top of page

త్యాగ బంధం

#ThyagaBandham, #త్యాగబంధం, #ChPratap, #TeluguInspirationalStories, #ప్రేరణాదాయకకథలు

ree

Thyaga Bandham - New Telugu Story Written By Ch. Pratap  

Published In manatelugukathalu.com On 10/10/2025

త్యాగ బంధం - తెలుగు కథ

రచన: Ch. ప్రతాప్ 


రామాపురం గ్రామంలో నారాయణ గారు అంటే సజీవ చరిత్ర. ఆయన విశ్రాంత తెలుగు పండితులు మాత్రమే కాదు; ఆయన ఆ గ్రామానికి ఆత్మ. ఆయన జీవితం ఒక త్యాగాల పుట్ట. భార్య చనిపోయిన తర్వాత, తన ఇద్దరు కొడుకులను కష్టపడి, పస్తులుండి చదివించారు. ఆ కొడుకులు అమెరికా వెళ్లి, అక్కడే డబ్బు సంపాదించడం అనే ఒక బంగారు బోనులో చిక్కుకుపోయారు. వారి అపారమైన సంపదకు, వారి తండ్రిపై చూపిన అశ్రద్ధకు ఏమాత్రం పొంతన లేదు. 


ప్రతి సంవత్సరం అపాయింట్‌మెంట్‌ తీసుకుని మాట్లాడినట్లుగా, పండుగలకు మాత్రమే ఫోన్ చేసి, అకౌంట్‌లో డబ్బు పడేసి తమ బాధ్యత తీరిపోయిందని అనుకునేవారు. నారాయణ గారి గుండె లోతుల్లోని నిశ్శబ్ద వేదన ఆ ధనరాశుల్లో కప్పబడిపోయింది. 


అదే నారాయణ గారు తన జీవితంలో అత్యంత ప్రేమగా, అక్కున చేర్చుకుని పెంచిన వ్యక్తి – వీరన్న. వీరన్న దళిత సమాజానికి చెందిన పేద అనాథ. సమాజం, పేదరికం వారిద్దరినీ విడదీయాలని చూసినా, గురువుగారి మమకారం ఆ బంధాన్ని బలంగా నిలబెట్టింది. వీరన్నకు ఉచిత విద్య, భోజనం, వసతి కల్పించి, అతనికి జీవితాన్ని దానం చేశారు నారాయణ గారు. 


గురువుగారి ఆదరణతోనే వీరన్న గణితంలో పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేషన్ మరియు డాక్టరేట్ పూర్తి చేసి, ప్రస్తుతం హైదరాబాద్‌లో లెక్చరర్‌గా స్థిరపడ్డాడు. వీరన్న తన గురువును దైవంగా భావించేవాడు. 


ఒక చీకటి రాత్రి, నారాయణ గారి ప్రాణం అనంత వాయువుల్లో కలిసిపోయింది. ఉదయం పొరుగింటి వాళ్లు చూసి, కన్నీళ్లతో ఈ విషాద వార్తను హైదరాబాద్‌లో ఉన్న వీరన్నకు అందించారు. ఆ మాట వినగానే వీరన్న మనస్సు పిడుగు పడినట్లు అయ్యింది. అతని కళ్ల ముందు తన చిన్ననాటి జ్ఞాపకాలు – గురువుగారు అన్నం తినిపించడం, లెక్కలు చెప్పడం, భయపడినప్పుడు ధైర్యం చెప్పడం – ఒక్కొక్కటిగా మెదిలాయి. 


"నాకు లోకంలో అన్నీ అయిన ఆ గురువుగారు ఇక లేరు, " అన్న ఆలోచనతో తక్షణమే కాలేజీకి సెలవు పెట్టి, కారులో రామాపురం వైపు బయలుదేరాడు. అదే సమయంలో, నారాయణ గారి మిత్రులు, శ్రేయోభిలాషులు అంత్యక్రియల ఏర్పాట్లు చేస్తుండగా, అమెరికాలో ఉన్న కొడుకులకు ఫోన్ వెళ్ళింది. వారి స్పందన ఊరి జనాన్ని ఆవేదనతో, కోపంతో నింపింది. 


పెద్ద కొడుకు, "మాకు ఈ సమయంలో ఆఫీసు నుంచి రావడానికి వీల్లేదు. షెడ్యూల్స్ చాలా టైట్‌గా ఉన్నాయి. వస్తే ఉద్యోగం పోతుంది. మీరు ఎంతైనా ఖర్చు పెట్టి, ఎవరో ఒకరిని కూలికి పెట్టి అంత్యక్రియలు పూర్తి చేయండి. మరుసటి వారం వస్తాం, " అని తేల్చి చెప్పాడు. 

రెండో కొడుకు ఒక్క అడుగు ముందుకేసి, "నాన్న పేరు మీద ఉన్న డబ్బంతా మీకు పంపిస్తాం. అంత్యక్రియల కంటే మా కెరీర్ ముఖ్యం," అన్నాడు. 


ఈ మాటలు విని ఊరి పెద్దలు తలలు పట్టుకున్నారు. "డాలర్ల పక్కన వాళ్ల కన్నతండ్రి దేహం ఎంత చిన్నదైపోయింది?" అని గుండెలు బాదుకున్నారు. 


కన్న బిడ్డల చేత కావాల్సిన కర్మను, కూలి మనిషితో చేయించాల్సిన దుస్థితి చూసి, ఆ పండితుల పవిత్రత మసకబారకూడదని బాధపడ్డారు. 


అంత్యక్రియలు జరపడానికి ఆలస్యం అవుతుండగా, వీరన్న అక్కడికి చేరుకున్నాడు. గురువు గారి నిర్జీవ దేహాన్ని చూసి, బోరున విలపించాడు. కన్న కొడుకుల మాటలు విని, అతనిలోని గురుభక్తి ఉప్పెనలా లేచింది. 


"పెద్దలారా, దయచేసి ఎవరినీ కూలికి పెట్టొద్దు! మా గురువు గారు చనిపోయారు. కానీ, మానవత్వం బతికే ఉంది. ఆయన నా గురువు. ఆయనే నాకు జీవితాన్ని పునర్జన్మ ఇచ్చారు. ఈ రోజు నేను లెక్చరర్‌గా, డాక్టరేట్‌తో ఉన్నానంటే అది ఆయన చలవే. నా విద్య ఆయన భిక్ష. నా బాధ్యత నాదే!" అంటూ వీరన్న ధృడంగా నిలబడ్డాడు. 


వీరన్న దృఢ సంకల్పం ముందు కులం, పాత ఆచారాలు, పిల్లల స్వార్థం అన్నీ చిన్నబోయాయి. గురువు గారికి శిష్యుడు చేసే అంతిమ సంస్కారం కంటే గొప్ప ధర్మం ఏముంటుందని అందరూ వీరన్నకు మద్దతు పలికారు. వీరన్న అత్యంత భక్తి శ్రద్ధలతో, కన్నీటితో, ఒక్కో కర్మను నిర్వహించాడు. అంత్యక్రియలకు అయిన ఖర్చు మొత్తాన్ని కూడా తానే భరించాడు. నారాయణ గారి భౌతిక దేహానికి ఆయన కన్న కొడుకుల కంటే వీరన్న చూపిన ప్రేమే నిజమైన, పవిత్రమైన నివాళి అయింది. 


ఆ రోజు, రామాపురం గ్రామం ఒక సత్యాన్ని నేర్చుకుంది: జీవితంలో డబ్బు, హోదా, దూర దేశపు బంధాలు ఎన్నైనా ఉండవచ్చు. కానీ, మనిషి అంతిమంగా కోరుకునేది నిజమైన అనుబంధం మరియు ప్రేమ మాత్రమే. నారాయణ గారు తన కొడుకులకు ఆస్తిని ఇచ్చారు, కానీ వీరన్నకు అంతరాత్మను ఇచ్చారు. ఆ అంతరాత్మే చివరికి బంధానికి, బాధ్యతకు మధ్య ఉన్న వ్యత్యాసాన్ని లోకానికి చూపింది. 


"డబ్బు సంపాదించవచ్చు, కానీ మానవ సంబంధాలను ఎప్పుడూ కొనకూడదు. ఎందుకంటే, ఏసీ గదుల్లో నివసించే కొడుకుల స్వార్థం కంటే, మట్టిలో నుంచి ఎదిగిన శిష్యుడి గురుభక్తే చివరికి ధర్మాన్ని నిలబెడుతుంది. " 


ప్రేమ బంధం ముందు డాలర్లు ఎప్పుడూ చిన్నబోతాయని ఈ ఘటన లోకానికి చాటి చెప్పింది. 


***

Ch. ప్రతాప్ గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు

ఉగాది 2026 కథల పోటీల వివరాల కోసం

కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం


మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.


లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.

 

మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.

దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).


మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.



గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.


రచయిత పరిచయం: https://www.manatelugukathalu.com/profile/pratap

ree

నేను Ch. ప్రతాప్. వృత్తిరీత్యా ఒక ప్రభుత్వ రంగ సంస్థలో సివిల్ ఇంజనీర్‌గా ముంబయిలో పని చేస్తున్నాను. అయితే నా నిజమైన ఆసక్తి, ప్రాణం సాహిత్యానికే అంకితం..


తెలుగు పుస్తకాల సుగంధం నా జీవనంలో 1984 నుంచే పరిమళించింది. అప్పటి నుంచి పఠనం నా దినచర్యలో భాగమై, రచన నా అంతరంగపు స్వరం అయ్యింది. ఆధ్యాత్మికత, మానవ సంబంధాల లోతులు, సామాజిక ధృక్పథం, ప్రజాసేవ పట్ల నాలో కలిగిన మమకారం నా ప్రతి రచనలో ప్రతిఫలిస్తుంది.


ఇప్పటివరకు నేను రాసిన రెండు వందలకుపైగా కథలు, ఐదు నవలలు, రెండు వేల వ్యాసాలు పలు దిన, వార, మాస పత్రికలలో, డిజిటల్ వేదికలలో వెలువడి పాఠకులను చేరాయి. ప్రతి రచన నా అనుభవాలకు, ఆలోచనలకు ప్రతిబింబమే కాక, పాఠకునితో ఒక సంభాషణ.


నాకు సాహిత్యం హాబీ కాదు, అది నా జీవితయానం. కొత్త ఆలోచనలను అన్వేషిస్తూ, తెలుగు సాహిత్య సముద్రంలో నిరంతరం మునిగిపోతూ ఉండటం నా ఆనందం. రచన ద్వారా సమాజానికి ఉపయోగపడే మార్గాలను వెతికే ప్రయత్నం నాకెప్పుడూ ఆగదు. 




Comments


bottom of page