top of page

జీవిత చిత్రాలు - 14

Updated: 7 days ago

#ChCSSarma, #చతుర్వేదులచెంచుసుబ్బయ్యశర్మ, #జీవితచిత్రాలు, #JeevithaChitralu, #TeluguLoveStories, #తెలుగుప్రేమకథలు, #TeluguSerials, #TeluguNovel, #TeluguDharavahika, #TeluguSerialEpisodes

Jeevitha Chitralu part - 14 - Telugu Web Series Written By - Ch. C. S. Sarma   

Published In manatelugukathalu.com On 06/05/2025

జీవిత చిత్రాలు - పార్ట్ 14 - తెలుగు ధారావాహిక 

రచన: సిహెచ్. సీఎస్. శర్మ

కథా పఠనం: మల్లవరపు సీతారాం కుమార్



జరిగిన కథ:


చిన్నప్పుడే ఇల్లు వదిలి వెళ్లిన ఆదిత్య చాలాకాలం తరువాత స్వగ్రామం వెళ్లి, బాల్య స్నేహితుడు భాస్కర్ ను కలుస్తాడు. తన గతం గుర్తుకు తెచ్చుకుంటాడు.


యువరాణి దొంగతనం నేరం మోపడంతో తండ్రి మందలించాడని, చిన్నప్పుడు ఇల్లు వదిలి వెళ్లి పోతాడు ఆదిత్య. ఇల్లు వదలిన ఆదిత్యను ఆదరిస్తారు గోవిందరాజు దంపతులు. 


కిరణ్ ప్రేమించిన గులాబీ పేరెంట్స్ ని కలవడానికి గోవిందరాజులు, ఇన్స్పెక్టర్ దివాకర్, గులాబీలతో హైదరాబాద్ వెళ్తాడు ఆదిత్య. గులాబీ తండ్రి ప్రొడ్యూసర్ వినాయకం అంగీకరించడు. గులాబీని తీసుకొని రావడానికి ఆమె తల్లి చిలకమ్మ వెళ్తుంది. కిరణ్ గులాబీల వివాహానికి అంగీకరిస్తుంది. తిరిగి వెళ్తున్నప్పుడు కిడ్నాప్ చెయ్యబడుతుంది చిలకమ్మ.


భార్య కిడ్నాప్ అయిన విషయాన్ని డి.ఐ.జి కొండలరావుకు చెబుతాడు వినాయకం. 

కిడ్నాపర్లు చిలకమ్మ చేత వినాయకంతో మాట్లాడిస్తారు.


ఇక జీవిత చిత్రాలు ధారావాహిక పార్ట్ 14 చదవండి. 


వినాయకం భార్య మాటలకు బదులు పలకలేకపోయాడు. ఆవేశంతో ఆలోచనలో మునిగిపోయాడు.

"హలో.. హలో.." అంది చిలకమ్మ.


"సార్! సెల్ ఇలా ఇవ్వండి" అడిగాడు డి.ఐ.జి కొండలరావు.


మౌనంగా వారి చేతికి సెల్ అందించాడు వినాయకం.


"హలో!.."


"ఎవరండీ మీరు?" అడిగింది చిలకమ్మ.


"అమ్మగారూ!.. నేను డి.ఐ.జి కొండలరావును. అమ్మవాళ్ళు మీ ప్రక్కన వున్నారా!"


"వున్నారండి"


"సెల్ వారి చేతికి ఇవ్వండి"


చిలకమ్మ సెల్‍ను కిడ్నాపర్స్ చేతికి ఇచ్చింది.


అతను..

"హలో!.."


"మేము డబ్బును ఎక్కడికి తీసుకు రావాలి."


"భద్రాచలం"


"ఎవరికి ఇవ్వాలి?"


"మీరు డబ్బుతో భద్రాచలం రండి. మాకు ఫోన్ చేయండి. చెబుతాను" కట్ చేశాడు కిడ్నాపర్.


కొండలరావు వినాయకం ముఖంలోకి చూచాడు.


"సార్!.. ఇక మేము బయలుదేరుతున్నాము. మా బృందం డబ్బుతో భద్రాచలం వెళ్ళాలి. మేము మా కార్యాలయంలో వుంటాం. రెండు గంటల లోపల మీ రంజిత్‍ను డబ్బుతో మా వద్దకు పంపండి" సోఫా నుంచి లేచాడు కొండలరావు.


మిగతా ఇరువురు పోలీస్ ఆఫీసర్లు లేచారు.


"సార్!.. ఆలోచిస్తూ సమయాన్ని వృధా చేయడానికి ఇది సమయం కాదు. క్విక్ యాక్షన్ ఈజ్ ఎషన్‍షియల్" చెప్పాడు హిరణ్య.


ముగ్గురు సెల్యూట్ చేసి వేగంగా వెళ్ళిపోయారు. దిగాలు పడి వారినే చూస్తూ వుండిపోయాడు వినాయకం. కొన్ని క్షణాలు వారిని పరీక్షగా చూచి రంజిత్.. 


"అయ్యా!.. ఆలస్యం అమృతం విషం" అన్నాడు రంజిత్.

***

ఆదిత్య ఉదయం ఎనిమిది గంటలకు తన గ్రామం చేరాడు. భాస్కర్.. వాళ్ళ నాన్నగారు జనార్థన్.. తల్లి ఈశ్వరి, సోదరి సుధ.. ఆదిని చూచి, ఎంతో అభిమానంతో పలకరించారు.


భాస్కర్ తాత గోపాలయ్య, నాయనమ్మ బాలమ్మలు కాశీ క్షేత్రాన్ని దర్శించేటందుకు వెళ్లారు.


స్నానం టిఫిన్.. అయిన తరువాత భాస్కర్ ఓ గంటలో వస్తానని ఆదికి చెప్పి.. హాస్పిటల్‍కు వెళ్ళిపోయాడు.


వరండాలో ఆది..జనార్థన్ కూర్చొని వున్నారు. చేతిలోని దినపత్రికను టీపాయ్‍పై వుంచి జనార్థన్..


"ఆదీ!.. మీ అమ్మా నాన్న వాళ్ళు ఎక్కడ వున్నదీ తెలుసుకో గలిగావా!"


"లేదు మామయ్యా!.." విచారంగా చెప్పాడు ఆది.


"మేము శ్రీశైలం నుంచి తిరిగి వచ్చాక.. నీవు వచ్చినట్లు నీవు వాడికి చెప్పిన అన్ని వివరాలు భాస్కర్ మాతో చెప్పాడు. చిన్న వయస్సులో తల్లిదండ్రులకు దూరమై నీవు చాలా కష్టాలు పడ్డావు కదూ!"


"యదార్థంగా చెప్పాలంటే.. నేను పెద్దగా కష్టపడలేదు మామయ్యా!.. నన్ను విశాఖలో గోవిందరాజు బాబాయ్‍ గారు ఆదుకొన్నారు. నన్ను తన కన్నబిడ్డలా చూచుకొని సాకి చదివించి.. నా కోరిక ప్రకారం అమెరికాకు పంపి.. నన్ను ఇంతటివాణ్ణి చేశారు. వారి దృష్టిలో నేను వారి పెద్దబ్బాయిని. వారు నాకు పెట్టి.. పిలిచే పేరు చిన్నా!" చిరునవ్వుతో సమాధానం చెప్పాడు ఆది.


సర్పంచ్.. యువరాణి కారు వాకిట్లో ఆగింది. యువరాణి కారు దిగి వరండాలో కూర్చొని వున్న ఆది.. జనార్థన్‍లను సమీపించింది.


"గుడ్ మార్నింగ్ బాబాయ్!" అంది చిరునవ్వుతో.


"రండి సర్పంచ్‍గారు రండి. కూర్చోండి" నవ్వుతూ చెప్పాడు జనార్థన్.


"బాబాయ్ నేను సర్పంచ్‍గా రాలేదు. సుధ అక్కగా వచ్చాను" ఆది ముఖంలోకి క్షణంసేపు చూచి జనార్థన్ ప్రక్కన వున్న కుర్చీలో కూర్చుంది.


"వీరు ఆదిత్య.. భాస్కర్ చిన్ననాటి స్నేహితుడు. ఈవూరి వాడే."


"నమస్తే" ఆదిని చూస్తూ చేతులు జోడించింది యువరాణి.


"నమస్తే.."


"బాబాయ్ నేను వీరితో మాట్లాడాలని వచ్చాను."


"ఎవరితో!.." ఆశ్చర్యంగా యువరాణి ముఖంలోకి చూచాడు జనార్థన్.


ఆది క్షణంసేపు ఆమె ముఖంలోకి చూచి తలను ప్రక్కకు త్రిప్పుకొన్నాడు.

"వారితోనే బాబాయ్"


"ఆదిత్యతోనా!.."


"అవును.."


"అయితే మాట్లాడు" ఆదివంక చూచి.. "ఆదీ!.. ఈ వూరి సర్పంచ్.. పేరు యువరాణి. ఈ వూరిని ఎంతగానో అభివృద్ధి పరిచింది. నేను పావుగంటలో వస్తాను" లేచి ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయాడు జనార్థన్.

యువరాణి ఆది ముఖంలోకి చూచింది. అదే సమయంలో ఆది ఆమెను చూచాడు. క్షణంసేపు చూపులు కలిశాయి. మరుక్షణం.. ఇరువురూ తలలను ప్రక్కకు త్రిప్పడంలో చూపులు చెదిరిపోయాయి.


’ఇతనికి.. నామీద కోపం.. ఇంకా వున్నట్లుంది’ అనుకొంది యువరాణి.


’నాతో ఏం మాట్లాడాలని వచ్చిందో.. నోరు విప్పదేం’ అనుకొన్నాడు ఆది.


"మీ రక్తాన్ని నాకు దానం ఇచ్చి నన్ను కాపాడినందుకు మీకు చాలా చాలా.. కృతజ్ఞతలు మిస్టర్ ఆదిత్యగారూ!.."


ఆది క్షణంసేపు ఆమె ముఖంలోకి చూచి చిరునవ్వుతో తలదించుకొన్నాడు.

"మీకు నాతో మాట్లాడ్డం యిష్టంలేదా!"


"ఉంది" వాకిటివైపు చూస్తూ మెల్లగా చెప్పాడు ఆది.


"అయితే.. నా ముఖంలోకి చూడకుండా శూన్యంలోకి చూస్తున్నారెందుకు?"


"గతం గుర్తుకు వచ్చినందుకు!"


వరండా ఎడమవైపున జామచెట్టు ఉంది. ఒక చిలక వచ్చి కొమ్మమీద వాలింది. తన గొంతును సవరించింది. కొద్ది క్షణాల్లో మరో చిలక వచ్చి దాని ప్రక్కన వాలింది. రెండు కుహూఁ.. కుహూఁ.. అంటూ వాటి భాషలో మాట్లాడుకొంటున్నాయి. కొంచెం దూరంలో పండి వ్రేలాడుతున్న జామపండును చూచాయి. ఎగిరి ఆ రెమ్మ మీద వాలాయి. పండును తినసాగాయి.


ఆ దృశ్యాన్ని.. ఆదిత్యా యువరాణులు చూచారు. వారికి ఏదో సందేశం లభించింది.


"ఆఁ.. నా నిర్ణయాన్ని భాస్కర్ మీతో చెప్పాడనుకొంటాను. ఆ విషయంలో మీ ఉద్దేశ్యంలో ఏమిటి?" ప్రశ్నార్థకంగా యువరాణి ముఖంలోకి చూచాడు ఆది.


యువరాణి.. తన హ్యాండ్ బ్యాగ్ తెరిచి.. కొన్ని కాగితాల కట్టను బయటికి తీసింది.


ఇవి రిజిస్టర్ అయిన పత్రాలు. మీ నాన్నగారి నుండి మా నాన్నగారు కొన్న.. మీ ఇళ్ళ స్థలం, భూములూ.. అన్ని వివరాలూ ఇందులో వున్నాయి. ఈ పత్రాలు మీవి, తీసుకొండి" ప్రీతిగా ఆది కళ్ళల్లోకి చూస్తూ చెప్పింది యువరాణి.


"మీరు నాకు దానం యిస్తున్నారా!"


"నేను.. ఇది నావల్ల జరిగిన తప్పుకు ప్రాయశ్చిత్తంగా భావిస్తున్నాను."


ఆది.. క్షణంసేపు యువరాణి ముఖంలోకి చూచి వేగంగా లేచి.. భాస్కర్ గదికి వెళ్ళి తన సూట్‍కేసు తెరిచి చెక్‍బుక్ చేతికి తీసుకొని, క్షణాల్లో వచ్చి కుర్చీలో కూర్చున్నాడు.


ఒక చెక్ లీఫ్‍ను తీసి.. "నేను మీకు ఎంత ఇవ్వాలో చెప్పండి" అడిగాడు ఆది.


యువరాణి అతని ముఖంలోకి పరీక్షగా చూచింది. "మీరు నా కోర్కెను మన్నించి.. మా ఇళ్ళ స్థలాన్ని, భూములను మాకు తిరిగి యిచ్చినందుకు ధన్యవాదాలు. వాటి విలువ ఎంతో ఈ చెక్‍లో వ్రాసుకొని డ్రా చేసుకోండి" చెక్కులో తన సంతకం చేసి, బ్లాంక్ చెక్కును యువరాణికి అందించాడు.


ఆమె మౌనంగా అందుకొంది. తన చేతిలో వున్న పత్రాలను ఆదికి అందించింది.


"దాదాపు ఇరవై సంవత్సరాలైనా నామీద మీకు కోపం పోలేదన్నమాట." ప్రాధేయపూర్వకంగా అడిగింది.


"గాయం.. కాలక్రమంలో మాసిపోవచ్చు. కానీ మచ్చ.. జీవితాంతం నిలిచిపోతుంది."


"శరీరానికి మనస్సుకూ తేడా వుంది"


"చేదు జ్ఞాపకాలు.. శరీరం మీది మచ్చలా మనస్సును విడిచి ఎన్నటికీ.. పోలేవు"


"నేను మీ మూడ్‍ను స్పాయిల్ చేసినట్లున్నాను" చిరునవ్వుతో అంది యువరాణి.


"ఐయాం నాటే మూడీ పర్సన్!"


హ్యాండ్ బ్యాగ్ ఓపెన్ చేసి ఓ కవర్ తీసి ఆదికి చూపిస్తూ.. "దీన్ని తీసుకోండి. ప్రశాంతంగా వున్నప్పుడు చదవండి. నేను.. నా తత్వం, ఏమిటో మీకు అర్థం అవుతుంది" 


ఆది ఆ కవర్‍ను అందుకోలేదు. ఆశ్చర్యంతో యువరాణి ముఖంలోకి చూచాడు. చిరునవ్వుతో యువరాణి టీపాయ్‍ పైన ఆది ముందు వుంచింది.


"నే వెళుతున్నాను" చెప్పి కుర్చీ నుంచి లేచింది. వీధి వాకిటి వైపుకు నడిచింది. పది అడుగులు వేసి.. వెనక్కు తిరిగి చూచింది. తన కవర్ ఆది చేతిలో వుండటాన్ని చూచి ముసిముసి నవ్వులతో కారును సమీపించి కూర్చొని వెళ్ళిపోయింది.


భాస్కర్ కారు పోర్టికోలో ఆగింది. యువరాణి ఇచ్చిన కవర్‍ను మడిచి ప్యాంట్ జేబులో పెట్టుకొన్నాడు ఆది.


"ఏరా!.. యువరాణి వచ్చిందా!"


"వచ్చింది. ఈ పత్రాలను ఇచ్చింది. నేను ఆమెకు బ్లాంక్ చెక్ ఇచ్చాను."


"అంటే!.."


"ప్రాపర్టీ వాయు ఇంతని తాను నాతో చెప్పలేదు. అందుకే బ్లాంక్ చెక్కు ఇచ్చాను" నవ్వుతూ చెప్పాడు ఆది.


"ఆదీ!.. యువరాణి.. వాళ్ళ నాన్న అన్నయ్యల్లా కాదు. చాలా మంచిది. ఈసారి జిల్లా పరిషత్ ఛైర్మన్‍గా పోటీ చేయబోతూ ఉంది. ఈ గ్రామంలోనే కాదు, జిల్లాలోని అన్ని పల్లెటూర్లకూ వెళ్ళి వాటి అభివృద్ధికి ఎంతగానో కృషి.. చేస్తూ ఉంది. జిల్లా స్థాయిలో యువరాణికి చాలా మంచిపేరు" నవ్వుతూ చెప్పాడు భాస్కర్. 


ఇరువురూ ఇంట్లోకి నడిచారు.

సుధ.. భోజనానికి ఇంటికి వచ్చింది ఒంటిగంటకు. ఆదిత్యను చూచింది చిరునవ్వుతో..

"ఎప్పుడొచ్చారు?"


"మీరు స్కూలుకు వెళ్ళిన తరువాత.."


"అక్కడ మన వాళ్ళంతా బాగున్నారా!"


"అంతా క్షేమం" చిరునవ్వుతో చెప్పాడు ఆది.


భాస్కర్ తల్లి ఈశ్వరి అందరికీ భోజనాలు వడ్డించింది.

"సో.. అది నీ మొదటి కోరిక ఫలించిందన్నమాట!" నవ్వుతూ అన్నాడు జనార్థన్.


"అవును మామయ్యా!.. నాకు చాలా సంతోషంగా వుంది. వెంటనే స్థలాన్ని క్లీన్ చేయించి ఇంటి నిర్మాణాన్ని ప్రారంభించాలి."


"నెల్లూరులో నాకు తెలిసిన ఒక మంచి బిల్డర్ వున్నాడు. మా ఇంటిని కట్టింది కూడా అతనే. అతనికి ఫోన్ చేసి వెంటనే రమ్మనమని చెప్పనా!"


"చెప్పండి మామయ్యా!"


"భోజనానంతరం చేస్తాను."


"అలాగే మామయ్యా!"


భోజనం ముగించి సుధ స్కూలుకు వెళ్ళిపోయింది. జనార్థన్ ఆ కాంట్రాక్టర్‍కు ఫోన్ చేశాడు. సాయంత్రం నాలుగు గంటలకు వస్తానని అతను చెప్పాడు.


యువరాణి తనకు ఇచ్చిన డాక్యుమెంట్స్ కవర్‍ను తన సూట్‍కేసులో వుంచి.. రాత్రంతా నిద్రలేని కారణంగా.. ఆది, భాస్కర్ రూములో శయనించాడు. భాస్కర్ హాస్పిటల్‍కు వెళ్ళిపోయాడు. జనార్థన్ ఈశ్వరీలు వారి గదికి వెళ్ళిపోయారు. పడకపై వాలారు.


"ఈశ్వరీ!.. మన వూరికి వచ్చిన కొత్త ఇన్స్ పెక్టర్‍ని నీవు చూచావుగా!.."


"ఆ.. మొన్న మన ఇంటికి వచ్చి భాస్కర్‍తో ఏదో మాట్లాడి వెళ్ళాడుగా!"


"అతను నీకు నచ్చాడా!"


"ఏమిటండీ ఈ ప్రశ్న!.." ఆశ్చర్యంగా భర్త ముఖంలోకి చూచింది ఈశ్వరి.


"కులం గురించి విచారించాను. మన కులం వాడని తెలిసింది. నీకు అతను నచ్చితే.. వాళ్ళ పెద్దలతో మాట్లాడి మన సుధకు అతనితో వివాహం జరిపించాలని నా నిర్ణయం."


"అలాగా!"


"అవును. డిపార్టుమెంటు ఆఫీసర్స్ తో కూడా విచారించాను. అతనికి మంచి పేరు ఉంది."


"సరే, మీకు అంతగా నచ్చితే ప్రయత్నించండి."


కాలింగ్ బెల్ మ్రోగింది. ఈశ్వరి వెళ్ళి తలుపు తెరిచింది. యువరాణి చిరునవ్వుతో నిలబడి ఉంది.

"పిన్నీ!..ఆదిత్యగారు"


"నిద్రపోతున్నాడమ్మా!.. లేపనా?"


"లేపండి పిన్ని"


"రా కూర్చో.. ఆదిని లేపుతాను"


యువరాణి హాల్లో కూర్చుంది. ఈశ్వరి భాస్కర్ గదికి వెళ్ళి ఆదిత్యను లేపి యువరాణి వచ్చిందని చెప్పింది.


ఆది ఆశ్చర్యంతో విన్నాడు ఈశ్వరి మాటలను.


"ముఖం కడుక్కో టీ ఇస్తాను" చెప్పి వంటగది వైపు వెళ్ళింది.


ఆది ముఖం కడుక్కొని హాల్లోకి వచ్చాడు.


"సారీ!.. మీ గాఢ నిద్రకు అంతరాయం కలిగించినందుకు. ఈరోజు మంచిరోజు. మీ గృహ నిర్మాణ కార్యక్రమానికి స్థలాన్ని శుభ్రం చేసేదానికి మనుషులను జె.సి.బిని అరెంజ్ చేశాను. పని ప్రారంభం అయింది. రండి. వెళ్ళి చూద్దాం" చిరునవ్వుతో కొంటెగా చూస్తూ చెప్పింది యువరాణి.


హాల్లోకి వస్తూ.. యువరాణి చెప్పిన మాటలను విన్నది ఈశ్వరి.


ఆది సోఫాలో కూర్చున్నాడు. ఈశ్వరి ఇరువురికీ టీ కప్పులను అందించింది. భర్తకు ఇచ్చేదానికి వారి గదిలోనికి వెళ్ళిపోయింది.


=======================================================================

ఇంకా వుంది..

=======================================================================

సిహెచ్. సీఎస్. శర్మ గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు 

యూట్యూబ్ లోకి అప్లోడ్ చేయబడ్డ సిహెచ్. సీఎస్. శర్మ గారి కథలకు సంబంధించిన ప్లే లిస్ట్ కోసం 


విజయదశమి 2025 కథల పోటీల వివరాల కోసం

కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం


మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.


మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.

లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు. 


మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.

దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).

రచయిత పరిచయం:

 పేరు చతుర్వేదుల చెంచు సుబ్బయ్య శర్మ.

 కలంపేరు సి హెచ్ సి ఎస్ శర్మ.

 బాల్యం, చదువు: జననం నెల్లూరు జిల్లా కోవూరు తాలూకా గుంట పాలెం

విద్యాభ్యాసం: రొయ్యల పాలెం, బుచ్చి రెడ్డి పాలెం, నెల్లూరు

ఉద్యోగం: మద్రాసులో 2015 వరకు వివిధ కంపెనీలలో చీఫ్ జనరల్ మేనేజర్/టెక్నికల్ డైరెక్టర్ గా పదవి నిర్వహణ.

తరువాత హైదరాబాద్ మెగా ఇంజనీరింగ్ సంస్థలో చేరిక.


תגובות


bottom of page