నిశీధి హంతకుడు - పార్ట్ 5
- Ch. Pratap
- 18 hours ago
- 6 min read
#NiseedhiHanthakudu, #నిశీధిహంతకుడు, #ధారావాహిక, #TeluguWebSeries, #ChPratap, #TeluguCrimeStories, #TeluguSuspenseThriller
Niseedhi Hanthakudu - Part 5 - New Telugu Web Series Written By Ch. Pratap Published in manatelugukathalu.com on 15/12/2025
నిశీధి హంతకుడు - పార్ట్ 5 - తెలుగు ధారావాహిక
రచన: Ch. ప్రతాప్
జరిగిన కథ కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.
జరిగిన కథ: ఒక వివాహం కోసం హైదరాబాద్కు వెళ్లి, తిరిగి ఇంటికి వచ్చిన డాక్టర్ శ్రీనివాస్ దంపతులు కూతురు అన్వితా హత్యకు గురి అయి ఉండటం, సహాయకుడు సత్యం జాడ తెలియక పోవడంతో దిగ్భ్రాంతి చెందుతారు. పోలీసులకు రిపోర్ట్ ఇస్తాడు డాక్టర్ శ్రీనివాస్. కేస్ పరిశోధనకు ఇన్స్పెక్టర్ విక్రమ్ రంగంలోకి దిగుతాడు. అన్విత అంత్యక్రియలకు శ్రీనివాస్ పెద్ద కూతురు తాన్వి, అల్లుడు జయసూర్య వస్తారు.
ఇక నిశీధి హంతకుడు - పార్ట్ 5 చదవండి
డాక్టర్ శ్రీనివాస్ జీవితం, ఆయనే నడిపించిన హృదయవిదారక కథాకళి లాంటిది. అందులో అంతులేని ఆనందం ఒక ఎత్తు, ఆ తర్వాత ఊహించని విషాదం, తీరని లోటు, ఆపై తిరిగి చిగురించిన ఆశ—అన్నీ ఉన్నాయి. ఆయన వృత్తిరీత్యా ఎంతటి నిష్ణాతులైనా, వైద్యంలో ఎంతటి మేధావి అయినా, కుటుంబ అనుబంధాల విషయంలో ఆయన మనసు ఎప్పుడూ ఒక సున్నితమైన తీగలా ఉండేది—చిన్న తాకిడికే స్పందించేది.
డాక్టర్ శ్రీనివాస్ తన బంధువు అయిన సరోజను వివాహం చేసుకున్నారు. సరోజ, శ్రీనివాస్కు కేవలం భార్య మాత్రమే కాదు; ఆమె ఆయన కలలకు, ఆశయాలకు, ఆ ఒంటరి జీవితానికి వెన్నుదన్నుగా నిలిచిన సహచరి, ఒక ఆత్మబంధువు. ఆ ఇద్దరి బంధం అపారమైన ప్రేమ, గౌరవంతో ముడిపడి ఉండేది. వారి జీవితంలో మొట్టమొదటి సంతోషం, వారి గారాల పట్టి తాన్వి రూపంలో అడుగుపెట్టింది.
తాన్వి రాకతో శ్రీనివాస్ ఇల్లు ఒక స్వర్గధామంగా మారింది. తాన్వి చిరునవ్వు, లేత బుగ్గలపై పడిన ఆ చిన్న అల్లరి కేరింతలు ఆ ఇంటికి కొత్త వెలుగును ఇచ్చాయి. ఆ ఇల్లు నవ్వుల కోవెలైంది. శ్రీనివాస్, సరోజ తమ కూతురిని కంటిపాపలా చూసుకున్నారు. తాన్వి ప్రతి చిన్న అడుగు, ప్రతి మాట వారికి ఒక గొప్ప వేడుకగా, జీవితంలోని పరమార్థంగా ఉండేది. వారి జీవితం పూర్తిగా తాన్వి అనే చిన్న సూర్యుడి చుట్టూ తిరిగేది. కానీ, ఆ నిండు సంతోషం ఎక్కువ కాలం నిలవలేదు. సంతోషానికి కూడా విధి ఒక గీత గీసింది.
తాన్వికి కేవలం నాలుగు సంవత్సరాల వయస్సు ఉన్నప్పుడు, వారి జీవితాన్ని ఒక భయంకరమైన చీకటి మేఘం కమ్మేసింది. ఈసారి మహమ్మారి సోకింది— డాక్టర్ శ్రీనివాస్ భార్య, సరోజకు. ఆమెకు క్యాన్సర్ సోకిందనే వార్త వినగానే శ్రీనివాస్ గుండె ఆగిపోయినంత పనైంది. వైద్య రంగంలో తాను ఎంతటి నిష్ణాతుడైనా, తన ఆత్మబంధువును, తన భార్యను రక్షించుకోలేకపోతున్నాననే ఘోరమైన అపరాధ భావంతో, నిస్సహాయతతో ఆయన కుమిలిపోయారు. శ్రీనివాస్, తమ వైద్య పరిజ్ఞానాన్ని, తమ వద్ద ఉన్న ప్రతి పైసాను, చివరికి తమ ఆశను కూడా ఖర్చు చేసి, తన భార్యను రక్షించడానికి శాయశక్తులా పోరాడారు. ఆసుపత్రి గదిలో, భార్య లేత చేతులను పట్టుకుని, కన్నీటితో దేవుడిని వేడుకోని రోజు లేదు. ప్రతీ చికిత్స వారి గుండెల్లో ఆశనూ, భయాన్నీ ఒకేసారి నింపేది.
కానీ, విధి బలీయమైంది. ఎన్ని పోరాటాలు చేసినా, ఎన్ని వేడుకోళ్లు పలకించినా, ఆ నాలుగు సంవత్సరాల పసికూతురును ఒంటరిని చేస్తూ, సరోజ తీరని, పూడ్చలేని దుఃఖాన్ని శ్రీనివాస్కు మిగిల్చి, ఆయన చేతుల్లోనే కన్ను మూసింది. ఆ ఇంటి వెలుగు, ఆ ప్రేమకు కేంద్ర బిందువు అయిన సరోజ వెళ్లిపోవడంతో ఆరిపోయింది. శ్రీనివాస్ జీవితంలో అంతకు ముందున్న ప్రేమ స్థానంలో, ఇప్పుడు నిశ్శబ్దం, శూన్యం రాజ్యమేలాయి. చిన్నారి తాన్వికి అమ్మ ప్రేమ అంటే ఏమిటో పూర్తిగా తెలిసేలోపే, ఆమె జీవితం అనాథగా మిగిలింది.
సరోజ మరణం డాక్టర్ శ్రీనివాస్ మరియు చిన్నారి తాన్వి జీవితాలలో ఒక భారీ, పూడ్చలేని శూన్యాన్ని సృష్టించింది. సరోజ, ఆ ఇంటి జ్యోతి అకస్మాత్తుగా ఆరిపోవడంతో, వారి ఇల్లు కొన్ని సంవత్సరాల పాటు నిశ్శబ్దంగా, అంధకారంలో మునిగిపోయింది. చిన్నారి తాన్వి, అమ్మ ప్రేమకు పూర్తిగా నోచుకోకముందే, ఆ తీరని లోటుతో బాధపడింది. తాన్విని చూసిన ప్రతిసారీ శ్రీనివాస్కు సరోజ జ్ఞాపకాలు వెంటాడేవి. ఆయన తాను ఓ గొప్ప వైద్యుడై ఉండి కూడా, తన ప్రేయసిని రక్షించుకోలేకపోయాననే ఘోరమైన అపరాధ భావనలో కుంగిపోయారు. కాలం గడిచే కొద్దీ, ఆయన తన కుమార్తె కోసం, జీవితంలో ముందుకు సాగాలని బలవంతంగా నిర్ణయించుకున్నారు.
"కాలం గాయాలను మాన్పుతుంది," అనే మాటను నమ్ముతూ, డాక్టర్ శ్రీనివాస్ తమ వైద్య వృత్తిలో భాగంగా, తమ సహోద్యోగి అయిన రాజేశ్వరిని కలుసుకున్నారు. రాజేశ్వరి, కేవలం సహోద్యోగిలా కాకుండా, శ్రీనివాస్ కళ్లలో దాగి ఉన్న ఆ తీరని లోటును, మనసులోని మౌన వేదనను అర్థం చేసుకున్నారు. వారిద్దరి పరిచయం క్రమంగా ఒక ఆత్మీయ బంధంగా మారింది. రాజేశ్వరిలో కనిపించిన కరుణ, స్థిరత్వం శ్రీనివాస్కు మళ్లీ జీవితంపై ఆశను కలిగించాయి. ఆ ప్రేమకు లొంగి, శ్రీనివాస్ రాజేశ్వరిని రెండవ వివాహం చేసుకున్నారు. ఈ వివాహం, శ్రీనివాస్ జీవితంలో తిరిగి నలిగిపోయిన ఆశను, ఆరిపోయిన వెలుగును తీసుకొచ్చింది.
శ్రీనివాస్, రాజేశ్వరిల కలయికకు ప్రతిరూపంగా వారికి అన్వితా జన్మించింది. అన్వితా రాకతో ఆ కుటుంబంలో తిరిగి సంతోషం వెల్లివిరిసింది. ఆ పాప నవ్వులు, అల్లరి ఆ ఇంటి గోడలకు మళ్లీ జీవాన్ని ఇచ్చాయి. అన్వితా, తాన్వి స్థానాన్ని భర్తీ చేయకపోయినా—ఆ లోటు శాశ్వతమైనది—ఆమె ఉనికి ఆ ఇంటికి తిరిగి పరిపూర్ణతను అందించింది. రాజేశ్వరి, శ్రీనివాస్ను, చిన్నారి తాన్విని, మరియు అన్వితాను తల్లి ప్రేమతో చూసుకునేవారు. శ్రీనివాస్ మొదటి భార్యను కోల్పోయిన బాధను, అన్వితాపై కురిపించే అనంతమైన ప్రేమలో వ్యక్తం చేసేవారు. వారిది ప్రేమ, గౌరవం నిండిన సంతోషకరమైన జీవితం. అన్వితా తల్లిదండ్రులు ఆమెను కంటికి రెప్పలా అపురూపంగా పెంచారు, ఆమెకు మంచి విద్య, మంచి విలువలు అందించారు. గతంలోని బాధాకరమైన అనుభవం, వర్తమానంలోని సంతోషాన్ని మరింత విలువైనదిగా మార్చింది.
డాక్టర్ శ్రీనివాస్, రాజేశ్వరిల ఆశ్రయంలో, తాన్వి మరియు అన్వితా ఇద్దరూ అల్లారుముద్దుగా పెరిగారు. రాజేశ్వరి, తాన్విని కూడా తన సొంత కూతురు అన్వితాను చూసినట్లే, ఏమాత్రం తేడా లేకుండా, సంపూర్ణ ప్రేమతో, ఆత్మీయతతో చూసుకున్నారు. వారి కుటుంబంలో సవతి తల్లి ఆదరణ అన్న మాటే వినిపించేది కాదు; ఆ ఇంటిని ప్రేమ మరియు గౌరవం అనే బంధాలు బలంగా అల్లుకున్నాయి. ఒకవైపు వారి కుటుంబ అనుబంధం బలపడుతుండగా, డాక్టర్ శ్రీనివాస్ మరియు రాజేశ్వరిల వైద్య వృత్తి కూడా ఉన్నత శిఖరాలకు చేరుకుని, వారి ఆసుపత్రి మరియు వైద్య సేవలు మరింత అభివృద్ధి చెందాయి, సమాజంలో వారి గౌరవం పెరిగింది.
ఇక, శ్రీనివాస్ మరియు రాజేశ్వరిల గారాలపట్టి తాన్వి తెలివైన, ఉల్లాసవంతమైన అమ్మాయిగా ఎదిగింది. ఆమె ఆర్థిక నిర్వహణలో ఎం.బీ.ఏ. పూర్తి చేసింది, ఉన్నత విద్యావంతురాలిగా, తన తల్లిదండ్రులకు గర్వకారణంగా నిలిచింది. తాన్వికి, జయసూర్య అనే ఆకర్షణీయమైన యువకుడితో వివాహం జరిగింది. వారు వివాహ బంధంలోకి అడుగుపెట్టి, ఢిల్లీలో అత్యంత సంతోషంగా, ఐశ్వర్యంగా స్థిరపడ్డారు.
మొదటి భార్య సరోజ లేని లోటును, ఆమె అపురూపమైన జ్ఞాపకాలను గుండెలో పదిలపరచుకున్న శ్రీనివాస్ జీవితం, కూతురు తాన్వి పెళ్లితో ఒక పూర్ణత్వాన్ని సంతరించుకుంది. తాన్వి జీవితం సంతోషంగా, సురక్షితంగా సాగడం చూసి ఆయన ఆనందానికి అవధులు లేవు. డాక్టర్ శ్రీనివాస్, రాజేశ్వరి మరియు తాన్వి, జయసూర్యలది ఒక సంపూర్ణమైన, సంతోషకరమైన కుటుంబం. ఆ కుటుంబంలో ప్రేమ, అనుబంధం, సంతోషం, మరియు ఎప్పటికీ మరువలేని జ్ఞాపకాలు ఎప్పుడూ వెన్నంటి ఉండేవి.
ఆ భయంకరమైన అగ్నిజ్వాలల్లో అన్వితా లేత శరీరం బూడిదగా మారుతుండగా, డా. శ్రీనివాస్ కళ్ల ముందు తన కూతురి బాల్యం, ఆమె చిరునవ్వు, ఆమె ఉన్నత ఇంజనీరింగ్ కలలు, ఆమె అల్లరి – అన్నీ ఒక్కసారిగా, నిశ్శబ్దంగా కాలిపోతున్నట్లు అనిపించింది. ఆ క్షణంలో, ప్రపంచంలోని అత్యంత సంపద, వైద్య వృత్తిలో అత్యున్నత హోదా కూడా ఒక చిన్న కూతురి ప్రాణాన్ని కాపాడలేకపోయాయని ఆయన గుండె విలవిలలాడి ఘోషించింది. ఆ నిస్సహాయత డాక్టర్గా ఆయన అనుభవించిన వైఫల్యాలన్నింటికంటే భయంకరమైనది.
అంత్యక్రియలు ముగిసినప్పటికీ, ఆ కుటుంబం శోకసంద్రంలోనే ఉండిపోయింది. అన్వితా శాశ్వతంగా దూరమైంది; రాజేశ్వరి తీవ్ర గాయాలతో ఐసీయూలో మృత్యువుతో పోరాడుతోంది; డా. శ్రీనివాస్ ఆత్మవిశ్వాసం పూర్తిగా దెబ్బతిని, గుండె ధైర్యం కోల్పోయారు; మరియు తాన్వి ఈ అమానుష విషాదాన్ని తట్టుకోలేక, తీవ్రమైన డిప్రెషన్లోకి కూరుకుపోయింది. ఆ ఇల్లు ఇప్పుడు నవ్వులు, సంతోషాలకు బదులుగా, రక్తం, నిశ్శబ్దం, విషాదాల నిలయంగా, ఒక శాపగ్రస్తమైన ప్రాంతంగా మారిపోయింది.
ఈ విరిగిపోయిన, చెల్లాచెదురైన కుటుంబానికి జయసూర్య ఒక్కడే ఏకైక అండగా, ధైర్యంగా నిలబడ్డాడు. ఆర్థిక నిర్వహణలో ఎం.బీ.ఏ. చేసి, ఆర్థిక సలహాదారుగా పనిచేసిన అనుభవం అతడికి ఉంది. ఒక ఆర్థిక సంక్షోభంలో ఉన్నప్పుడు స్థిరంగా, తార్కికంగా ఎలా ఉండాలో అతనికి తెలుసు. ఇప్పుడు, ఆ విజ్ఞానాన్ని అతను అత్యంత క్లిష్టమైన మానవ సంబంధాలకు, భావోద్వేగ సంక్షోభానికి అన్వయించాడు. తన అత్తామామలను, భార్యను ఈ ఊహించని తుఫాను నుంచి బయటకు తీసుకొచ్చే బాధ్యతను తన భుజాలపై వేసుకున్నాడు. ఆ తీవ్ర సంక్షోభ సమయంలో, జయసూర్య తన ఆర్థిక నైపుణ్యాన్ని కేవలం భావోద్వేగ స్థిరత్వానికి మాత్రమే కాక, కేసు దర్యాప్తుకు కూడా ఉపయోగించడం మొదలుపెట్టాడు.
అతను కేసుకు సంబంధించిన న్యాయపరమైన అంశాలు, బీమా ప్రక్రియలు (తాన్వి కూడా ఒక బీమా కన్సల్టెంట్ కాబట్టి, ఆమెకు సంబంధించిన నిపుణతను కూడా ఇందులో ఉపయోగిస్తూ) మరియు దర్యాప్తు పురోగతిని పకడ్బందీగా సమీక్షించడం ప్రారంభించాడు. పోలీసులు బలంగా అనుమానిస్తున్న 'ఇన్సైడర్ జాబ్' అనే అనుమానం, సంఘటన జరిగిన గదిలో నుంచి సత్యం అదృశ్యం కావడం, మరియు తలుపు లోపలి నుంచి వేసి ఉన్న తాళం—ఈ విరుద్ధమైన అంశాల మధ్య ఉన్న చిక్కుముడిని మరియు తార్కిక లోపాలను విశ్లేషించడం మొదలుపెట్టాడు. తన గదిలో కూర్చుని, అతను కేవలం డబ్బు లెక్కలు వేసే వ్యక్తిలా కాక, న్యాయం కోసం పోరాడుతున్న ఒక రక్షకుడిలా మారిపోయాడు.
=======================================
ఇంకా వుంది
నిశీధి హంతకుడు ధారావాహిక ఆరవ భాగం త్వరలో.
=======================================
Ch. ప్రతాప్ గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
ఉగాది 2026 కథల పోటీల వివరాల కోసం
కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.
రచయిత పరిచయం: https://www.manatelugukathalu.com/profile/pratap
నేను వృత్తిరీత్యా ఒక సివిల్ ఇంజనీర్ అయినప్పటికీ, నా నిజమైన ఆసక్తి, నా జీవనసారం సాహిత్యానికే అంకితం. తెలుగు పుస్తకాల సువాసన నా జీవితంలో 1984 నుంచే పరిమళించింది. అప్పటి నుంచి పఠనం నా అలవాటుగా కాక, నా జీవనశైలిగా మారింది. పుస్తకాలు నా మనసును తీర్చిదిద్దాయి, ఆ పఠనమే క్రమంగా రచనగా రూపాంతరం చెందింది. ఆలోచనల రూపం, అనుభవాల ప్రతిబింబం, హృదయానికి స్వరం — అదే నా రచన.
ఆధ్యాత్మికత, మానవ సంబంధాల లోతులు, సామాజిక స్పృహ, ప్రజాసేవ పట్ల నాలో ఉన్న మమకారం ప్రతి రచనలోనూ ప్రతిఫలిస్తుంది. నేను రాసే ప్రతి వాక్యం పాఠకునితో చేసే ఒక మౌన సంభాషణ. నా కలం కేవలం అక్షరాలు కాదు; అది జీవనాన్ని గ్రహించే ఒక మార్గం.
ఇప్పటివరకు నేను రచించినవి రెండు వందలకుపైగా కథలు, ఐదు నవలలు, రెండు వేల వ్యాసాలు. ఇవి పలు దిన, వార, మాస పత్రికలలో, అలాగే డిజిటల్ వేదికలలో వెలువడి విభిన్న వయస్సుల పాఠకులను చేరాయి. ప్రతి రచన నా అనుభవాల సారాన్ని పాఠకుని మనసుతో కలిపే ఒక మాధ్యమంగా నిలిచింది.
సాహిత్యం నాకు హాబీ కాదు — అది నా జీవిత యానం. కొత్త ఆలోచనలను అన్వేషించడం, తెలుగు భాషా సౌందర్యాన్ని కొత్త రూపాల్లో వ్యక్తపరచడం, సమాజానికి ఉపయోగపడే మార్గాలను వెతకడం — ఇవే నా సాహిత్య సాధనకు మూలాధారం. రచన ద్వారా మనసులను మేల్కొలపడం, మనసుల్లో విలువల జ్యోతిని వెలిగించడం నా నిశ్చయం.
ఇటీవల నా కృషికి గాను ఒక ప్రముఖ సంస్థ గౌరవ డాక్టరేట్ ప్రదానం చేయడం నా జీవితంలో ఒక విశిష్ట ఘట్టం. అది కేవలం గుర్తింపే కాదు, మరింత బాధ్యతను జోడించిన ప్రేరణ.
మన పురాణాలు, ఉపనిషత్తులు, వేద వాక్యాలలో దాగి ఉన్న ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానాన్ని ఆధునిక పాఠకులకు అందించడం, వాటి సారాన్ని సమాజానికి చేరవేయడం నా సాహిత్య లక్ష్యం. ఆ దిశగా ప్రతి రచన ఒక నూతన యత్నం, ఒక అంతర్ముఖ ప్రయాణం.
సాహిత్యం నా కోసం కేవలం అభిరుచి కాదు; అది నా ఆత్మ స్వరూపం. నా కలం నా ఆలోచనలకు శ్వాస, నా రచన నా జీవితయానం.
Comments