పెళ్లిచూపులకు వెనక అసలు చూపు
- Chilakamarri Badarinath
- Jun 25
- 5 min read
#ChilakamarriBadarinath, #చిలకమర్రిబదరినాథ్, #పెళ్లిచూపులకువెనకఅసలుచూపు, #TeluguInspirationalStories, #ప్రేరణాదాయకకథలు
Pelli Chupulaku Venuka Asalu Chupu - New Telugu Story Written By - Chilakamarri Badarinath Published in manatelugukathalu.com on 25/06/2025
పెళ్లిచూపులకు వెనక అసలు చూపు - తెలుగు కథ
రచన: చిలకమర్రి బదరినాథ్
నా తండ్రి ఎంతో ఆనందంగా ఇంట్లోకి ప్రవేశిస్తూ నా పేరు పిలుస్తూ వచ్చాడు; "వసంతా, వసంతా"..
ఆ సమయానికి, నేను పూర్తిగా వాట్సాప్ చూడడంలో మునిగిపోయి ఉన్నాను. ఆయన మాట విన్నప్పటికీ స్పందించలేదు. కిచెన్ నుంచి అంతలోనే మా అమ్మ బయటకు వచ్చి అడిగింది, "ఏంటి? అంత ఆనందంగా ఉన్నారు ఎందుకు?"
"చెప్తా! వసంత ఇంట్లో ఉందా?" తండ్రి ఉత్సాహంగా ప్రశ్నించాడు.
"అమ్మాయి తన గదిలో ఉంది. బహుశా నిద్రపోతుందో లేక వాట్సాప్ చూస్తుందో "అమ్మ జవాబిచ్చింది.
ఈ పరిస్థితిని అర్థం చేసుకుని, నేను గదిలో నుంచి బయటకు రావాలని నిర్ణయించుకున్నాను. లేకపోతే మా తల్లిదండ్రులు నా గదిలోకి వస్తారు, అమ్మ గదిని చూసి అసహనం పడుతుంది. ఆమె శుభ్రతకు ఎంతో ప్రాధాన్యత ఇస్తుంది— అయితే నా గదిలో వస్తువులన్నీ ఎక్కడివక్కడ గజిబిజిగా ఉన్నాయి!
మా అమ్మ మాటలు నేను ఎప్పుడూ పట్టించుకోను.
గదిలో నుంచి బయటకు వచ్చి, "డాడీ, విషయం ఏంటో చెప్పండి? " నేను ప్రశ్నించాను.
"వసంతా! నువ్వు నిజంగా అదృష్టవంతురాలివి. డాక్టర్ ప్రవీణ్ మాట ప్రకారం, నీ అంగీకారం ఉంటే, తను వివాహానికి నిరాకరించనంటున్నాడు. ఆయన కుటుంబం చెప్పిందీ అదే. వీలైనంత త్వరగా పెళ్లి జరగాలని కోరుకుంటున్నారు. " ఉత్సాహంగా చెప్పారు.
"ఏమిటి?! వీలైనంత త్వరగా అంటే?" నేను కొంత అసహనంగా ప్రశ్నించాను.
“మనము, ఓకే అంటే, ఆ కుటుంబం రేపే పెళ్లికి సిద్ధంగా ఉన్నారు. వాళ్లు చాలా సాదా సరళమైన
వివాహాన్ని కోరుకుంటున్నారు".
ఇది విని నాకు కొద్దిగా ఆశ్చర్యం కలిగింది. నా ఆలోచనలు వెనక్కి వెళ్లాయి. పెళ్లి ముందు పరిచయ సమావేశంలో నేను ఎంత అప్రస్తుతం ప్రవర్తించానో గుర్తు చేసుకున్నాను. ఆ సమావేశంలో, డాక్టర్ ప్రవీణ్ తల్లి ప్రేమతో, మమకారంతో అడిగారు, "నీకు వంట చేసేందుకు ఆసక్తి ఉందా?"
దానికి నేను అసహనంగా “మీ అబ్బాయికి ఉందా ఆసక్తి” అని అడిగాను.
ఆమె నా సమాధానంతో దిమ్మతిరిగినట్లు అనిపించింది. ఇక మరే మాటలు మాట్లాడే అవకాశం ఇవ్వకుండా డాక్టర్ ప్రవీణ్ చాలా వినయంగా ప్రశ్నించాడు, "నువ్వు ఎంతవరకు చదివావు?"
"నాకు చదవాలని అనిపించేంత వరకు." నేను మొండి ధోరణిలో సమాధానం చెప్పాను.
"ఇప్పుడు ఏమి చేస్తున్నావు? "అని ప్రవీణ్ అడిగినప్పుడు, "మీ ముందు కూర్చున్నాను" అని నేను తిక్కగా సమాధానం చెప్పాను.
ఈ అసహనపూరిత సమాధానాలతో ప్రవీణ్ తల్లి షాక్ తిన్నట్టు అనిపించింది. అయితే, ప్రవీణ్ మాత్రం ఎంతో ఓర్పుతో తన చిరునవ్వు కొనసాగించాడు. అక్కడ నేను ఆశించిన ఎలాంటి ఉద్వేగం అతని ముఖంలో కనపడలేదు.
అంతలోనే ప్రవీణ్ "నీకు పెళ్లి చేసుకోవాలని ఉన్నట్టు అనిపించడం లేదు" అని తన భావాలను వ్యక్తపరిచాడు.
దానికి నేను, "మీకు పెళ్లి చేసుకోవాలన్న కోరిక ఉంటే అదే చాలు. పెద్దగా సమాధానం చెప్పాల్సిన అవసరం లేదు. " అని చురకలతో సమాధానం ఇచ్చాను.
ఇక నా తల్లి గురించి వాళ్లతో నేను ఇలా చెప్పాను:
"మా అమ్మ మీకు ఏం చెబుతుందో తెలుసా? నేను ఎంత కష్టపడతానో, ఎంత నిపుణురాలినో, పొద్దునే ఇంటి ముందు అందమైన ముగ్గులు వేస్తానని, ఇంటి పనులన్నీ చేస్తానని, రుచికరమైన వంట చేస్తానని, సంగీతం నేర్చుకున్నానని, టీవీలో వచ్చే పాటలకు మంచి డ్యాన్స్ చేస్తానని, కుట్టుపనులు బాగా చేస్తానని, ఇంకా ఎన్నో అబద్దాలు చెప్పి నమ్మించాలనుకుంటుంది. అయితే, మీరు వాటిని నమ్మకండి" అని నేను ముందుగా చెప్పేసాను.
ఈ ధోరణితో మా అమ్మ, నాన్న విస్తుపోయారు. అంతలోనే తండ్రి ఏదో అర్థం చేసుకుని, స్థితి మరింత చెడిపోకుండా, కుటుంబ నేపథ్యాల గురించి మాట్లాడటం ప్రారంభించాడు. సంఘటన అప్పటికి ముగిసింది.
ఆ తరువాత, ఈ పరిచయ సమావేశం ముగిశాక, మా అమ్మ ఎంతో ఆగ్రహంతో నన్ను బాగా మందలించింది "అసలు నీకు పెళ్లి చేసుకోవాలని ఉందా? లేదా ? మా బాధ పట్టించుకోకుండా ఇలాగే పెళ్లి చేసుకోకుండా మమల్ని పట్టుకొని వేళాడాలని చూస్తున్నావా?" అని గట్టిగా మందలించింది.
తండ్రి వెంటనే జోక్యం చేసుకుని, అమ్మను మరింత కోపంతో ముందుకు సాగకుండా ఆపాడు. చివరగా, నేను మాత్రం చిరునవ్వుతో చూస్తూ, "నా ఇష్టం వచ్చినట్టు చేస్తా. నేను, ఈ పెళ్లిచూపులతో విసిగి పోయా" కొద్దిగా చురక, కొద్దిగా హాస్యం, కానీ పూర్తిగా నిజాయితీగా.
నాన్న నా పెళ్లి ప్రతిపాదన గురించి అడిగినప్పుడు, నేను ఒక్కసారిగా వర్తమానానికొచ్చాను. ముఖంలో ఎలాంటి భావం లేకుండా, ఏమీ చెప్పకుండా నా గదికి వెళ్లి తలుపులు మూసుకున్నాను.
కొంతసేపటి తరువాత పోస్ట్‌మాన్ అరవడం వినిపించింది — నా పేరున లేఖ వచ్చినట్టు చెప్పారు. నాన్న వెళ్ళి ఆ లేఖ తీసుకొచ్చారు. అది నాకు అని, పైగా గోప్యంగా ముద్రించబడిందని చూసి, అది నాకు అప్పగించారు. ఆ లేఖ ప్రవీణ్ నుంచి వచ్చింది. ఆ కవర్ చింపి చదవడం ప్రారంభించాను:
ప్రియమైన వసంతకు,
మనం కలిసిన రోజు నువ్వు చూపిన అసహనం ప్రవర్తనను చూసిన తర్వాత, నేను ఈ విధంగా ఉత్తరం రాయడమంటే నీవు ఆశ్చర్యపోవచ్చు. కానీ ఆ రోజు నీ ముఖంలో నాకు కనిపించింది అసహనం కాదు. అది ప్రతిఘటన, విసుగు. ఈ పెళ్లిపూర్వ సమావేశాల విషయంలో ఆడపిల్లలను తక్కువచూపే వాతావరణం మీద నీలో ఉన్న చిరాకు. నిజం చెప్పాలంటే, ఈ రకమైన సమావేశాలంటే నాకు కూడా ఆసక్తి లేదు. కానీ నా తల్లి “ఒక్కసారైనా చూడు” అని పట్టుబడగా, నేను కేవలం ఒక్కటే చెప్పాను:
"ఇది నా మొదటి మరియు చివరి పెళ్లిచూపులు అవుతుంది. అమ్మాయి కీ నేను నచ్చితేనే పెళ్లి జరుగుతుంది. ఒకవేళ ఆ అమ్మాయికి నేను ఇష్టమైతే, నన్ను పెళ్లిచేసుకోవాలనుకుంటే, మీ అభిప్రాయాలు ఎలా ఉన్నా నేను ఆమెను పెళ్లి చేసుకోవాలని అనుకుంటున్నాను. "
నేను నీకు చెప్పాలనుకుంటున్నది ఏమిటంటే.. నేను నిన్ను పెళ్లిచేసుకోవాలని నిర్ణయం తీసుకున్నాను. నా ఈ నిర్ణయానికి, నీ మనసులో కొన్నిసందేహాలు, అనుమానాలు వచ్చే అవకాశం ఉంది. వాటికి నేను సమాధానం ఇస్తాను:
1. నీవు ఏకైక కుమార్తె కనుక మొత్తం ఆస్తి నీకు వస్తుంది కాబట్టి, నిన్ను అంగీకరించానా? అనే అనుమానం రావచ్చు.
స్పష్టమైన సమాధానం: లేదు. నీ ఆస్తి పట్ల నాకు ఏమాత్రం ఆకర్షణ లేదు. నీ తండ్రిని అడిగి, నీ ఇష్టం తో ఆస్తిని అవసరమైన నిజమైన సేవా సంస్థలకు దానం చేయమని కోరతాను.
నీవు చాలా అందంగా ఉన్నావు కాబట్టి నేను నిన్ను పెళ్లి చేసుకోవాలనుకున్నానని నీవు అనుకుంటే, అది సరైన ఆలోచన కాదు. అందం తాత్కాలికం. ఇప్పుడు అందంగా ఉండొచ్చు, కానీ వయసు పెరిగిన కొద్దీ అది పోతుంది. Future Face అనే సాఫ్ట్‌వేర్ చూస్తే, సంవత్సరాలు గడిచిన తర్వాత మనం ఎలా కనిపిస్తామో తెలుస్తుంది.
నువ్వు ఓపెన్ మైండ్‌తో ఉంటావని నాకు నమ్మకం ఉంది. నీకేమైనా ప్రేమాయణం ఉంటే నీ ప్రేమను నీ తల్లిదండ్రుల ముందు నీవే స్వయంగా ధైర్యంగా చెప్పగలవు అని నాకు నమ్మకం ఉంది.
అలాంటిదేమీ లేదనే నమ్మకం నాకు ఉంది. నీవు ఆ రోజున చూపిన ప్రవర్తన నీవు నీవే కాదు. అది ఆ సమావేశాల ప్రభావం, వాటిలో ఉండే అసమానతలపై నీ నిరసన మాత్రమే.
ఇంకా చాలా చెప్పొచ్చు కానీ, అవసరం లేదు. మనిద్దరం కలిసి జీవితాన్ని ఒక మంచి అనుభవంగా మలచుకుంటే, అది నిజంగా అద్భుతం.
.. ఇది ఒత్తిడి కాదు. నీవు నిశ్చయముగా ఆలోచించి, హృదయపూర్వకంగా అంగీకరిస్తేనే పెళ్లి గురించి ముందుకెళ్తాను. లేదంటే.. జీవితాంతం ఒంటరిగా ఉండటానికి కూడా నేను సిద్ధంగా ఉన్నాను. నీ నిర్ణయాన్ని గౌరవిస్తాను.
ప్రేమతో, ప్రవీణ్.
ఆ లేఖ చివరి వరస చదివేసే లోగా నా హృదయం ప్రశాంతంగా మారిపోయింది. ఇది ఉత్తరం కాదు, ఒక ఆత్మను పలకరించిన ఆహ్వానం! ప్రవీణ్ అక్షరాల్లో ఉన్న ఆత్మీయత, అర్థవంతమైన ప్రశాంతత, అవ్యాజమైన నిజాయితీ నాకు అమితమైన భరోసాను ఇచ్చాయి.
నేను వెంటనే తల్లిదండ్రుల ముందుకి వెళ్లి నిలబడి స్పష్టంగా అన్నాను :"నాకు ప్రవీణ్ లాంటి
మంచి భర్త ఇంకెవ్వరూ దొరకరు. "
వాళ్ల ముఖాల్లో మెరిసిన ఆనందం, కనుల తడిలో ఆశ, గొంతులోని చిరు నవ్వు—ఇవి చూసి నాకు తెలిసిపోయింది.. ఇది నిష్కర్ష కాదు. ఇది నాకథ— నా మార్గం, నా జీవితం.. ఇప్పుడు కొత్త ప్రారంభంలో అడుగుపెడుతోంది.
***
చిలకమర్రి బదరినాథ్ గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
విజయదశమి 2025 కథల పోటీల వివరాల కోసం
కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం
మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.
రచయిత పరిచయం: చిలకమర్రి బదరినాథ్
నేను చిలకమర్రి బదరినాథ్ , హైదరాబాద్‌లోని తారనాకకు చెందిన C S I
R-Indian Institute of Technology (IICT) లో Controller of Stores and
Purchase గా పదవీ విరమణ పొందాను. ప్రస్తుతం గువాహటి అస్సాం స్టేట్లోని
నేషనల్ ఇన్‌స్టిట్యూట్ ఆఫ్ ఫార్మాస్యూటికల్స్‌, లో Stores and Purchase
Department సలహాదారునిగా ఆన్‌లైన్‌లో సేవలందిస్తున్నాను.
1969 సంవత్సరంలో నేను “నవీన బాలానంద సంఘం, అనే బాలల సంఘాన్ని
స్థాపించాను. ప్రతి సాయంత్రం పిల్లలను ఒకచోట చేర్చి, ఆటలు, పాటలు,
నాటకాలు, కథల చెప్పడం వంటి వినోద కార్యక్రమాలు నిర్వహించేవాణ్ణి. మా
బాలానంద సంఘంలోని పిల్లలు ఆంధ్ర బాలానంద సంఘం వారు నిర్వహించే వార్షిక
నాటక పోటీల్లో పాల్గొని, అనేక ప్రతిష్టాత్మక బహుమతులు గెలుచుకున్నారు.
ఆ కాలంలో నేను స్వయంగా రచించి, దర్శకత్వం వహించిన బాలల న్యాయస్థానం,
కాంతికిరణం, ఒక దీపం వెలిగింది, మంచిరోజులు వచ్చాయి వంటి నాటకాలు ఉత్తమ
స్క్రిప్ట్, ఉత్తమ దర్శకుడు, ఉత్తమ ప్రొడక్షన్ వంటి అవార్డులు
గెలుచుకోగా, నాటకాల్లో పాల్గొన్న పిల్లలు అక్కినేని నాగేశ్వరరావు రోలింగ్
షీల్డ్, భానుమతి రోలింగ్ షీల్డ్, రాజబాబు రోలింగ్ షీల్డ్ వంటి
పురస్కారాలను సొంతం చేసుకున్నారు.
బాలానంద సంఘంలో పిల్లలకు కథలు చెప్పినప్పటికీ, నేను ఎప్పుడూ కథ రాయలేదు.
ఈ కథ నా తొలి రచన. కథలు రచించాలన్న ప్రేరణ నాకు నా అన్న గారు శ్రీ
చిలకమర్రి గోపాలకృష్ణ మాచార్యులు గారివల్ల వచ్చింది. ఆయన ఆకర్షణీయమైన
కథలను రచించి, అనేక బహుమతులు గెలుచుకుంటున్నారు. ఆయన కథల ద్వారా నాకు
లభించిన ప్రోత్సాహానికి నేను హృదయపూర్వకంగా కృతజ్ఞతలు తెలుపుతున్నాను.
ప్రస్తుతం నేను హైదరాబాదులోని సికింద్రాబాద్‌ రామకృష్ణాపురం ప్రాంతంలో
స్థిరపడ్డాను.
Comments