నీ నీడన, నిను వెన్నంటి..
- Pandranki Subramani
- May 31
- 8 min read
#PandrankiSubramani, #పాండ్రంకిసుబ్రమణి, #NeeNeedanaNinuVennanti , #నీనీడననినువెన్నంటి, #TeluguLoveStories, #తెలుగుప్రేమకథలు
Nee Needana Ninu Vennanti - New Telugu Story Written By Pandranki Subramani
Published In manatelugukathalu.com On 31/05/2025
నీ నీడన, నిను వెన్నంటి.. - తెలుగు కథ
రచన: పాండ్రంకి సుబ్రమణి
ఉత్తమ రచయిత బిరుదు గ్రహీత
కథా పఠనం: మల్లవరపు సీతారాం కుమార్
తమ రూమ్మేట్ తులసీదాసు గురించి ఆ ముగ్గురూ అలా వినడం అది మొదటిసారి కాదు. ఆ విషయం వాళ్ళ చెవిన సోకి తాకి గింగుర్లు లేపడం అది బహుశ: మూడవసారేమో! అందుకే అదే విషయం మళ్ళీ ప్రస్తావనకు వచ్చేటప్పటికి ముగ్గురూ విడ్డూరంగా ఒకరి ముఖం మరొకరు చూసుకున్నారు; నమ్మాలా నమ్మకూడదా అన్న అనుమానాన్ని చూపుల ద్వారా వ్యక్తం చేస్తూ..
అప్పుడక్కడ గూడు కట్టుకున్న బరువైన వాతావరణాన్ని ఎవరో ఒకరు కలుగ చేసుకుని తేలికపర్చాలి కదా.. కావున నరసింహరావే మొదట గొంతు విప్పాడు- “వాడి గురించి యిటువంటి సిల్లీ పుకారులు విన్నప్పుడల్లా ఫన్నీగా ఉంటుందిరా!”
అప్పుడు భువనేష్ తలెత్తి చూసి యధా లాపంగా అన్నాడు- “ఏమో! ఎవరు చెప్పొచ్చారు ఏ పుట్టలో యేపాముందో! ఎప్పడది బుసకొడ్తుందో! “
అతడు లేపిన అలజడి అలల్ని గమనించి- అంటే- అన్నట్టు ప్రశ్నార్థకంగా చూపులు సారించి చూసాడు నరసింహరావు.
“అంటే- పైకి డిఫెరెంటుగా ఇన్నోసెంట్ గా కనిపిస్తూనే లోలోపల కాసినోవా వ్యవహారాలు నడిపిస్తున్నాడేమో! దీనికి వత్తాసుగా మా ఊరి సామెత చెప్తాను మరి. మృగశిర కార్తెలో ముంగిళ్ళు చల్లబడును. మృగశిర కురిస్తే ముసలెద్దు రంకె వేయును”
నరసిహరావు తలవిదిలించాడు- “నువ్వాసామెత ఇప్పుడెందుకు చెప్పావో గాని, అటువంటి హోరైన వ్యవహారాల జోలికి వాడు వెళ్లడనే నాకనిపిస్తోందిరా! వాడు పట్టుదలకు పర్వత శిఖరం. మొండితనానికి మౌంట్ అబూ.. మర్చిపోయారేమిటి- ఈరోజు మనమందరమూ గ్రూపు వన్ పోటీ పరీక్ష ల్లో ఫ్లయింగ్ కలర్సుతో నెగ్గుకురావాలని మనల్ని కట్టడిగా కూర్చోబెట్టి, నచ్చచెప్పి ఏమన్నాడో గుర్తుందా! అది సాదించేంత వరకూ ఎవరూ యేరకమైన ప్రలోభాలజోలికీ వశమవకూడదని కంకణం కట్టుకునేలా దీక్ష పూనమనలేదూ.. “ అప్పుడామాటకు వత్తాసుగా థోమస్ మాంచర్ల కు వత్తాసుగా వాళ్ళ మధ్యకు వచ్చాడు- “అవున్రా నరసింహా! నాకూ అలేగే అనిపిస్తుందిరా! అప్పుడప్పుడు నిప్పంటించకుండానే యాసిడ్ లోనుంచి తానుగా పొగ చిమ్ము కొస్తుందిగా! ఇది కూడా అటువంటిదేనేమో..”
దానికి భువనేశ్వర్ పదునుగా స్పందించాడు- “ఫ్రెండు కదానని ఫీలయిపోయినంత మాత్రాన వాస్తవం కనుమరుయి పోదురా థోమస్! ఋతువులు మారుతుంటాయి. ఆ మార్పుతో చిగురాకులు ముదురు రంగుని పులుముకుంటాయి. అలా ఉండకూడదు, యిలా ఉండకూడదని షర్టు ఎగదీసుకొని చెప్పడం అందరికీ తేలికే. చెప్పినట్లు నడచుకోవడమే కష్టం. అర్థమైందా!”
ఆ మాటతో అక్కడ మౌనం మరోమారు ఒళ్లు విరుచుకుంది.
భువనేశ్ మొదట్నించీ తులసీదాసు పట్ల విత్ రీజన్ ఆర్ విదౌట్ రీజన్ ఒక విధమైన అసహనం కనబరుస్తుంటాడు; వయసుకి మించిన హుందాతనం చూపిస్తుంటాడని— నలుగురులో ఒకడుగా కనిపించకుండా తనకు తాను డిఫరెంటుగా ఉండాలని పోజు కొట్తుంటాడని. అందుకే దొరికిన అవకాశా న్ని విడవకుండా తులసీదాసుని అప్పటికప్పుడు కార్నర్ చేయాలని పూనుకుంటుంటాడు.
కాని నరసింహరావు మరొక మారు తల విదిలించాడు- “మీతో వచ్చిన చిక్కు ఇదేరా! సగం తెలిసి సగం తెలియకుండా మాటల్ని గవ్వల్లా వెదజల్లుతారు”
ఈసారి మళ్ళీ వాతావ రణాన్ని తేలికపర్చడానికి పూనుకున్నాడు థోమస్ మాంచర్ల. “అంటే- వాడిగురించి మాకుతెలియనివి చాలానే ఉన్నాయన్నమాట! చెప్పుచెప్పువింటాం”
“అవును. వాడిగురించి మీకు తెలియనిది చాలానే ఉందంటాను. ఇంటర్ వరకూ మేమిద్దరమూ ఒకే కాలేజీలో చదువుకున్నా మన్నది మీకు తెలుసుకదా! అప్పుడు జరిగిన ఒక ఉదంతం చెప్తాను. అడ్డుచెప్పకుండా వినండి.
పచ్చటి తలిరాకు వంటి ఒక అందాల బంగారు తీగె వెండి మేఘాల్లో తేలుతూ దిగిన గాంధర్వ కన్యలా మా కాలేజీ క్యాంపస్ చేరుకుంది. మరి.. దిగింది దిగినట్లుగా మరెక్కడికో వెళ్ళలేదు. వెండి మబ్బు తునక ఊడి పడ్డట్లు సరాసరి మా క్లాసులో కి వచ్చి దిగింది. దుమారం లేపింది. ఒక వయ్యారపు నడకతో ఒక మెరుపు చూపుతో మా అందరి లేత గుండెల్నీ పిండేసిందనుకో.
అదేం విచిత్రమో మరి, అంతమందిమి మేముండగా- ఆ మెరుపు తీగ చూపు సూటిగా గుండెలకు గుచ్చుకునే లా తులసీదాసుని మాత్రమే తాకింది. ఆ ఊపున మొదటి చూపుతోనే తులసీదాసుని కవరు చేయనారంభించింది.
దానితో మా అందరి ఇగో ఒక్కసారిగా దెబ్బతింది. మాకెవ్వరికీ లభించని అదృష్టం వాణ్ణి వరించడం చూసి మాకు వాడిపట్ల అక్కసు పెల్లుబికింది.
తీరా వ్యవహారంలోకి చూపునిలిపి చూస్తే ఏమైందనుకున్నారు? మాకందరకూ దిమ్మతిరిగినట్లయింది. వాడు ఆ పిల్లను కన్నెత్తి కూడా చూడటం లేదు సరికదా- జడ్జీగారి ఏకైక పుత్రికైన ఆ పూబోడేమో అదను చూసి చొరవ చూపి పక్కపక్కకు వస్తుంటే వీడు పట్టుకి దొరక్కండా తొలగిపోయే కబడీ ఆటగాడిలా దూరదూరంగా జరిగిపోతున్నాడు. ఈసారి మాకు అసహనం కాదు- ఆగ్రహం కలిగింది.
అప్పుడు మేమందరమూ వాణ్ణి ఫుడ్ కోర్టులో కన్ఫ్రంట్ చేసాం- “ఏంవిట్రా ఈ వెర్రి మొర్రి వైఖరి. ఛాదస్తమా లేక నీకు నువ్వు ప్రవరాఖ్యుడివన్న అహంభావమా! “
దానికి వాడు ఏ మాత్రమూ చెదరకుండా యిచ్చిన జవాబేమిటో తెలుసా! “చదువు కుంటానని అంత దూరం నుంచి వచ్చి రంగుల సీతాకోక చిలుకలు కంటబడగానే యేకాగ్రత పాడు చేసుకోవడమా! ఇక విషయానికి వస్తే.. నేనిప్పుడు ఖర్చుచేస్తున్నదంతా మా తాతగారి సొమ్మేం కాదు. ఇదంతా ఒక సన్న కారు రైతు నరసింహులుగారి కష్టార్జితం. ఆయనెవరని అడుగుతారా.. మాతండ్రి గారు.
ఇష్టముంటే ఓపికుంటే చదువుకోవాలి. లేకపోతే చదువుల్నీ పుస్తకాల్నీ అటక పైకెక్కించేసి ఎంకి వంటి శృంగార అధినాయికను వెతుక్కుంటూ వెళ్లిపోవాలి. అంతేగాని మా యింటివాళ్ళ కష్టార్జితాన్నిదూబరా చేసే అధికారం నాకు లేదు. మళ్ళీ మరొకసారి ఈ ప్రేమల ఊసూ దోమల గొడవా నావ ద్ద ప్రస్తావించకండి“” అని తేల్చేసి వెళ్ళిపోయాడు.
ఇది చాలా.. లేక వాడి గురించి యింకా చెప్పాలా! సరే- ఇదిలా ఉంచండి గాని- ఈ విషయం మళ్ళీ మన మధ్య చర్చకెందుకొచ్చింది? ఎప్పుడైనా వాణ్ణి అడిగారా వ్యవహారమే మిటని?”
అప్పుడు థోమస్ మాంచర్ల బదులిచ్చాడు- “ఆ ఊసు ఇప్పుడెందుకొచ్చిందంటే- మనతో బాటు ట్రైనుంగ్ కమ్ కోచింగ్ క్లాసులు అంటెండవుతున్నాడే, నీలాచలం - అతను పనిగట్టుకొని వచ్చి చెప్తే మొన్నొక సారి అడిగాను వాణ్ణి- దానికి వాడేమన్నాడంటే- ఆ వ్యవహారమే వేరు రా- చెప్పినా నీకు అర్థం కాదురా- అని విషయాన్ని ముందుకు సాగనివ్వలేదు.
నీలాచలం భోగట్టా ప్రకారం చూస్తే ఆ ఎరుపు మ్మాయితో తులసి చాలాక్లోజుగా మూవ్ చేస్తున్నాడట, అప్పుడప్పుడు యిద్దరూ ఫుడ్ కోర్టులో కలిసే బ్రేక్ ఫాస్టు కూడా చేస్తున్నారట. చిట్ చాటింగ్ వేసుక్కూర్చుంటున్నారట“
అప్పుడు అదే అదననుకొని భువనేశ్వర్ పురికొసను తిప్పాడు- “మబ్బులు కురిసే సూచనలు లేక పోతే, ఆకాశంలో మెరుపు తీగెలెందుకు జ్వలిస్తాయి? ”
నరసింహారావు యిక మాట్లాడకుండా మిన్నకుండిపోయాడు. ఆ పొడవాటి యెరుపు అమ్మాయెవరో తెలియదు గాని- తులసీదాసు ఆమెతో కలసి వుమెన్ కాలేజీవరకూ నడచి వెళ్ళడం అతడు కూడా ఒకటి రెండుసార్లు చూసినట్టు జ్ఞాపకం. మైత్రీవనం జంక్షన్ కార్పొరేట్ విద్యాసంస్థలకు కేంద్ర స్థలం కావడాన అటువంటి క్యాజువల్ కలయికలు ఫ్రెండ్లీ పలకరింపులు జస్ట్ లైక్ దట్ అన్న రీతిన సాగిపోతుంటాయనుకున్నాడతను.
ఆ మాటకొస్తే అబ్బాయిలూ అమ్మాయిలూ అలా గుమికూడి మాటా మంతీ మాట్లాడుకోవడం అకాడమిక్ విషయాలపై గ్రూప్ డిస్కషన్ జరుపుకోవడం పెద్దగా విస్మయం చెందవలసిన అంశం కానే కాదు. ఇంకాస్త ముందుకు పోతే- కొందరు యువతీ యువకులు, ముఖ్యంగా పొరుగురాష్ట్రాల నుండి వచ్చిన అబ్బాయిలూ అమ్మాయిలూ కొందరు చెట్టపట్టాలేసుకుని తిరుగుతంటారన్నది కూడా ఊరెరిగిన రహస్యం. కాని తులసీదాసు విషయం దగ్గరకొచ్చేటప్పటికి అతడి తలపులు మందగమనంతో ఆగిపోతున్నాయి. మాట ఆలకించ ని జోడుగుర్రాల్లా తికమక పెడ్తున్నాయి.
ఒకే యింటి పోర్షన్ లో చాలారోజులుగా కలివిడిగా మనుగడ చేస్తూన్న ఆ నలుగురికీ ఆహ్లాదకరమైన ఆనవాయితీ ఒకటుంది. అదేమంటే- మతవిశ్వాసాలూ కులభేదాలూ వాళ్ళ స్నేహపందిరికి అడ్డుగోలుగా రాకుండా చూసుకోవడం. ప్రత్యక్షంగా గాని, పరోక్షంగా గాని వాటి జోలికెప్పుడూ వెళ్ళకుండా జాగ్రత్తపడటం. ఒక విధంగా చూస్తే వాళ్ళు ఇప్పటి మానవ సమాజానికి స్ఫూర్తి దాయకులే మరి!
ఆ రీతిన ఒకరి దైవస్థలాలకు మరొకరు ఎటువంటి భేషజాలకూ పోకుండా కలసి వెళ్తారు. యధాప్రకారం ఒక రోజు శనివారం సాయంత్రం ముగ్గురూ థోమస్ మాంచర్లను గుడి ఆవరణలో కూర్చోబెట్టి కనక దుర్గమ్మవారిని దర్శించుకొని ఆలయప్రాంగణం నుండి బైటకొచ్చారు. వచ్చీరావడంతోనే బిల్వచెట్టు క్రింద వాళ్ళకోసం నిరీక్షిస్తూ కూర్చున్న ధోమస్ మాంచర్లను చూసి అడిగాడు తులసీదాసు- “బయల్దేరుదామా?”
అతడేమీ అనకుండా ఓపారి కనుబొమ లెగరేసి చూసి అటు వస్తూన్న యిద్దరివేపూ నడుస్తూ- “కొంచెం మాట్లాడ వలసుందిరా!” అన్నాడతను.
“ఇంకెందుకురా ఆలస్యం! మెస్సుకెళ్లి కడుపులకు పూజలు చేసుకొని పుస్తకాలు ముందేసుకొని..” అని యేదో చెప్పబోయాడు తులసీదాస్.
అప్పుడు భువనేశ్వర్ తులసీదాసుకి అడ్డొచ్చి అన్నాడు- “ఇది వుస్తకాలు చదివే సమయం కాదు. జీవితాలను కాచి వడబోయవలసిన కాలమిది“
ఇంతకూ విషయం యేంవిటంట- అన్నట్టు సూటిగా చూసాడు తులసీదాసు.
“ఒక నిమిషం ఆగాలి. అది నీ వ్యక్తిగత విషయమే అనుకో! అయినా మిత్రులుగా ఆ విషయం తెలుసుకోవాలి. ఇప్పటికిప్పుడు తేల్చుకోవాలి”
తులసీదాసు నవ్వుముఖంతో చూసి రూముకెళ్ళి మాట్లాడుకుందామన్నాడు. ఈసారి నరసింహరావు కలుగ జేసుకున్నాడు- “లేదు. ఇప్పుడే తేల్చుకోవలసిన విషయం!”
కాస్తంత ఆశ్చర్యంగా ముఖం పెట్టి ఆలాగే అన్నట్టు తలాడించాడు తులసి దాసు.
“మనమిప్పుడెక్కడున్నామో తెలుసా? “- నరసింహరావు.
“ఇదెక్కడి మొండి ప్రశ్నరా! అమ్మవారి గుడి ఆవరణలో ఉన్నాం“
“కాదు. కళ్ళు విప్పార్చి చూడు! అమ్మవారి పవిత్ర సన్నిధిలో ఉన్నాం. ఏది చేసుకోవాలనుకుంటున్నావో అదే చేసుకో. అది నీ స్వంత వ్యవహారం కాబట్టి.. కాని- మా కోసం మాత్రం నిజం చెప్పు. ఓ కే! “
“ఏంవిట్రా ఈరోజు యింత సీరియస్ గా ఉన్నారు? ఎనీథింగ్ రాంగ్! “
“మెనీథింగ్స్ రాంగ్ గానే పోతున్నట్లున్నాయి. ఇప్పుడు చెప్పు- ఆ పొడుగాటి ఎరుపమ్మాయితో నీకున్న అసలు సంబంధం యేంవిటి? నువ్వు మాకు చెప్పిన నీతులేమిటి- నువ్విప్పుడు చేస్తున్న ఘనకార్య మేమిటి? అసలు మాదగ్గరెందుకు దాస్తున్నావు“
ఆ ప్రశ్నవిని తులసీదాసు వెనుకడుగు వేస్తాడనుకున్నారు మిత్రులు ముగ్గురూ.
కాని అలా జరగలేదు. బ్రాడ్ స్మైల్ చేస్తూ బదులిచ్చాడు- “ఓ! అదా విషయం! నేను ముందే చెప్పాకదరా- నేను చెప్పినా మీకర్థం కాదని. తికమక పడ్తారని!”
“నీ ఓవర్ స్మార్టునెస్ చాలిస్తావా తులసీ! ఉందంటే ఒప్పుకో- లేదంటే తప్పుకో. ఈ పులి వేషాలు మాత్రం వేస్తూ తిరగకు”
సహనం కోల్పోయిన థోమస్ మాంచర్లకు తిక్కరేగినట్లుంది;సూటిగా కాస్తంత షార్పుగానే అడిగాడు.
అప్పుడు భువనేశ్వర్ కూడా ఊపందుకున్నాడు- “మొన్న నీలాచలం స్వయంగా వచ్చి చెప్పాడు- నడిరోడ్డుపైన ఆ అమ్మాయి నిన్నుగిల్లుతూ ఓర చూపులు చూస్తూ మాట్లాడ లేదూ! నువ్వు దూరంగా జరక్కుండా ముసిముసిగా నవ్వతూ ఆమెతో భుజాలు కలుపుతూ వెళ్ళలేదూ!”
తులసీదాసు వెంటవే బదులివ్వలేదు. నిదానంగా మిత్రుల వేపు చూసి చెప్పసాగాడు. “ఇదొక చిత్రాతి చిత్రమైన వ్యవహారం. అయినా నా శక్తిమేర వివరించడానికి ప్రయత్నిస్తాను. అడ్డుతగలకుండా వింటారా!”
ముగ్గురూ ముక్తకంఠంతో ఊం కొట్టారు.
“ఆ అమ్మాయి పేరు సునంద. నిజంగా ఆ అమ్మాయి గురించి నాకేమీ తెలియదు. మా మధ్య సంబంధమూ అను బంధమూ గట్రా యేంవీ లేవు. జీవితం ఒక నాటకరంగం అంటేరే— అదన్నమాట అసలు విషయం! మా మధ్య పరిచయం యెలా యేర్పడిందంటే- ఒకరోజు మైత్రీవనం దాటి సారథి స్టూడేయోస్ వేపు జాగింగ్ చేస్తూ వెళ్తున్నాను. అప్పుడు అటునుంచి వేగంగా వస్తూన్న ఒక ఆటోరిక్షానుండి ఎవరో అమ్మాయి అరుస్తూంది- “కాపాడండి! నన్ను కాపాడండి ప్లీజ్! “ అంటూ-
ఆమె అలా అరుస్తూనే బ్యాగేజిని రోడ్డుపైకి విసిరేసింది. అప్పుడు గ్రహించాను వ్యవహారం సీరియస్ గానే ఉందని. ఆటోరిక్షా గాడు మత్తులో ఉన్నాడని.. రెచ్చిపోయున్నాడని.. ఇక జాప్యం చేయకుండా అదే జాగింగ్ వేగంతో వెళ్ళి ఆటోరిక్షాని అడ్డగించి నిల్చున్నాను. నన్ను చూసి ఆ అమ్మాయి ఆటోరిక్షానుండి ఒక్కగెంతున గెంతి నా వద్దకు పరుగెత్తుకొచ్చింది.
ఆటోరిక్షావాడు తనకు సెక్సువల్ ఫేవర్ యివ్వమని తనను చాలా సేపట్నించి సతాయిస్తున్నాడని చెప్పింది. అది విన్న తరవాత కూడా ఆ ఆటోరిక్షావాడు తగ్గలేదు సరికదా- నన్ను ధిక్కరింపుగా చూస్తూనిల్చున్నాడు. వాడి వాలకానికి నాకు నడినెత్తిపైన సలసలకాగే చమురు పోసినట్లయింది. చాచి రెండు దెబ్బలు వేసేటప్పటికి క్రింద పడి లేవలేదు.
అటువెళ్తూన్న పోలీసు పెట్రోలింగు పార్టీకి వాణ్ణి అప్పగించి ఆ అమ్మాయిని మరో ఆటోరిక్షాలోకి—“
“అర్థమైంది. ఇప్పుడర్థమైంది. ఆ విధంగా సునందతో పరిచయం ఆరంభమైందన్న మాట”
“కాదు. నేను కాపాడిన అమ్మాయి సునందను కాదు. ”
“సునంద కాదా! మరెవెరట? ”
“నేను ఆసరాగా నిలిచి ఆదుకున్న ఆమ్మాయి గురించి నా కిప్పటికీ యేమీ తెలీదు. అప్పుడు అక్కడకు వాకింగ్ కోసమని వచ్చిన సునంద ఇదంతా చూసినట్లుంది. మరునాడు మైత్రీవనం స్క్వేర్ వద్ద నన్ను కలుసుకొని తనను తాను పరిచయం చేసుకుంది. నా సహాయం కావాలంది.
ఎందుకని అడిగితే చెప్పింది. మైత్రీవనం స్క్వేర్ వద్ద కొందరు స్ట్రీట్ రౌడీలు తనను వెంబ డించి వేధిస్తున్నారని, వాళ్లను గాని ఎదిరించడానికి ప్రయత్నిస్తే వాళ్లు ప్రమాదకరమైన క్రిమినల్సుగా మారి ఎటాక్ చేస్తారని చెప్పింది. పక్కహాస్టల్ లోని ఎవరో అమ్మాయి వాళ్ళ వ్యవహారం గురించి తెలీకుండా ఎదిరించి పోలీసులకు రోపోర్టిచ్చిందట.
దానికి పర్యావసానంగా ఆమెకేమయిందంటే.. నడిరోడ్డుపైనే ఆమె వాలుజడను కత్తిరించి పారిపోయారట. ఆ మూకలోని కుర్రాళ్ళు చాలా మంది మోతుబరి రాజకీయ కుటుంబాలకు చెందిన వారట.. ఈ గొడవలన్నీవాళ్ళ అమ్మానాన్నలకు తెలిస్తే కాలేజీకి వెళ్ళనియ్యకుండా ఊరికొచ్చేయమంటారని వాపోయింది.
ఆ స్ట్రీట్ దుండగుల చేష్టలకు విరగుడుగా వాళ్ళముందు అందరూ చూసేలా తనతో కాస్తంత క్లోజ్ గా ఉండేలా భావన చూపించమంది. నేను ఒప్పుకున్నాను. అయితే ఒకటి- సునందకు కొంచెం కొంటెతనం ఎక్కువ. అంచేత అప్పుడప్పుడు ఓవర్యాక్ట్ చేస్తుంటుంది. నాచెంతన చేరి నన్నేఎగతాళి పట్టించాలని గమకాలాడుతుంటుంటుంది, అంతేరా సంగతులు. ఈజిట్ క్లియర్ నౌ”
అంతావిన్న తరవాత ముగ్గురూ దట్టమైన దుప్పట్లోకి దూరిపోయినట్లు నిశ్శబ్దంగా ఉండిపోయారు. తులసీదాసుకి అసహనం ఉన్నపాటున పెల్లుబికింది. “ఏయ్.. మీకేమయిందిరా? అమ్మవారి విగ్రహం ముందు నిల్చుని నిజం కక్క మన్నా రు. కక్కాను. ఉన్నదున్నట్లు చెప్పమన్నారు. చెప్పాను. చెప్పానా! ఇంకా ఆ వికారమైన చూపులేమిట్రా! అంటే మీ అభిప్రాయం- ఈ ప్రపంచంలో మానవత్వంతో ఏదీ ఎదురుచూడకుండా తోటివారికి చేయూత నిచ్చేవారుండరంటారు. అంతేనా! నేను చేస్తూన్న సహాయంలో పూర్తిగా స్వార్థం మాత్రమే ఉందంటారు అంతేకదూ! ”
అప్పుడు థోమస్ మాంచర్ల తులసీదాసు రెండు చేతుల్నీ పట్టుకున్నాడు- “మేటర్ అదికాదురా! ఆ ఆటోరిక్షాలో చిక్కు కున్న ఆ అమ్మాయిని గురించి- ఈ సునంద గురించీ నువ్ను చెప్తున్నప్పుడు నాకు మా చెల్లి జ్ఞాపకం వచ్చిందిరా. ‘అన్నయ్యా! కాలేజీలో కొందరు పోకిరీ కుర్రాళ్ళు యాగీ చేస్తున్నారురా! అమ్మాబాబుకీ చెప్తే వాళ్ళు కాలేజీకి వచ్చి మాట్లాడ టానికి జంకుతు న్నార్రా. నువ్వొకసారి కాలేజీకి వచ్చి మాట్లాడరా’ - అని బ్రతిమిలాడింది. కాని నేనేమి చేయలేకుండా వచ్చేసాను. అది తలచు కుంటే కడుపు తరుక్కుపోతూందిరా తులసీ! బుర్రను బండరాయికి బాదుకోవాలనిపిస్తిందిరా! “
“ఛే! అదేంవిట్రా అలా బెంబేలు పడిపోతున్నావు. మీది పల్లెపట్టు ప్రాంతమేగా! అక్కడి కుర్రాళ్ళు అంత రఫ్ గా ఉండరులే! ”
“అలా కాదురా తులసీ! ఇప్పటి ఎలక్ట్రోనిక్ మీడియా పుణ్యమా అని ర్యాగింగ్ విషసంస్కృతి నలువైపులా బాగా ప్రాకిపోయిందిరా! అక్కడ సమయానికి నీవంటి మనిషి లేకపోయాడు కదా—మా చెల్లికి ఎంత ధైర్యంగా ఉన్ను.. “
అంతవరకూ పాముని వెంటాడే ముంగిసలా దూకుడుతనంతో దాడిచేసే భువనేశ్వర్ మౌనంగా వచ్చి తులసీదాసు చేతుల్ని అందుకున్నాడు జేవురించిన ముఖంతో- “సారీరా తులసీ! నీగురించి నరసింహం చాలానే చెప్పాడు. మరెందుకో నా మట్టి బుర్ర పనిచేయలేదు. సునంద గురించి నువ్వు చెప్తున్నప్పుడు మా అక్కయ్య జ్ఞాపకం వచ్చి నా కళ్ళు తడిసి పోయా యిరా.
మా అక్కయ్యకు రెగులర్ లెక్చరర్ పోస్టు దొరికింది. కాని యిటువంటి దుండగుల ఆకతాయి వేషాల వల్లనే మాఅమ్మా నాన్నా బెంబేలు పడిపోయి నాకిప్పుడు పెళ్లి వద్దని అక్కయ్య యెంత మొత్తుకుంటున్నా వినిపించుకోకుండా దానిని పెండ్లి పీటలపైన కూర్చుండబెట్టి బళ్ళారి పంపించేసారు.
తలచుకుంటే యిప్పుడు తోస్తూంది.. బంగారు కొండను చూడొచ్చు. కాని ఈ రోజుల్లో ఏదీ ఎదురు చూడకుండా ఎదుటి వారికి నిబ్బరంతో తోడ్పడే గుండెను చూడటం చాలా కష్టంరా తులసీ. నేను మరొకసారి సారీ చెప్తున్నాను రా! “
“ఛే- అవేం మాటల్రా! ఫ్రెండ్సు మధ్య ఈ క్షమాపణలేమిట్రా! అదంతా ఇప్పుడెందుకు గాని ఈ రోజెందుకో ఏడున్నరకే ఆకలే స్తుంది. పదండి, మెస్సుపైకి చీమల దండులా దాడిచేద్దాం“ అంటూ ముందుకు కదిలాడు తులసీదాసు.
కాని నరసింహరావు మాత్రం కదలకుండా అక్కడే ఆగిపోవడం గమనించి తిరిగిచూసాడతను. ”నీకేమయిందిరా నరమహారాజా! నీకింకా అనుమానం తీరలేదా? లేక నీకు కూడా అటువంటి అనుభవం యేదైనా తారసిల్లిందా? “
“లేదు. నాకసలు చెళ్ళెల్లు లేరుగా! నిన్నిప్పుడు ఒకటడుగుతాను. మనసు విప్పి చెప్తావురా?”
అది విని తులసీదాసు విప్పారి న ముఖంతో నవ్వాడు- “అంటే- నేనింతవరకు మనసు మూసుకొని చెప్పానంటావు. అంతేనా! సరే- అడగు. నడుచుకంటూ చెప్తాను—ఆలస్యమైతే మెస్సులో కూరలు అడుగంటుకుపోతాయి”అంటూ ముందుకు నడిచాడతను.
“అలాగంటే కుదురదు. నా ముఖంలోకి చూసి చెప్పాలి. డాంట్ యు లవ్ సునంద?”
అప్పుడు తులసీదాసు ఆశ్చర్యంగా చూసి నడిరోడ్డుపైన ఉన్నపాటున ఆగిపోయాడు. “ఇది లోడెడ్ క్వశ్చన్. అయినా బదులు చెప్పడానికి ప్రయత్నిస్తాను. ఆమె నిజంగానే నన్నిష్టపడి నాతో క్లోజు గా మూవ్ చేస్తుందనుకోవడం లేదు. నన్ను కర్ణకవచంలా బౌన్సర్ లా వాడు కుంటుందనే నాకిప్పటికీ తోస్తూంది; పైకి మాత్రం అందరి ముందూ ఏదో ఉందన్నట్టు భావన చేస్తూ..
ఇక నా ఆఖరి సమాధానం— వంతెన యెదురైనప్పుడు— దానినప్పుడు యెలా దాటాలో ఆలోచిస్తాను. ఇప్పుటికిప్పుడు ఆ విషయమై బుర్రపాడు చేసుకోవడం నాకిష్టం లేదు. ఇకనన్నాపకండి” అంటూ తులసీదాసు ముందుకి సాగిపోయాడు వెనుతిరిగి చూడకుండా..
శుభం
పాండ్రంకి సుబ్రమణి గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
యూట్యూబ్ లోకి అప్లోడ్ చేయబడ్డ పాండ్రంకి సుబ్రమణి గారి కథలకు సంబంధించిన ప్లే లిస్ట్ కోసం
విజయదశమి 2025 కథల పోటీల వివరాల కోసం
కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం
మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.
1) పేరు-పాండ్రంకి సుబ్రమణి
2)తండ్రి పేరు-పాండ్రంకి నరసియ్య
3) తల్లిపేరు-పాండ్రంకి పైడమ్మ
4)స్వస్థలం-విజయనగరం
5)ఉద్యోగ విరమణచేసి స్థిరపడినది-హైద్రాబాదు
6)సాహితీ నేపథ్యం-కథలు వివిధ పత్రికల్లో ప్రచురితమైనవి.ఒక నవల సాహితీ కిరణం మాసపత్రికలో మరొక నవల- ఆంధ్రభూమి మాసపత్రికలో ప్రచురించబడ్డాయి.
30 /10 /2022 తేదీన హైదరాబాద్ రవీంద్ర భారతిలో మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారిచే సన్మానింపబడి, ఉత్తమ రచయిత బిరుదు పొందారు.
Comments