స్వయంకృషి
- Veluri Sarada
- Jul 12
- 4 min read
#Swayamkrushi , #స్వయంకృషి, #Mayukha, #మయూఖ, #TeluguInspirationalStories, #ప్రేరణాదాయకకథలు
Swayamkrushi - New Telugu Story Written By Mayukha
Published In manatelugukathalu.com On 12/07/2025
స్వయంకృషి - తెలుగు కథ
రచన: మయూఖ
"ఒరేయ్ కిరణ్ పేపర్ తీసుకురారా!" అన్నాడు శంకరం 9వ క్లాసు చదువుతున్న కొడుకుతో. రోజు ఉదయాన్నే పేపర్ చదివి కానీ ఏ పని మొదలు పెట్టడు శంకరం. శంకరం చిన్న ప్రైవేట్ కంపెనీలో అకౌంటెంట్గా పనిచేస్తున్నాడు. శంకరానికి ఇద్దరు పిల్లలు. మొదటగా అమ్మాయి టెన్త్ చదువుతోంది. పేరు అనన్య.
శంకరం పేపర్ చదివి దాంట్లో సంగతులన్నీ ఆఫీసులో చెబుతాడు క్యాంటీన్లో కూర్చుని లంచ్ చేస్తూ..
"లేదు నాన్న! ఈరోజు ఎందుకో ఇంకా పేపర్ రాలేదు" అన్నాడు కిరణ్.
"కొత్త కుర్రాడు ఎవరైనా వచ్చాడా పేపర్ వేయడానికి. కొత్తవాడు అయితేనే లేటుగా వస్తాడు ఇల్లు తెలియక" అనుకుంటూ స్నానానికి వెళ్ళిపోయాడు శంకరం.
టైం 8 అవుతుంటే సన్నగా పొడుగ్గా ఉన్న పిల్లాడు "శంకరం గారి ఇల్లేనా అండి" అంటూ పేపర్ పట్టుకుని నిలబడ్డాడు.
శంకరం భార్య అపర్ణ "అవును కానీ, ఈరోజు లేట్ అయింది. కొత్త అబ్బాయివా? ఎప్పుడు చూడలేదు" అంటూ ప్రశ్నల వర్షం కురిపించింది.
"అవునాంటీ! కొత్తగా చేరాను, బీటెక్ చదువుతున్నాను. నా పేరు గోపి" అని చెప్పుకొచ్చాడు.
బీటెక్ అనడంతో అపర్ణ మాటల్లో మర్యాద వచ్చింది. "అలాగా బాబూ! నీకు సహాయం చేయడానికి పెద్ద వాళ్ళు ఎవరూ లేరా! చదువుకుంటూ పేపర్ వేసుకుంటున్నావ్?" అంది సానుభూతిగా.
"ఉన్నారు ఆంటీ. నా ఫీజులు గవర్నమెంట్ కడుతుంది. నా ఖర్చులకోసం ఇలా పనిచేస్తున్నాను" అన్నాడు.
***
కాలం గిర్రున తిరుగుతోంది. చూస్తుండగా మూడు సంవత్సరాలు గడిచాయి. కిరణ్ ఇంటర్ అయింది. అనన్య, కిరణ్ తెలివైన పిల్లలు. చదువులో ముందుంటారు. కిరణ్ కి ఎంసెట్లో మంచి ర్యాంకు వచ్చినా ఫీజులు కట్టలేక డిగ్రీలో జాయిన్ చేశాడు శంకరం. కిరణ్ బాధపడుతుంటే శంకరం ఖరాఖండిగా చెప్పాడు "అక్కకి చదువు చెప్పించాలి, దానికి పెళ్లి చెయ్యాలి, అందుకే దాన్ని కూడా డిగ్రీలోనే జాయిన్ చేశాను. ఎడ్యుకేషన్ లోన్ తీసుకుందామన్న దానికి ఏదో షూరిటీ ఇవ్వాలి. నా దగ్గర అంత ఆస్తి లేదు" అన్నాడు.
కిరణ్ ఫ్రెండ్స్ అందరూ పెద్ద ర్యాంకులు వచ్చిన, ఫీజు రీయింబర్స్మెంట్ వల్ల ఇంజనీరింగ్ కాలేజీల్లో జాయిన్ అయిపోయారు. కిరణ్ చాలా ఏడ్చాడు "ఛీ, ఈ మిడిల్ క్లాస్ లో ఉండటం వల్ల కదా! నా బతుకు ఇలా అయింది. పేపర్ వేసే గోపికి 40 వేలు ర్యాంకు వచ్చినా, వాడికి రిజర్వేషన్ వల్ల పైసా ఖర్చు లేకుండా ఇంజనీరింగ్ అయిపోయింది. ఛీ! ఏం బతుకులు మావి? గోపి లాగా నేను కూడా పేపర్ వేస్తే అందరూ తనని అవహేళన చేస్తారు. కింద స్థాయికి దిగజారలేం. పై స్థాయికి ఎగబాకలేం "
అనుకుంటూ రెండు రోజులు ఎవరితోటి మాట్లాడకుండా ముభావంగా ఉండిపోయాడు.
కాలంతో పాటు రాజీ పడి కాలేజీ కి వెళుతున్నాడు. ఒకరోజు కిరణ్ సైకిల్ తొక్కుతూ సిగ్నల్ దగ్గర ఆగినప్పుడు నల్లటి పల్సర్ బైక్ లో నల్ల కళ్ళజోడు పెట్టుకుని గోపి కనిపించాడు. కిరణ్ ఆశ్చర్యపోయాడు. "అన్నా నువ్వా! ఎవరో అనుకున్నాను" అన్నాడు బైక్ వంక ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ.
"ఆ.. నేనే.. నాకు గవర్నమెంట్ లో జాబ్ వచ్చింది. మమ్మీ డాడీ లని అడిగినట్లు చెప్పు" అంటూ రయ్ మని వెళ్లిపోయాడు కొత్త బండి మీద.
కిరణ్ ఇంటికి ఆగమేఘాల మీద వచ్చాడు. "అమ్మా! మనకి పేపర్ వేసే అన్నకి గవర్నమెంట్ లో జాబ్ వచ్చిందట, పల్సర్ బైక్ మీద వెళ్తున్నాడు" అన్నాడు పాఠo అప్ప చెప్పినట్లుగా.
ఇంట్లో అందరూ ఆశ్చర్యపోయారు. మన కళ్ళ ముందు పేపర్ వేసుకుంటూ బతికేవాడు, వాడికి గవర్నమెంట్ లో ఉద్యోగం, పల్సర్ బండి, అదృష్టం అంటే వాడిది. పుడితే బీదవానిగా పుట్టాలి, లేకపోతే శ్రీమంతుల ఇంట్లో పుట్టాలి. ఇలా మధ్యతరగతిలో ఎప్పుడూ పుట్టకూడదు"
అందరి ఆలోచనలు దీని చుట్టూనే తిరుగుతున్నాయి.
***
కిరణ్ డిగ్రీ అయిన తర్వాత గవర్నమెంట్ జాబ్ కోసం చాలా ట్రై చేశాడు. లంచాలు, రికమండేషన్లు ఇవేమీ తన దగ్గర లేవు. ప్రైవేట్ జాబ్ కి ట్రై చేస్తుంటే ఎక్స్పీరియన్స్ అడుగుతున్నారు. కొంతమంది ఏమో ఉత్తి డిగ్రీ ఏనా, పీజీ లేదా?"అని అడుగుతున్నారు. కిరణ్ కి ఏమి చెయ్యాలో తెలియట్లేదు. తన క్లాస్మేట్స్ అందరూ పై చదువులకి, ఉద్యోగాలకి వెళ్లిపోయారు. తనే ఏమీ లేక ఇలా ఉన్నాడు. ఎంతో బాధగా ఉంది కిరణ్ కి. తన మానసిక వేదన ఎవరికి చెప్పలేకపోతున్నాడు. తెలివితేటలు ఉన్న కొడుక్కి ఏ దారి దొరకపోవడంతో అపర్ణ శంకరం ఇద్దరు బాధపడుతున్నారు.
ఒకరోజు కిరణ్ ని పిలిచి "నాకు ఓపిక లేదు. సాయంత్రం ఫలహారానికి వీధి చివర ఉన్న బండిమీద చపాతీలు చేస్తారు తీసుకురా" అంది అపర్ణ.
సంచి తీసుకువెళ్లాడు. అప్పటికే బండి చుట్టూ చాలామంది మూగి ఉన్నారు. ఒక్కొక్కళ్ళు 10, 20 చపాతీలు అడుగుతుంటే గబగబా వత్తి, కాల్చి ఇస్తున్నారు ఆ భార్యాభర్తలు. ఒక చపాతీకి పది రూపాయలు తీసుకుంటున్నారు. ఈ గంటలోనే వెయ్యి రూపాయల వరకు సంపాదించారు. తన వంతు వచ్చింది తర్వాత చపాతీలు తీసుకుని, డబ్బు ఇచ్చి వచ్చేసాడు కిరణ్.
నడుస్తుంటే ఒక ఆలోచన వచ్చింది. ఇంటికి వచ్చి తల్లికి చపాతీలు ఇచ్చి, ఫోన్లో నెట్ ఓపెన్ చేసి దానికి కావాల్సిన సమాచారం అంతా సేకరించాడు.
తల్లిదండ్రులతో తను పెట్టబోయే చపాతీ వ్యాపారం గురించి చర్చించి, మర్నాడు తండ్రిని తీసుకుని బ్యాంకు కి వెళ్ళాడు. "సెల్ఫ్ ఎంప్లాయిమెంట్” స్కీం కింద లోన్ కి అప్లై చేసుకున్నాడు. బ్యాంకు మేనేజర్ తో సంప్రదించి తను పెట్టబోయే వ్యాపారం దానికి కావలసిన మిషనరీకి అయ్యే ఖర్చు అన్ని మాట్లాడాడు.
మేనేజర్ ఆ వ్యాపారానికి కావలసిన ట్రైనింగ్ తీసుకుని సర్టిఫికెట్ తీసుకురమ్మన్నాడు.
కొన్ని రోజుల తర్వాత కిరణ్ ఆ సర్టిఫికెట్ తీసుకొని, రుణానికి సంబంధించిన పత్రాలన్నీ సమర్పించి లోన్ తీసుకోవడం, మిషనరీ కొనడం అన్నీ చకచకా జరిగిపోయాయి.
ఒక మంచి ముహూర్తం చూసుకుని, తల్లి చేత కొబ్బరికాయ కొట్టించి పని మొదలుపెట్టాడు. అపర్ణ కూడా కిరణ్ కి సహాయంగా నిలబడింది. తను తయారుచేసిన వాటిని మార్కెటింగ్ ఎలా చేయాలో అనుకున్నాడు. చటుక్కున ఆలోచన మెరిసింది. ముందుగా తన ఇంటి ఎదురుగుండా ఉన్న పెద్ద అపార్ట్మెంట్ వాచ్మెన్ తో పరిచయం ఉండడంతో, అతను అపార్ట్మెంట్ ప్రెసిడెంట్ దగ్గరికి కిరణ్ ని తీసుకువెళ్లాడు.
ఆయన పర్మిషన్ తీసుకుని నీట్ గా ప్యాక్ చేసిన ప్యాకెట్లు ప్రతి ఫ్లాట్ కి ఉచితంగా ఇచ్చాడు. మళ్లీ మర్నాడు వెళ్లి వాళ్ళ అభిప్రాయం తెలుసుకున్నాడు. అందరూ చపాతీలు చాలా బాగున్నాయి, శుచిగా, శుభ్రంగా, ఉంది అనడంతో నాలుగు రోజులు ఉచితంగా ఇచ్చి, తర్వాత వాళ్లందర్నీ ఖాతాదారులుగా చేసుకున్నాడు.
క్షణం తీరిక లేకుండా అపర్ణ కిరణ్ కష్టపడుతున్నారు. నెల తిరిగేటప్పటికీ చేతినిండా డబ్బులు వచ్చాయి. కిరణ్ హోల్ సేల్ షాప్ లో ఒక బస్తా గోధుమలు తీసుకుని, కడిగి ఆరబోసి, మిల్లు పట్టించి, ఆ పిండితో మిషన్ ద్వారా చపాతీలు తయారు చేసేవాడు. గుండ్రంగా, అందంగా, ప్యాక్ కి మూడు చపాతీలు చొప్పున 25 రూపాయలు గా రేటు ఫిక్స్ చేసి, అన్ని అపార్ట్మెంట్స్ కి ఇవ్వడంతో బయట కంటే ఐదు రూపాయలు తక్కువగా రావడం, బయటకు వెళ్ళక్కర్లేకుండా, ఇంటికే తెచ్చి పెట్టడంతో ఖాతాలు చాలా పెరిగాయి.
దాంతో ఇద్దరు పని వాళ్ళని పెట్టుకున్నాడు. శంకరం ఉద్యోగం మానేసి కొడుకుకి సహాయంగా ఉన్నాడు. ప్రతి చోట హోర్డింగ్స్ పెట్టించాడు. సూపర్ మార్కెట్ కి కూడా సప్లై చేయడం మొదలుపెట్టాడు. చపాతీలు ఐదు, ఆరు రోజుల వరకు పాడవకుండా ఉండడంతో అందరూ ఎగబడి కొనుక్కుంటున్నారు.
పని ఒత్తిడి ఎక్కువ అవడంతో ఇంకో ఇద్దరినీ పెట్టుకున్నాడు. ఆర్డర్స్ రావడం ఎక్కువైంది. ఐదు సంవత్సరాల కాల పరిమితితో ఉన్న బ్యాంకు రుణాన్ని మూడు సంవత్సరాల లోనే తీర్చేశాడు.
అప్పు తీర్చే వరకు బైక్ కొనుక్కోకూడదు అనుకున్నాడు. ఇప్పుడు తనకి ఇష్టమైన పల్సర్ బైక్ కొనుక్కున్నాడు.
కిరణ్ గవర్నమెంట్లో సంపాదించే జీతం కన్నా ఇంకా ఎక్కువ సంపాదిస్తున్నాడు. అంతేకాకుండా నలుగురు మనుషులకి చేతినిండా పని కల్పిస్తున్నాడు. కిరణ్ పరిస్థితి మధ్యతరగతి కంటే ఒక మెట్టు పైకే ఉంది. దానికి కావలసిన వస్తువులన్నీ ఒక్కటొక్కటిగా అమర్చుకుంటున్నాడు.
కాలం గిర్రున తిరుగుతోంది. ఒక ఇల్లు, కారు కొనుక్కున్నాడు. అక్కకి మంచి సంబంధం చూసి పెళ్లి చేశాడు. ప్రతిభ ఉంటే దాన్ని ఎవరు దాచలేరు. "ఇంగువ కట్టిన గుడ్డలా"అది ఎప్పటికీ పరిమళిస్తూనే ఉంటుంది. ప్రతిభ ఉంటే మన కాళ్ళ మీద మనం నిలబడి నలుగురికి చేయూత ఇవ్వచ్చు అనడానికి ఉదాహరణ కిరణ్ జీవితం. అవకాశాలు మనకి రానప్పుడు మనమే అందిపుచ్చు కోవాలి.. స్వయంకృషితో మనమే పైకి రావడానికి ప్రయత్నించాలి.
సమాప్తం
మయూఖ గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
విజయదశమి 2025 కథల పోటీల వివరాల కోసం
కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం
మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx/docs రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ :
63099 58851 కు పంపవచ్చును.
రచయిత్రి పరిచయం:
పరిచయ వాక్యాలు:
నా పేరు శారద
విద్యార్హతలు: ఎమ్.ఎ
నాకు చిన్నతనం నుంచి కథలు నవల అంటే ఇష్టంగా ఉండేది.
నేను ఇదివరలో ఆంధ్రభూమికి వివిధ పత్రికలకి చిన్న చిన్న కథలు రాసి పంపేదాన్ని.
తర్వాత కాలంలో మానేసాను. ఈమధ్య మళ్ళీ నా రచన వ్యాసం గాని మొదలుపెట్టాను.
నా కథలు వివిధ పత్రికలకి ఎంపిక చేయబడ్డాయి.
ఉగాది, సంక్రాంతి కథల పోటీలకి ఎంపిక చేయబడ్డాయి
మా అబ్బాయి ప్రోత్సాహం తో వివిధ పత్రికలకి పంపడం జరుగుతోంది.
Comments