నకిలీ కొడుకు
- Pitta Govinda Rao
- Jul 14
- 4 min read
#PittaGopi, #పిట్టగోపి, #NakiliKoduku, #నకిలీకొడుకు, #TeluguInspirationalStories, #ప్రేరణాదాయకకథలు
Nakili Koduku - New Telugu Story Written By - Pitta Gopi
Published In manatelugukathalu.com On 14/07/2025
నకిలీ కొడుకు - తెలుగు కథ
రచన: పిట్ట గోపి
ఒకప్పుడు పిల్లలు - తల్లిదండ్రులు, పెద్దలకు విశేషమైన గౌరవం ఇచ్చేవాళ్ళు. అప్పటి పిల్లలు ఎంత సంపాదకులు అయినా.., ఎంత గొప్పవాళ్ళు అయినా.. తల్లిదండ్రుల విలువ ఏనాడూ దిగజార్చే సంఘటన మచ్చుకైనా కనపడదు. ఈనాడు తల్లిదండ్రుల విలువను బజారుకీడ్చే పిల్లలు కోకొల్లలుగా కనపడతారు. తల్లిదండ్రులకు శక్తి ఉన్నంత వరకు వారిని వినియోగించుకుని, వృద్ధాప్యంలో వదిలేసే వారు కొందరు, పెళ్లి చేసుకుని తల్లిదండ్రులను వదిలేసేవారు మరికొందరు. చెప్పటానికి ఏ రకమైనా.. తల్లిదండ్రులను వదిలేసే వాళ్ళే ఈనాటి పిల్లలు అందరు.
ఒకప్పుడు వృద్దాశ్రమాలు, అనాథాశ్రమాలు లేవు. ఇప్పుడు ఎక్కడ చూసిన అవి ఉంటాయంటే పరిస్థితి ఎలా ఉందో అర్ధం అవుతుంది.
రాం అనే నేను బీటెక్ చదివి పాతికేళ్ళు అయ్యాయి. ఉద్యోగం కోసం చదువుతూనే తల్లిదండ్రులు కష్టంలో పాలు పంచుకున్న నాకు అచ్చం అలాంటి మనిషి ఇన్నాళ్ళకు కనపడటం.. నిజంగా ఆ వేదన నాకు తెలుసు. అయితే ఆ కనపడిన కుర్రోడు నాకంటే గొప్ప చదువుగాడు. వృత్తిరీత్యా నేను ఒక స్థలాన్ని కొనటం, అక్కడ పెద్ద ప్లాట్స్ కట్టడం, ఆ ప్లాట్స్ ని ఎక్కువకి అమ్మటం. లాభాల్లో కొంతమొత్తాన్ని మరలా స్థలం కొనటం, అమ్మటం.. ఇదే పని.
నా పనికి ఏడాది నుండి రామారావు, తులసమ్మ అనే భార్య భర్తలు వస్తున్నారు. వాళ్ళని నేనెప్పుడు పట్టించుకోలేదు. నా పని మాత్రం వాళ్ళ సొంత పనిలా సక్రమంగా చేస్తారు. నాది మరీ అంత మంచి మనసు కాకపోయినా.. మూర్ఖుడిని అయితే కాదు.
గత నాలుగు రోజులు నుండి ఒక కుర్రోడు పనికి వస్తున్నాడు.పనైతే రోజంతా చేస్తున్నా.. పనిలో చిన్న చిన్న తప్పులు, మరియు గంటకొకసారి ఫోన్ చూస్తు జేబులో పెడుతుంటాడు. వాడి పై అరుస్తూ ఉన్నా.. నేను చూడకుండా ఉన్నప్పుడు ఖచ్చితంగా ఫోన్ చూస్తాడు. అలా అని పనిని నిర్లక్ష్యం చేయటం లేదు.
ఒకరోజు ఏకంగా ఫోన్ తీసి నాకు చూపిస్తు,"సార్ నాకొక డౌట్ చెబుతారా..’ అన్నాడు.
పని చూడకుండా నన్నే ఇంకా మాటల్లోకి నెడతావా అని మనసులో అనుకుని అయిష్టంగానే చూసి "ఏంటి చెప్పు" అన్నాను.
ఫోన్లో ఏదో డాక్యుమెంట్ ఓపెన్ చేసి "ఇందులో ఒక పాయింట్ అర్ధం కావటంలేదు" అన్నాడు.
చూస్తే అది నీట్ వరంగల్ ది ఓ సర్కులర్. అది చూడగానే ఒళ్ళు మండింది నాకు.
"ఇప్పుడు నీకెందుకు రా ఇది" ప్రశ్నించాను.
"మా కాలేజ్ నుండి వచ్చిన అప్డేట్ సార్" అన్నాడు.
షాక్ అయ్యాను.
"ఏం చేస్తున్నావ్.." అడిగాను
"నీట్ వరంగల్ సియస్ఇ సెకండ్ ఇయర్ " అమాయకంగా చెప్పాడు.
"మరీ.. ఇక్కడేంటీ.. "అడిగాను.
"మాది శ్రీకాకుళం సార్... అమ్మనాన్న నెల్లూరులో ఇదిగో మీ దగ్గర పని చేస్తున్నారు. కింద ప్లోర్ లో ఉంది మా అమ్మనాన్నే. ఇప్పుడు కాలేజీ సెలవులు సార్. అందుకే ఇక్కడికి వచ్చాను. వాళ్ళకి కొంచెం హెల్ప్ లా ఉంటుంది కదా" అని చెప్పాడు.
నాకు భావోద్వేగాలు ఎక్కువయ్యాయి.
వాడి భుజం మీద చెయ్యి వేసి "ఒరేయ్ నీ పేరు ఏంటీ” అన్నాను.
"రామదాసు సార్”
"ఒరేయ్ దాసు.. నీకు తల్లిదండ్రులు అంటే ఇంత ప్రేమా?”
"ప్రేమే సార్.. కానీ వాళ్ళు నాకు సొంత తల్లిదండ్రులు కాదు" మరో బాంబు పేల్చాడు.
"మరీ…” ప్రశ్నించాను.
"నకిలీ కొడుకుని"
"అంటే....?”
"అంటే.. సొంత కొడుకుని కాదన్నమాట.”
"దాసు, కొంచెం అర్థమయ్యేట్లు చెప్పు.”
"అవును సార్.. నేను ఒక అనాథని. వీళ్ళకి పిల్లలు లేకపోతే రోడ్డు మీద ఆచేతనంగా తిరుగుతున్న నన్ను పెంచుకున్నారు."
ఈ మాటలతో నేను ఖంగుతిన్నాను. తల్లిదండ్రులు పై ఎదుగుతున్న పిల్లలకు అసలు ప్రేమ ఉండటమే గొప్ప. అలాంటిది సొంత కొడుకు కాకపోయినా ఇంత ప్రేమ చూపుతున్నాడు. వాళ్ళ కష్టంలో భాగమవ్వటమే కాదు, వాళ్ళ కష్టాలను తుడిచేయటానికి ఆలిండియా 3000ర్యాంక్ కొట్టాడు. అంటే నిజంగా వీడు అనుకున్నట్టు రామారావు తులసమ్మకు నకిలీ కొడుకు కానే కాదు.
నా ఇద్దరు కొడుకులు ఏనాడూ నా కష్టం గూర్చి ఆలోచించలేదు. లాభం వస్తుందో, నష్టం వస్థుందో.. కొంటారో కొనరో.. అని నిద్రలేని రాత్రులతో సతమతమయ్యే నాకు ఏనాడూ కాసింత ప్రేమ చూపలేదు. ఎప్పుడు ఖర్చులకు డబ్బులు అడగటం.. ఇస్తే ఒక ముద్దు పెట్టి బైక్ లు వేసుకొని పోవటం, ఇవ్వకపోతే బయట తల్లిదండ్రులతో పోల్చి తిట్టికుంటూ, నసుగుతూ పోవటం!
ఇప్పుడు దాసు పైనే కాదు.. వాడి తల్లిదండ్రులపై గౌరవం పెరిగింది నాకు. అందుకే వాళ్ళిద్దరికీ కూలి బాగా పెంచాను. దాసు చదువుకి అయ్యే ఖర్చు నేనే భరిస్తానని దాసు మంచి పొజిషన్ లో ఉంటే చాలని తిరిగి ఏమీ ఆశించనని మాట ఇచ్చాను.
ఆ మాటకే దాసు నా పాదాలను తాకాడు. నాకు కళ్ళలో నీరు ఉబికాయి.
వయసుకి వచ్చిన ఇద్దరు కొడుకులను ఇంతకాలం పెంచినా.. పుట్టినరోజుతో సహా ఏనాడు నా పాదాలు తాకలేదు, నా షర్ట్ జేబును తప్ప. దాసు చూడు సహాయం చేస్తానని మాట ఇవ్వగానే ఎలా సంస్కారం చూపాడో.. ఆ మంచి మనసు దాసుదే అయినా.. క్రెడిట్ మాత్రం పెంచి పెద్దచేసిన తల్లిదండ్రులదే. అంతే కదా..?
పుట్టిన నుండే ఎవరు గొప్పవాళ్ళు కారు. తల్లిదండ్రులు పెంపకం ముఖ్యం. నేను కూడా కొడుకులను ఎంతో ప్రేమగా చూసుకున్నా.. వయసు వచ్చాక వారు నా జేబుని తప్ప నన్నెప్పుడు తాకనేలేదు. అయినా.. దిగులు లేదు. నా కొడుకుల్నే నకిలీ గాళ్ళని పిలుచుకొని దాసునే నిజమైన కొడుకుగా మనసులో ఉంచుకున్నాను.
ఎప్పటికైనా దాసు మంచి పొజిషన్లో ఉండటం ఖాయం. ఒకవేళ అది జరగకపోతే వాడికి తండ్రిలా నేనుంటా. అదే ఈ జన్మకి నాకు గొప్ప విజయం.
**** **** **** **** ****
పిట్ట గోపి గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
విజయదశమి 2025 కథల పోటీల వివరాల కోసం
కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం
మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు. లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.
రచయిత పరిచయం: పిట్ట గోపి ( యువ రచయిత )
Profile:
Youtube Playlist:
నా పేరు పిట్ట.గోపి నేను శ్రీకాకుళంలో అంబేద్కర్ యూనివర్సిటీలో ఎం ఏ సోషల్ వర్క్ పూర్తి చేశాను. నాకు సమాజాన్ని,సమాజంలో మనుషులను గమనించటం అలవాటు. ముఖ్యంగా సమాజంలో జరిగే ఏ చిన్న మంచి-చెడులనైనా.. మంచి కథలుగా మలచటంలో నాకు నేనే సాటి.వ్రృత్తిరిత్య నేను వ్యవసాయ కుటుంభంలో మద్యతరగతికి చెందిన వ్యక్తిని.ఇప్పటికే నేను రాసిన కథలు 90కి పైగా మన తెలుగు కథలు డాట్ కామ్ వెబ్సైట్ లో ప్రచూరితం అయ్యాయి.అలాగే ప్రతిలిపిలో కూడా నా కథలు అచ్చయ్యాయి. నా కథలు బహుమతులుకు ఎంపికకాకున్నా..(లాప్టాప్ లేదు) ఫోన్ లోనే టైపింగు చేయాలన్నా కథలు పంపాలనే ఆశక్తి తగ్గిపోతుంది. కానీ..! సమాజంలో జరిగే సంఘటనలకు అక్షరరూపం ఇచ్చి పదిమందికి తెలపాలనేదే నా అభిలాష. నా కథల్లో మంచి చెడులను పాఠకులు తెలుసుకుంటారని అనుకుంటున్నాను. ఎనిమిదో తరగతిలో జరిగిన చిన్న రోడ్డుప్రమాదంతో స్వల్ప వినికిడి సమస్య తలెత్తినా.. సామాన్యుడిగా ఉండటానికే ప్రాధాన్యతనిస్తా. ఈ రోజు మనం వేసే ప్రతి మంచి అడుగుని మనకంటే చిన్నవారు ఖచ్చితంగా అనుసరిస్తారనే ఆశ కలవాడిని. చదువుకునే ప్రతిఒక్కరు... సమాజం కోసం ఆలోచిస్తే... ఈ సమాజం అభివృద్ధి పథంలో నడువటం ఖాయం
Comments