష్యత్తుకు అడ్డుగోడలు. అనాథగా పెరిగిన నేను పెద్ద ఉద్యోగం సంపాదించాను. పెద్దల ప్రేమను మాత్రం పొందలేక పోయాను. ప్రేమలో గెలిచాము. పెద్దవాళ్లను ఒప్పించలేకపోయాము.
కార్తీక అమ్మానాన్న మొండి పట్టుదలతో అనాథగా పెరిగానని నేను గెలవలేకపోయాను.
‘తొందర పడకండి. వాళ్ళు ఎలాంటి కండిషన్ పెడతారో..’ అని అంటున్నా వినకుండా సరే అన్నాడు. నాకు తెలిసిన వాళ్ళందరూ వద్దన్నారు. అయినా వినలేదు.
‘జరిగినదేదో జరిగిపోయింది. మీరు ఇద్దరు ఒక సంవత్సరం పాటు మీ తరఫు వాళ్లను కానీ మమ్మల్ని కానీ చుట్టాలని కానీ కలవకూడదు. మీరిద్దరే కలిసి కాపురం చేయాలి. అంతా సవ్యంగా ఉన్నట్లయితే మిమ్మల్ని కలుపుకొని మా దగ్గరికి తీసుకుంటాము.”
“ఇంత చిన్న కండిషన్ కదా అమ్మ..” అంటూ సంతోషంతో ఒప్పుకున్నాడు కార్తీక్.
కరెక్ట్ గా ఈ రోజుకు సంవత్సరం అయింది పెళ్లై..
“సాయంత్రం ఆఫీస్ వాళ్లను, అమ్మ వాళ్లను ఇన్వైట్ చేద్దాము.. గ్రాండ్ గా పార్టీ ఇద్దాం” అంటూ సంతోషంగా చెప్పడంతో..
“మన స్తోమతకు తగ్గట్టు చేద్దామండి.. ఇలా అయినా మనతో కలిస్తే చాలు..” అని సర్ది చెప్పింది.
సాయంత్రం పార్టీ వివరాలు ఫోన్లో హోటల్ ఫుడ్ ఆర్డర్ చేయడానికి కాల్ చేస్తుంటే.. కొత్త నెంబర్ రింగ్ అవుతుంటే ఎత్తాలా? వద్దా? అని ఆలోచిస్తూ కట్ చేసింది.
మళ్ళీ రిపీట్ కాగానే వెంటనే హలో అనగానే..
“ముందు మీరు ఫోన్ పెట్టేయకండి. మేము చెప్పేది పూర్తిగా వినండి.”
“ఒకే చెప్పండి.. ఏంటి రియల్ ఎస్టేట్ అడ్వర్టైజ్మెంట్ అంటూ ఏవో చెప్పకండి. ఏమీ అవసరం లేదు.”
“అదేం లేదమ్మా. కార్తీక్ గారు మీ భర్త. అవునా?”
“అవునండి. ఏమైంది చెప్పండి? ఎక్కడున్నారు మా వారు?” అని ఆందోళనంగా భయపడుతూ మాట్లాడుతుంటే “రోడ్డు మీద డ్రైవ్ చేస్తుంటే బండి యాక్సిడెంట్ జరిగింది.
అమ్మ! మారనేని హాస్పిటల్లో జాయిన్ చేశాము. తలకు బలమైన దెబ్బ తగిలింది"
లావణ్య బోరున ఏడుస్తూ “నేను ఇప్పుడే వస్తున్నాను” అంటూ గబగబా క్యాబ్ లో హాస్పిటల్ చేరుకుంది. అనుకోని స్థితిలో ఐసియు లో ఉన్న కార్తీక్ ను చూసి కన్నీరు మున్నూరుగా ఏడుస్తుంది.
హాస్పిటల్లో జాయిన్ చేసిన అతను ఎవరు అని కృతజ్ఞతలు చెప్పడానికి వెదుకుతుంటే..
మామూలు వ్యక్తి.. ఉదయాన్నే పాల డబ్బాలు వేసుకొని ఇంటింటికి తిరిగే రామేశ్వరయ్య..
“అమ్మా! నేను వెనుక వస్తుండుగా ముందర కార్తీక్ బాబు డ్రైవ్ చేస్తున్నారు. పొగ మంచులో ముందు ఏముందో కనిపించక డ్రైవ్ చేస్తున్నారు ప్రక్కన ఉన్న రోడ్డు డివైడర్ తాకడంతో ప్రక్కకు పడిపోయాడు. తలకు గట్టిగా దెబ్బ తగలడం నేను దగ్గరికి వచ్చేంతవరకు తెలియలేదమ్మా. కార్తీక్ బాబును గుర్తుపట్టాను. పాలు తెస్తున్నప్పుడు ఎన్నోసార్లు పలకరించారు బాబు. ఇలా జరిగిం”దని వలవలా ఏడుస్తుంటే..
ఐ సి యూ నుండి బయటకు వచ్చిన డాక్టర్ తో “నా కార్తీక్ ఎలా ఉన్నారు? డాక్టర్.. నాకు కార్తీక తప్ప ఎవరూ లేరు. మీరే దిక్కు మాకు” అని పాదాల మీద పడబోతుంటే..
“వద్దమ్మా” అంటూ పైకి లేపి “భయం ఏమి లేదమ్మా. మా ప్రయత్నం మేము చేస్తున్నాము. తలకు గట్టి దెబ్బ తగలడంతో స్పృహ కోల్పోయారు. చిన్న ఆపరేషన్ చేశాము. స్పృహ లోకి వచ్చారు. ఒక్కొక్కరు వెళ్లి చూసి రండి అక్కడ ఎలాంటి ఆందోళన, ఏడ్పులు చేయకండి.”
“థాంక్యూ డాక్టర్!" అని లోపలికి వెళ్ళింది.
బయట చుట్టూ ఆఫీస్ ఫ్రెండ్స్ ఏ అవసరం వచ్చినా రెడీగా ఉన్నాము.. అని ధైర్యంగా నిలబడి ఉన్నారు. కార్తీక్ అమ్మానాన్న గారికి కూడా చెప్పాము అనుకుంటుండ గా..
కార్తీక్ అమ్మ నాన్నగారు గుండెలు పగిలే దుఃఖంతో వాళ్ళిద్దరూ కళ్ళలో నీళ్ళు తిరుగుతూ ఐసియులోకి వెళ్లారు.
అచేతనంగా పడి ఉన్న కొడుకుని చూసి కలలో కూడా ఇలా చూస్తామని అనుకోలేదురా అని కుమిలి కుమిలి ఏడుస్తున్న తల్లిని చూసి "అమ్మా..అమ్మా" అని మెల్లగా కళ్ళు తెరిచి మళ్ళీ మూసు కున్నాడు.
చుట్టు ప్రక్కల చూస్తున్నారు లావణ్య కోసం కనపడలేదు.
ఇంతలో సిస్టర్ వచ్చి “అమ్మా! మీ అబ్బాయికి అప్పటికప్పుడు చేయ వలసిన సర్జరీకి ఒక అమ్మాయి తన రక్తం ఇచ్చి ఈ బాబుకు ప్రాణం పోశారు.” అంది.
“ఎక్కడున్నారు ఆమె? మేము చూడాలి” అన్నారు ఆత్రుతగా..
సిస్టర్ ప్రక్కగదిలోఉన్నలావణ్యను చూపించగానే ఆశ్చర్య పోయారు ఇద్దరూ..
“అత్తయ్యా.. అని దగ్గరికి రాబోయిన లావణ్యని చూసి “ఇదంతా నీ వల్లే జరిగింది. ఎన్నడూచిన్న దెబ్బ కూడా ఎరగని నా కొడుకుకు ఈ పరిస్థితి వచ్చింది.” అందామె.
లావణ్య ఏం మాట్లాడకుండా లోలోపల ఏడుస్తూ ‘ఆ దైవం కూడా నాపై పగ పట్టాడు’ అనుకుంది.
కార్తీక్ దగ్గరికి వెళ్లి కార్తీక్ అంటూ చేయి అందిస్తే..
ఎవరు నువ్వు? అని గుర్తుపట్టనట్టుగా చూసేసరికి.. కాళ్ళ కింద భూమి కదిలినట్లు అయింది.
“పేషంటును డిస్టర్బ్ చేయకండి. స్పృహ రాగానే ముందుగా తల్లిని చూసాడు కాబట్టి తల్లిని మాత్రమే గుర్తు పట్టాడు.
కోలుకోవడానికి కొన్ని రోజులు పట్టుతుందమ్మా. నువ్వేమీ కంగారు పడొద్దు” అని ధైర్యం చెప్పాడు.
*****************
డిశ్చార్జ్ అయ్యి ఇంటికి రాగానే కార్తీక్, తల్లితో అన్ని పనులు చేయించు కుంటున్నా.. ఇష్టమైన వంటలు చేస్తూ తానే తెచ్చి కార్తీక్ కోసం అందిస్తుంది లావణ్య.
“మన కోసమే ఇక్కడ ఒక మల్లెతీగను పెంచాను. బాగుంది కదా.. చూడు కార్తీక్.. పూలు ఎన్ని పూసాయి” అంటూ తను ఎంతో గుర్తు చేస్తున్నా.. ఏమి తెలియనట్టు
తల్లితోనే “అమ్మా! ఆ పువ్వుల పేర్లు చెప్పు” అంటూ తల్లి కొంగు పట్టుకుని తిరుగుతుంటే లావణ్య, అతను తల్లితో ప్రేమగా ఉంటున్నందుకు సంతోషిస్తున్నా.. తనను దూరం పెడుతున్నందుకు లో లోపల బాధపడుతుంది.
అత్తగారు లావణ్య పనితనం గురించి లోలోపల మురిసిపోతుంది. ఇంటి పని అంతా తానే స్వయంగా చేస్తూ ఆఫీస్ పని కూడా ఇంట్లో నుండి చేస్తూ అన్ని విధాల సంతోషంగా ఉన్నప్పటికీ అనాథ అని లోలోపల చిన్నచూపు ఏ మాత్రం తగ్గడం లేదు.
భర్త మెల్లగా నచ్చచెప్పుతూ “అనాథ అయినా ఇప్పుడు తోడుగా మనమందరం ఉన్నాం కదా కమల. లావణ్య మన అమ్మాయే. అలా ఆలోచించుకో.. మనం తప్ప లావణ్యకు ఎవరున్నారు? నేడు కాకున్నా రేపైనా కార్తీక్ లావణ్యను గుర్తు గుర్తుపట్టు తాడు. పాపం భర్తకు దూరమై ఎంత బాధ పడుతుందో అమ్మాయి”అన్నాడు.
ఎంత చెప్పినా మారని భార్యను ఆ కాలమే మారుస్తుంది అని వైరాగ్యం తెచ్చు కున్నాడు.
****************
కార్తీక్ ను సంతోష పెట్టేందుకు ట్రై చేయాలి అనుకుని ఇంటికి ఆఫీస్ ఫ్రెండ్స్ అందర్నీ పిలిచి, సంతోషం కోసం ఏదైనా క్రొత్తగా చేయాలి అనుకుని.. ఇల్లంతా డెకరేట్ చేసింది. మంచి రుచికరమైన పిండి వంటలు చేయించింది.
ఎలాగో కొత్త సంవత్సరం వస్తుంది ఈరోజు కార్తీక్ కు మరవ రాని మంచి రోజుగా మార్చాలి. అనుకుని తనకు కొంతైనా మేలు మేలు కలగాలి కొత్త సంవత్సరం నా జీవితానికి ఆనందాన్ని పంచాలి. "మూడు పువ్వులు ఆరు కాయలుగా" వర్ధిల్లాలి. ఆశలన్నీ పూలుగా వికసించి పరిమళిం చాలి.. అనుకుంటూ మనసులో ఆ ప్రయత్నంలో హడావుడి చేస్తోంది.
*****************
“అమ్మా లావణ్య! నీకు ఎంత పెద్ద కష్టం వచ్చింది. ఆనాడు నీవు ఫోన్ చేసి చెప్పినప్పుడు అమెరికాలో ఉన్నానమ్మా. వెంటనే రాలేక పోయాను” అని లావణ్యతో సన్నిహితంగా మాట్లాడుతున్న వ్యక్తిని “కూర్చోండి” అంటూ మర్యాద చేస్తు,
“అత్తయ్య.. మామయ్య! ఈయన మా అనాథాశ్రమం ఫాదర్. విషయం తెలిసి వచ్చారు" అంది.
ఫాదర్ చేతులెత్తి నమస్కారం చేస్తూ, బుద్ధిమంతురాలు, తెలివితేటలు కలిగిన లావణ్య మీ కోడలు కావడం అదృష్టం అండి” అన్నాడు.
“అవునండి! లావణ్య తన దరిద్రాన్ని మాకు కాస్త పంచింది. మా వాడిని అనారోగ్యం పాలు చేసింది".
“ఊరుకుంటావా కమల! ఇందులో లావణ్య తప్పు ఏముంది?" కోపంగా చూసాడు భర్త.
“పెళ్లి సమయానికి నేను లేకపోవడం మీకున్న సందేహాలు తీర్చలేకపోయాను. లావణ్య అంతా చెప్పింది. ఇదిగోండి ఈ అమ్మాయి బర్త్ సర్టిఫికెట్. ఇందులో అన్ని వివరాలు ఉన్నాయి..” అని తల్లిదండ్రుల పేర్లు చదువుతూ చేతికి ఇచ్చాడు.
లావణ్య అమ్మానాన్న పేర్లు చదివి, “ఫాదర్! వాళ్ళు ఎక్కడ ఉన్నారు? చెప్పండి, పదండి వెళదాం" అనగానే..
“వాళ్ళు లేరమ్మా! లావణ్య ఐదేళ్ల వయసున్నప్పుడు కార్ యాక్సిడెంట్ లో చనిపోయారు. ప్రభుత్వ పరంగా వాళ్ళే తల్లిదండ్రి అని సర్టిఫికెట్ రాయించి నా దగ్గర చేర్చినప్పుడు భద్రపరిచి పెట్టినాను.
“వాళ్ళు ఎవరో కాదు ఫాదర్. మా దూరపు బంధువు చిన్న మామ గారి కూతురు, అల్లుడు సార్. వాళ్ళిద్దరూ తల్లితండ్రులకు ఇష్టం లేని ప్రేమ వివాహం చేసుకుని రెండు కుటుంబాలకు దూరమయ్యారు. అలా మేము కూడా వాళ్ళను మర్చిపోయాము. వారిని కలుసుకునే ప్రయత్నం కూడా ఎవ్వరూ చేయలేదు. లావణ్య! రావమ్మ” అంటూ పిలిచి కార్తీక్ లావణ్యను దగ్గరగా కూర్చోబెట్టుకుని ప్రేమగా తల నిమిరింది.
నువ్వు మా మేనకోడలివి. మా అదృష్టం కొద్దీ మాకు దొరికావంటూ మురిసిపోయారు. వస్తున్న ఫ్రెండ్స్ అందరూ న్యూ ఇయర్ విషెస్ చెప్తున్నారు. ఇల్లంతా సందడిగా ఉంది. కార్తీక్ కు మాత్రం ఇంతకుముందు జరిగినట్టు కేక్ కట్ చేసిన సంఘటనలు లీలగా గుర్తుకు వస్తున్నాయి. ఇల్లంతా న్యూ ఇయర్ కేకలతో మిన్నంటుతుంటే కార్తీక్ ‘లావణ్య..’ అంటూ దగ్గరికి తీసుకున్నాడు.
లావణ్య ఆనందంతో “థాంక్యూ కార్తీక్! నేను ఎంత నరకం అనుభవించానో మాటల్లో చెప్పలేను. నేటి నుండి మనిద్దరం మధుర జీవితం గడుపుదాము.” అంది.
శుభం.
యశోద గొట్టిపర్తి గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
ఉగాది 2025 కథల పోటీల వివరాల కోసం
మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.
రచయిత్రి పరిచయం: యశోద గొట్టిపర్తి
హాబిస్: కథలు చదవడం ,రాయడం
Comments