తృష్ణ
- Ch. Pratap
- 2 days ago
- 4 min read
#Thrushna, #తృష్ణ, #ChPratap, #TeluguInspirationalStories, #ప్రేరణాదాయకకథలు
Thrushna - New Telugu Story Written By Ch. Pratap
Published In manatelugukathalu.com On 29/12/2025
తృష్ణ - తెలుగు కథ
రచన: Ch. ప్రతాప్
గోదావరి నది ఒడ్డున పశుపాలెం అనే ఒక చిన్న గ్రామం ఉంది. ఆ ఊరి ప్రజలకు గోదావరి తల్లి అన్ని రకాలుగా అండగా ఉండేది—ఎండల్లో నీటిని, వరదల్లో సారవంతమైన మట్టిని ఇచ్చి వారి జీవితాలను పోషించేది. పచ్చని పొలాలు, కాలువల గలగలలు, ఉదయాన్నే వినిపించే గుడి గంటల శబ్దాలతో ఆ ఊరు ఎంతో ప్రశాంతంగా, తృప్తిగా ఉండేది. కానీ అదే ఊరిలో నివసించే వెంకటేశం మనసులో మాత్రం ఎప్పుడూ ఏదో తెలియని అశాంతి ఉండేది. నిజానికి అతనికి ఉన్న ఆస్తిపాస్తులు తక్కువేమీ కాదు. రెండు ఎకరాల పచ్చని పొలం, విశాలమైన ఇల్లు, ఇంటిని చక్కగా చూసుకునే భార్య సరస్వతి, చదువులో చురుగ్గా ఉండే కొడుకు రవితేజ— ఇవన్నీ చాలామందికి కలలుగనే అదృష్టాలు. కానీ వెంకటేశానికి మాత్రం ఇవేవీ సరిపోవట్లేదు అనిపించేది. అతనిలో ఎప్పుడూ ఒక తృష్ణ— ఇంకా ఏదో కావాలి, ఇంకా ఎంతో సంపాదించాలి అనే తీరని కోరిక అతడిని వెంటాడుతూనే ఉండేది. ఈరోజు తన దగ్గర ఉన్నది రేపటికి చాలా తక్కువగా అనిపించడం వల్ల అతను ఎప్పుడూ అసంతృప్తితోనే ఉండేవాడు.
ఒకసారి పక్క ఊరిలో తన చిన్ననాటి స్నేహితుడు నగరానికి వెళ్లి డబ్బు సంపాదించి పెద్ద ఇల్లు కట్టాడని విన్న రోజున వెంకటేశం మనసు పూర్తిగా అశాంతిగా మారింది. ఆ మాటలు అతని గుండెల్లో నిప్పులా పడ్డాయి. “నేనెందుకు ఇక్కడే ఉండాలి? నా బతుకు ఇలానే సాగాలా?” అంటూ తనను తానే ప్రశ్నించుకున్నాడు. అప్పటి నుంచి అతని చూపులో ఊరు చిన్నదైపోయింది, తన జీవితం సంకుచితంగా కనిపించింది. సాయంత్రాలు గోదావరి ఒడ్డున నిలబడి నది వైపు చూస్తూ, దాని ప్రవాహంలో తన ఆశల ప్రతిబింబాన్ని వెతుక్కునేవాడు. నది నిండుగా, నిశ్చింతగా ప్రవహిస్తుంటే, అతని మనసు మాత్రం తృప్తి లేని ఖాళీగా మిగిలేది.
ఒక రోజు పొలంలో పనిచేస్తుండగా ఓ మధ్యవర్తి వెంకటేశం వద్దకు వచ్చాడు. పట్టణంలో భూములు కొనుగోలు చేసి, కొద్ది రోజుల్లోనే అమ్మితే పెద్ద లాభాలు వస్తాయని ఆకర్షణీయంగా వివరించాడు. ఆ మాటలు వెంకటేశం మనసులోని తృష్ణను మరింత రెచ్చగొట్టాయి. ఎక్కువ ఆలోచన లేకుండా, ఉన్న పొలాన్ని అమ్మేయాలని నిర్ణయించాడు. “ఇది తాత్కాలికమే. కొంతకాలంలోనే ఇంకా పెద్ద భూములు కొనుగోలు చేస్తాను, ” అంటూ సరస్వతిని నమ్మించాడు. కానీ సరస్వతి హృదయం మాత్రం ఆందోళనతో నిండిపోయింది. “మనకున్నది చాలదా? ఈ తీరని దాహం, అంతు తెలియని కోరికలు మనల్ని ఎటు తీసుకెళ్తుందో?” అంటూ ఆపే ప్రయత్నం చేసింది. వెంకటేశం మాత్రం ఆమె మాటలను భయంగా భావించి నవ్వి కొట్టేశాడు.
పట్టణ జీవితం అతన్ని మాయలో ముంచింది. డబ్బు వచ్చినట్టు కనిపించినా, చేతిలో నిలువలేదు. ఒకసారి లాభం, మరొకసారి భారీ నష్టం—ఈ ఊగిసలాటలో తృష్ణ మరింత పెరిగింది. నష్టాన్ని తిరిగి సంపాదించాలన్న ఆత్రం అతన్ని మరింత ప్రమాదకరమైన ఒప్పందాల వైపు నెట్టింది. చివరకు ఆశలు కూలిపోయి, చేతిలో మిగిలింది అప్పుల భారం మాత్రమే.
ఆ సమయంలో సరస్వతి ఆరోగ్యం అకస్మాత్తుగా క్షీణించింది. ఆసుపత్రికి తీసుకెళ్లాలన్నా, మందులు కొనాలన్నా వెంకటేశం చేతిలో ఒక్క రూపాయి కూడా లేదు. ఆ ఆర్థిక ఇబ్బందుల వల్ల కొడుకు చదువు కూడా మధ్యలోనే ఆగిపోయింది. ఆ ఇంట్లో సంతోషం మాయమై విషాదం అలుముకుంది. అప్పుడే వెంకటేశం తన అత్యాశకు చెల్లించాల్సిన అసలు వెల ఎంతో మొదటిసారి గుర్తించాడు. డబ్బు సంపాదించాలనే పిచ్చితో తాను చేసిన పరుగు, తన కుటుంబాన్ని ఎంతగా ఒంటరిని చేసిందో అతనికి అర్థమైంది. ఒక రాత్రి మనసు నిలకడలేక అతను ఒంటరిగా గోదావరి తీరానికి వెళ్లాడు. నది ఎప్పటిలాగే నిశ్శబ్దంగా, నిండుగా ప్రవహిస్తోంది. ఆ నీటి అలల శబ్దం వింటూ అతను తనలో తాను ఇలా అనుకున్నాడు— “నది తన నీటిని తాను ఎప్పుడూ తాగదు, అది అందరి దాహం తీరుస్తూ తృప్తిగా సాగిపోతుంది. కానీ నా మనసు మాత్రం ఎందుకిలా ఎప్పుడూ ఏదో కావాలని ఆరాటపడుతూ ఎండిపోతోంది?”
ఆ క్షణంలో అతనికి ఒక గొప్ప సత్యం అర్థమైంది. తృష్ణ అంటే కేవలం ఏదో కావాలనే కోరిక మాత్రమే కాదు; అది ఎప్పటికీ తీరని ఒక మానసిక అసంతృప్తి. అదుపులేని కోరిక మనిషిని పైకి తీసుకెళ్లవచ్చు, కానీ అదే సమయంలో లోపలి నుండి పూర్తిగా ఖాళీ చేసి పాతాళానికి తొక్కేయగలదు. తాను ఇంతకాలం కోల్పోయింది కేవలం డబ్బును మాత్రమే కాదని, మనశ్శాంతిని, కంటి నిద్రను, కుటుంబ అనురాగాన్ని మరియు అందరి నమ్మకాన్ని అని అతను గ్రహించాడు. తృప్తి లేని ఆశ మనిషిని ఎలా దెబ్బతీస్తుందో అతనికి ఆ రాత్రి గోదావరి సాక్షిగా స్పష్టంగా తెలిసొచ్చింది.
కొద్ది రోజుల తరువాత వెంకటేశం మళ్లీ తన ఊరికి తిరిగొచ్చాడు. కోల్పోయిన వాటిని తిరిగి తెచ్చుకోవడం సాధ్యంకాదని తెలుసుకున్నప్పటికీ, మిగిలిన జీవితాన్ని సరిచేసుకోవాలన్న సంకల్పంతో ముందడుగు వేశాడు. మిగిలిన చిన్న భూమిని కౌలుకు తీసుకుని మళ్లీ పొలంలో పని మొదలుపెట్టాడు. చెమట చిందించి చేసిన కష్టం అతని మనసుకు నెమ్మదిగా శాంతిని ఇచ్చింది. అప్పుల భారాన్ని మెల్లగా తీర్చుకుంటూ, కొడుకును తిరిగి చదువులో పెట్టాడు. సరస్వతి ఆరోగ్యం కోసం ఎంత చేయాలో తానూ అర్థం చేసుకున్నాడు. ఇకపై తన కోరికలకు కంచె వేసి, అవసరానికీ ఆవేశానికీ మధ్య తేడాను నేర్చుకున్నాడు.
ఇప్పటికీ వెంకటేశం గోదావరి తీరానికి వెళ్తాడు. కానీ ఈసారి అతని చూపులో అసూయా లేదు, దాహమూ లేదు. నది ప్రవాహాన్ని కృతజ్ఞతతో చూస్తూ, “ఇంత ఉంటే చాలు” అనే తృప్తితో నిలబడతాడు.
మితంగా వుండే తృష్ణ మనిషికి ముందుకు నడిపే ఇంధనమవుతుంది; కానీ అదుపు తప్పితే అదే అగ్నిగా మారి జీవితాన్ని కాల్చేస్తుంది. కోరిక అవసరం, కాని తృప్తి లేకపోతే జీవితం నిండా తీరని దాహమే మిగులుతుంది.
సమాప్తం
Ch. ప్రతాప్ గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
ఉగాది 2026 కథల పోటీల వివరాల కోసం
కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.
రచయిత పరిచయం: https://www.manatelugukathalu.com/profile/pratap
నేను వృత్తిరీత్యా ఒక సివిల్ ఇంజనీర్ అయినప్పటికీ, నా నిజమైన ఆసక్తి, నా జీవనసారం సాహిత్యానికే అంకితం. తెలుగు పుస్తకాల సువాసన నా జీవితంలో 1984 నుంచే పరిమళించింది. అప్పటి నుంచి పఠనం నా అలవాటుగా కాక, నా జీవనశైలిగా మారింది. పుస్తకాలు నా మనసును తీర్చిదిద్దాయి, ఆ పఠనమే క్రమంగా రచనగా రూపాంతరం చెందింది. ఆలోచనల రూపం, అనుభవాల ప్రతిబింబం, హృదయానికి స్వరం — అదే నా రచన.
ఆధ్యాత్మికత, మానవ సంబంధాల లోతులు, సామాజిక స్పృహ, ప్రజాసేవ పట్ల నాలో ఉన్న మమకారం ప్రతి రచనలోనూ ప్రతిఫలిస్తుంది. నేను రాసే ప్రతి వాక్యం పాఠకునితో చేసే ఒక మౌన సంభాషణ. నా కలం కేవలం అక్షరాలు కాదు; అది జీవనాన్ని గ్రహించే ఒక మార్గం.
ఇప్పటివరకు నేను రచించినవి రెండు వందలకుపైగా కథలు, ఐదు నవలలు, రెండు వేల వ్యాసాలు. ఇవి పలు దిన, వార, మాస పత్రికలలో, అలాగే డిజిటల్ వేదికలలో వెలువడి విభిన్న వయస్సుల పాఠకులను చేరాయి. ప్రతి రచన నా అనుభవాల సారాన్ని పాఠకుని మనసుతో కలిపే ఒక మాధ్యమంగా నిలిచింది.
సాహిత్యం నాకు హాబీ కాదు — అది నా జీవిత యానం. కొత్త ఆలోచనలను అన్వేషించడం, తెలుగు భాషా సౌందర్యాన్ని కొత్త రూపాల్లో వ్యక్తపరచడం, సమాజానికి ఉపయోగపడే మార్గాలను వెతకడం — ఇవే నా సాహిత్య సాధనకు మూలాధారం. రచన ద్వారా మనసులను మేల్కొలపడం, మనసుల్లో విలువల జ్యోతిని వెలిగించడం నా నిశ్చయం.
ఇటీవల నా కృషికి గాను ఒక ప్రముఖ సంస్థ గౌరవ డాక్టరేట్ ప్రదానం చేయడం నా జీవితంలో ఒక విశిష్ట ఘట్టం. అది కేవలం గుర్తింపే కాదు, మరింత బాధ్యతను జోడించిన ప్రేరణ.
మన పురాణాలు, ఉపనిషత్తులు, వేద వాక్యాలలో దాగి ఉన్న ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానాన్ని ఆధునిక పాఠకులకు అందించడం, వాటి సారాన్ని సమాజానికి చేరవేయడం నా సాహిత్య లక్ష్యం. ఆ దిశగా ప్రతి రచన ఒక నూతన యత్నం, ఒక అంతర్ముఖ ప్రయాణం.
సాహిత్యం నా కోసం కేవలం అభిరుచి కాదు; అది నా ఆత్మ స్వరూపం. నా కలం నా ఆలోచనలకు శ్వాస, నా రచన నా జీవితయానం.
Comments