భానుమతి
- Ronanki Divija Saibhanu
- 4 hours ago
- 4 min read
#Bhanumathi, #భానుమతి, #RonankiDivijaSaibhanu, #రోణంకిదివిజసాయిభాను, #TeluguInspirationalStories, #ప్రేరణాదాయకకథలు
Bhanumathi - New Telugu Story Written By Ronanki Divija Saibhanu Published In manatelugukathalu.com On 30/11/2025 భానుమతి - తెలుగు కథ
రచన: రోణంకి దివిజ సాయిభాను
ఆఫీసులో పని ముగించుకుని వచ్చేసరికి ఈరోజు ఆలస్యమవటంతో బస్ వెళ్ళిపోయి ఉంటుంది అనుకుంది భానుమతి. మళ్లీ బస్ వచ్చేసరికి గంట పైనే పడుతుంది. బస్ స్టేషన్ పక్కనే ఈ మధ్యనే చిన్న పార్కు ఏర్పాటు చేశారు. రోజూ చూద్దామని అనుకున్నా, బస్ వెళ్ళిపోయే హడావిడిలో కుదిరేది కాదు. ఈరోజు అయినా టైమ్ దొరికింది అంటూ పార్కు లోపలికి అడుగుపెట్టింది.
అక్కడ చిన్నపిల్లలు ఎంతో మంది ఆడుకుంటూ ఉన్నారు. వారి నవ్వుల్లో ఎంత వెతికినా కల్మషం కనిపించదు. వారితోపాటు వచ్చిన కొంతమంది తల్లులు, తాతయ్యలు కూడా అలా కూర్చుని వారి ఆటలను చూస్తూ చిరునవ్వులు నవ్వుతున్నారు.
ఆ వాతావరణం భానుమతికి కనిపించగానే చూసి చూడముచ్చటగా అనిపించింది. ఆఫీసు పనిలోని ఒత్తిడి, ట్రాఫిక్ రద్దీ అన్నీ క్షణాల్లో కరిగిపోయాయి. అలా నడుచుకుంటూ వెళ్లి ఒక ఖాళీ బల్లపై కూర్చుంది. దాహంగా ఉందని బ్యాగ్ లోంచి బాటిల్ తీసి నీళ్లు తాగి, మిగిలిన నీటిని పక్కన ఉన్న మందారం మొక్కకు పోసింది. అప్పుడు భానుమతి దృష్టి కొంచెం దూరంలో ఉన్న బల్లపై కూర్చున్న ముగ్గురు వ్యక్తులపై పడింది.
ఇద్దరు చిన్న అమ్మాయిలు ఉన్నారు. పెద్ద పాపకి సుమారు 10 సంవత్సరాలు, చిన్న పాపకి 8 సంవత్సరాలు ఉండొచ్చు.
ఆ అమ్మాయిల చేతులలో చెరో చాక్లెట్ ఉంది. ఇద్దరూ కవర్ చించి చెరో చిన్న ముక్క తమ నాన్నకు, “నాన్నా, నీకూ!” అని పెట్టారు. తండ్రి వారిని దగ్గరకు తీసుకుని ముద్దుపెట్టుకున్నాడు. ఆ దృశ్యం ఎంత ప్రేమగా, ఎంత పవిత్రంగా ఉందంటే తెలియకుండానే భానుమతి కళ్లు చెమర్చాయి. ఆ ప్రేమ వెంటనే ఆమెను తన గతంలోకి తీసుకెళ్లింది.
12 – 12 – 2002
పట్టణానికి కొంచెం దూరంలో ఉన్న ఒక చిన్న గ్రామంలో ఒక ప్రభుత్వ పాఠశాలలో కృష్ణ అనే ఉపాధ్యాయుడు పనిచేస్తున్నాడు. ఆయన ఒక మధ్య తరగతి తండ్రి.
తన భార్య సునందకు తొమ్మిదో నెల కావటంతో, ఐదేళ్ల పాప చిన్నితో కలిసి పక్క ఊళ్ళోనున్న వాళ్లమ్మ గారింట్లో ఉంటుంది.
ఒకరోజు కృష్ణ పాఠశాలలో ఉండగా, రంగా అనే యువకుడు పరుగెత్తుకుంటూ కృష్ణ దగ్గరకు వచ్చాడు.
“అయ్యా... సునందమ్మకు నొప్పులు మొదలయ్యాయి. ఇంటివాళ్లు ఆమెను బండిలో పట్టణంలోని ఆసుపత్రికి తీసుకెళ్లారు. మీకు చెప్పమన్నారండి…” అని అన్నాడు.
కృష్ణ ఒక వైపు ఆనందం, మరొక వైపు కాస్త భయం ఉన్నాయి, తల్లీ బిడ్డ క్షేమంగా ఉంటే చాలనుకుంటూ, వెంటనే ప్రధానోపాధ్యాయుని అనుమతి తీసుకుని, పట్టణానికి బయలుదేరాడు.
ఆసుపత్రికి చేరేసరికి, భార్య సునంద తల్లిదండ్రులు, మొదటి పాప చిన్ని ముగ్గురూ ఆత్రంగా ఎదురుచూస్తున్నారు. చిన్ని నాన్నను చూసిన వెంటనే నాన్నా అంటూ పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చింది. చిన్నిని చేతుల్లోకి తీసుకుంటూ, “ఎలా ఉంది సునందకు? ఏమైంది?” అని కృష్ణ ఆందోళనగా అడిగాడు.
కానీ సమాధానంగా కేవలం విచారమైన ముఖాలే కనిపించాయి.
సునంద, “ఈసారి కూడా… ఆడపిల్లే పుట్టింది బాబూ,” అని బాధతో అంది. సునంద తండ్రి నిరాశతో తలదించుకుంటూ నిల్చున్నాడు.
కృష్ణయ్యకి క్షణం మాట రాలేదు. కానీ ఆ పెద్దల మనస్తత్వాన్ని అర్థం చేసుకుని వారిని ఓదార్చాడు.
“ఎందుకు బాధపడతారు? నా పిల్లలను నేనే చూసుకుంటా… వాళ్లిద్దరూ నా వరాలు.” అంటూ లోపలికి వెళ్ళాడు ఆ పసిపాపను చూడటానికి. పాప చందమామలా ఉంది, సునంద కృష్ణ ఇద్దరూ ఎంతో ఆనందించారు.
11వ రోజు ఊయల వేడుక చేసి పాపకి పేరుపెట్టారు భానుమతి అని.కానీ, వారిని వేలెత్తి ఆడిన అర్థం లేని మాటలు మాత్రం తగ్గలేదు…
“రెండో ఆడపిల్లా?”
“అయ్యో…ఇంకా డబ్బు ఖర్చు అయిపోతుంది.”
“మగపిల్లలుంటేనే వృద్ధాప్యం నిమ్మళంగా ఉంటుంది.”
కానీ కృష్ణయ్య మాత్రం చిరునవ్వుతోనే అందరినీ ఎదుర్కొన్నాడు.
తన రెండు పిల్లల్ని అడ్డంకులు ఉన్నా ముందుకు నడిపించాడు. చదువు, క్రమశిక్షణ, ఆధ్యాత్మికత— అన్నింటిలోనూ వారిని పెంచాడు.
ప్రతిరోజూ పాఠశాలలో నుంచి వచ్చాక, చిన్ని, భానుమతిని కూర్చోబెట్టి చదువుకునేలా చేసేవాడు, వాళ్ల సందేహాలను నివృత్తి చేసేవాడు.
వాళ్లు పాఠశాలలో ఎప్పుడూ మొదటి స్థానాల్లో నిలిచేవారు. భగవద్గీత పోటీల్లో ప్రతీయేడు బహుమతులు తెచ్చుకునేవారు. ప్రవర్తనలో మరెవరూ చేరనంత మెరుగుగా ఉండేవారు.
ఈ ఇద్దరిలో భానుమతి మరింత తెలివిగా, పదునుగా ఉండేది. ఆమె పదవ తరగతిలో, ఇంటర్ లో స్టేట్ ఫస్ట్. ఎంసెట్ రాసి, పది లోపు ర్యాంక్ తెచ్చుకుంది.
భానుమతి ఇంజనీరింగ్ చదువుతున్న రెండో సంవత్సరం… ఇంటికి వచ్చినపుడు కృష్ణ తరచూ దగ్గుతుండటం గమనించింది.
అమ్మను అడిగితే,
“వేసవి ఎండల్లో పాఠశాలకు వెళ్లడం వల్ల అలసటే…” అని సునంద చెప్పినా, భానుమతి అది నమ్మలేదు.
ఒకరోజు నాన్న ఎవరి కంటా పడకుండా దాచిన రిపోర్ట్స్ ఆమె తెరిచి చూసింది.
గుండెలో సమస్య. తక్షణమే శస్త్రచికిత్స అవసరం.
భానుమతి ఒక్కసారిగా కుదేలైంది.
కానీ కృష్ణ మాత్రం దాచిపెట్టి, మందులతోనే నెట్టుకుంటున్నాడు. “అనవసర ఖర్చు పిల్లల చదువులకి అడ్డుకాకూడదు” అనేది అతని భయం.
భానుమతి తట్టుకోలేకపోయింది. కృష్ణ రోజులానే పాఠశాల నుంచి తిరిగి వచ్చి ఇంట్లో కూర్చున్నారు. ఆయన ముందు భానుమతి మోకాళ్ల మీద కూర్చొని అంది,
“నాన్నా… మమ్మల్ని చదివించడానికి మీరు మీ ఆరోగ్యాన్ని పణంగా పెట్టకండి. మీరు లేని జీవితంలో మాకు విజయమేమిటి?”
అమ్మ, అక్క, తనూ కలిసి కృష్ణను ఒప్పించారు. శస్త్రచికిత్స జరిగింది. అదృష్టవశాత్తూ, పూర్తిగా కోలుకున్నాడు. భానుమతి ఇంజనీరింగ్ ఆఖరి సంవత్సరంలో చిన్ని కి ప్రొఫెసర్ ఉద్యోగం వచ్చింది, ఆమెకు పెళ్లి చేసి అత్తారింటికి పంపించారు. భానుమతి కూడా ప్రాంగణ నియామకాల్లో కొలువు సంపాదించింది.
ఆ ఉద్యోగం ఒక పక్క చేస్తూనే, ప్రభుత్వ ఉద్యోగం కోసం సన్నద్ధమైంది, సంవత్సరంలో కొలువులో చేరింది.
భానుమతికి కూడా మంచి సంబంధం కోసం కృష్ణ ఇప్పుడు వెతుకుతున్నాడు.
ఈ ఆలోచనలే ఇప్పుడు పార్కులో భానుమతి మనసును తడిపేశాయి. ఇవన్నీ గుర్తొచ్చి ఆమె కళ్లు నీళ్లతో నిండిపోయాయి. నిస్వార్థమైన ప్రేమను చూపే తల్లితండ్రులకు తాను పుట్టడం అదృష్టంగా భావించింది. తన మనసు ఆనందంతో ఉప్పొంగింది.
ఈలోపు అందులో చిన్న పాప తన వైపే రావటం గమనించింది. భానుమతి చిరునవ్వుతో నీ పేరేంటి అని అడిగింది. భానుమతి అక్క అని అంటూ బంతి తీసుకొని పరుగెత్తింది. భానుమతికి భలే విచిత్రంగా తోచింది. తనలో తానే నవ్వుకుంది.
గడియారం చూసేసరికి బస్ టైమ్ అయిపోయిందని గ్రహించింది. త్వరగా బ్యాగ్ ఎత్తుకొని బస్ స్టేషన్‌కి నడిచింది. ఇప్పుడు తన హృదయం మాత్రం విచారంతో కాదు, గర్వంతో నిండిపోయింది.
ఆ చిన్న సంఘటనను… ఆ చిన్నపిల్లలు తమ తండ్రికి పెట్టిన చాక్లెట్ ముక్కలను,ఆ ప్రేమను వెళ్లి అమ్మానాన్నలతో పంచుకోవాలని అనిపించింది.
బస్ ఎక్కి సీట్లో కూర్చుంది. చిన్నప్పటి నుండి తండ్రి చెప్పిన మాట గుర్తుకొచ్చింది..
“జీవితం చాలా చిన్నది బంగారం… చిన్న చిన్న విషయాలను ఆస్వాదించాలి.." అని.
ఈరోజు ఆమె అది పూర్తిగా అర్థం చేసుకుంది.
బస్ మెల్లగా కదిలింది. కానీ,
భానుమతి హృదయం మాత్రం ఒకింత వేగంగా పరుగు తీసింది- ప్రేమతో, గౌరవంతో, ఉల్లాసంతో.
రోణంకి దివిజ సాయిభాను గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
ఉగాది 2026 కథల పోటీల వివరాల కోసం
కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం
మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.
రచయిత్రి పరిచయం:
నా పేరు రోణంకి దివిజ సాయిభాను. తెలుగు భాషాభిమానిని. తెలుగు భాషలో కవితలు మరియు కథలను రాస్తుంటాను. మనసును నింపిన ప్రతి భావాన్ని పదాలతో అల్లుతూ ఇప్పటివరకు ఎన్నో కవితలను రాసాను. నా కవితలు వివిధ పత్రికలలో ప్రచురితమయ్యాయి. ఎన్నో సాహిత్య పోటీల్లో పాల్గొని, విజయాలు సాధించడం నాకు మరింత ప్రేరణనిచ్చింది. భావాలకి, కలలకి మాట దొరికేలా చేసే ఈ సాహిత్యయాత్రలో నిరంతరం కొత్త అంచులను అన్వేషిస్తూ ముందుకు సాగుతున్నాను.
Comments