కాలపు రుచి - రస సమన్వయం
- Munipalle Vasundhara Rani
- 16 hours ago
- 3 min read
#వసుంధరరాణిమునిపల్లె, #VasundharaRaniMunipalle, #KalapuRuchiRasaSamanvayam, #కాలపురుచిరససమన్వయం, #TeluguInspirationalStories, #ప్రేరణాదాయకకథలు
Kalapu Ruchi Rasa Samanvayam- New Telugu Story Written By Vasundhara Rani Munipalle Published In manatelugukathalu.com On 11/12/2025
కాలపు రుచి - రస సమన్వయం - తెలుగు కథ
రచన: వసుంధర రాణి మునిపల్లె
అనగనగా, ఒక అద్భుతమైన లోకం ఉండేది, దాని పేరు రుచియానా. అక్కడ మనుషులు సమయాన్ని గంటల్లోనో, రోజుల్లోనో కాకుండా, రుచుల ద్వారా తెలుసుకునేవారు. తీపి అంటే ఆనందం, ఆశ; చేదు అంటే పాత బాధలు, కష్టాలు అని అర్థం. ఈ రుచులను మార్చగలిగే వంటవాళ్ళను క్రోనో-కుక్స్ అనేవారు.
మన కథానాయకుడు మధు, ఒక చిన్న రెస్టారెంట్ నడుపుతుంటాడు. మధుకు చేదు రుచిని బాగా పట్టుకునే శక్తి ఉంది. ఈ చేదు అతనికి తన నాన్న మరణం యొక్క బాధను గుర్తుచేసేది. ఆ బాధ కష్టమే అయినా, అది తన నాన్న జ్ఞాపకం కాబట్టి, దాన్ని వదులుకోలేకపోయేవాడు.
ఒక రోజు, మధు తన కాఫీని తాగుతుండగా, సాధారణంగా చేదుగా ఉండే ఆ కాఫీ, ఈ రోజు అతిగా తియ్యగా ఉంది. పట్టణం మొత్తం ఇదే జరుగుతోంది. పాత కష్టాలు, చారిత్రక విషాదాల రుచులన్నీ మాయమై, అంతటా తీపి మాత్రమే నిండిపోయింది. ప్రజలు తమ సమస్యలను, గతాన్ని మర్చిపోయి, ఆనందపు మత్తులో ఉన్నారు. ఈ మార్పుకు కారణం సిద్ధార్థ్ అనే మాజీ క్రోనో-కుక్. సిద్ధార్థ్ యొక్క సిద్ధాంతం: "బాధ లేని జీవితమే పరిపూర్ణమైన జీవితం." అందుకే అతను బాధను శాశ్వతంగా తొలగించడానికి మరియు తన సిద్ధాంతాన్ని రుద్దడానికి 'శాశ్వత అమృతం' అనే మాయాశక్తిని ఉపయోగించి, ప్రపంచం మొత్తాన్ని తియ్యగా మార్చాడు. ఈ 'శాశ్వత అమృతం' ప్రభావంతో ప్రజలు తమ కష్టాలను మర్చిపోయి, పోరాడే ధైర్యాన్ని కోల్పోయారు. ఈ తీపి మత్తులో ఉన్నందున, సిద్ధార్థ్ మాటను ప్రశ్నించకుండా, ఒకరకమైన మానసిక బానిసత్వంతో బ్రతికేస్తున్నారు.
మధు, ఈ మార్పును చూసి, సిద్ధార్థ్ను ఆపాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. తన గురువు రవి సహాయంతో, అన్ని రుచులను సమతుల్యం చేయగల పౌరాణిక పదార్థం కోసం వెతకడం మొదలుపెట్టాడు. దాని పేరే "రస సమన్వయం".
మొదట, మధు కాలపు రుచుల నిఘంటువు కోసం గ్రంథాలయానికి వెళ్ళాడు. కానీ, సిద్ధార్థ్ పంపిన ఒక 'మాధుర్య దాసుడు' నిఘంటువును దొంగిలించి, మిగతా పుస్తకాలపై తీయని రసం పూసి, వాటిలోని జ్ఞానపు పులుపును చెరిపేయాలని చూశాడు. మధు తెలివిగా ఉప్పు నీటిని చల్లి, పుస్తకాలను కాపాడాడు. ఆ మాధుర్య దాసుడు దొరకగానే, తన చుట్టూ ఉన్న గాలిని తీపి పొగగా మార్చి, మధు అతనిని పట్టుకోకముందే, ఎలాంటి ఆధారం దొరక్కుండా మాయమై తప్పించుకున్నాడు. ఈ సంఘటన మధుకు విలన్ ఎంత ప్రమాదకరో అర్థమయ్యేలా చేసింది.
ఆ తర్వాత, సిద్ధార్థ్ తన దుష్ట శక్తిని మరింత పెంచుకోవడానికి ఒక కొత్త నిబంధన తీసుకొచ్చాడు—అదే 'ఉల్లాస సుంకం'. ఈ సుంకం చాలా భయంకరమైనది: పౌరులు తమ జీవితంలో అత్యంత సంతోషకరమైన జ్ఞాపకాల సారాన్ని వంటకాల రూపంలో తప్పనిసరిగా సిద్ధార్థ్ అనుచరులకు అప్పగించాలి. ఫలితంగా, ప్రజల హృదయాల్లోని సంతోషం క్రమంగా అడుగంటిపోయి, వారి జీవితాలు మొద్దుబారినట్లుగా మారిపోయాయి.
ఈ సమయంలోనే, ఒకప్పటి ధైర్యవంతురాలైన మాజీ సైనికురాలు సుమతి, మధుకు తోడైంది. సిద్ధార్థ్ దురాగతాన్ని ఆపాలని నిర్ణయించుకున్నారు. ఉల్లాస సుంకాన్ని ధిక్కరిస్తూ, మధు, సుమతి ఇద్దరూ కలిసి ఒక ప్రణాళిక వేశారు: వారు ఎలాంటి రుచీ లేని, చప్పగా ఉండే ఒక వంటకాన్ని—దానికి 'విరస వ్యంజనం' అని పేరు—తయారుచేసి ప్రజలకు పంచారు. ఆ రుచిలేని వంటకం ప్రజలకు తమ భావోద్వేగాలు కోల్పోయి, జీవితం ఎంత విరసంగా (నిస్సారంగా) మారిందో అన్న స్పృహను ఒక్కసారిగా కలిగించింది.
రస సమన్వయం దొరికే చోటికి మధు చేరుకున్నప్పుడు, అప్పటికే అక్కడికి చేరుకున్న సిద్ధార్థ్, మధుతో మాయా యుద్ధానికి తలపడ్డాడు. సిద్ధార్థ్ యుద్ధంలో న్యాయం లేకపోవడం వల్ల ఓడిపోయాడు. ఓటమిని అంగీకరించలేని సిద్ధార్థ్, మధును చూసి, "నువ్వు ఈ రస సమన్వయంను వదిలేస్తే, నేను నీ తండ్రి మరణించిన బాధను నీ మనసులో నుంచి తీసేస్తాను. ఇక నువ్వు ఎప్పుడూ సంతోషంగానే ఉంటావు," అన్నాడు.
దానికి మధు బదులిస్తూ, "నా ఒక్కడి గురించి అయితే నేను ఇంత తాపత్రయపడను. నాకు అందరికీ మంచి జరగడమే కావాలి," అని చెప్పాడు.
మధు, సుమతి సహాయంతో, రస సమన్వయంను తీసుకుని రాజధాని చేరుకున్నాడు. సిద్ధార్థ్ మొత్తం నగరాన్ని 'శాశ్వత అమృతం'తో నింపివేశాడు. మధు సిద్ధార్థ్కు ఒక సవాలు విసిరాడు: "మన ఇద్దరం పోటీ పెట్టుకుందాం. నీకు నచ్చినది నువ్వు వండు, నాకు నచ్చినది నేను వండుతాను. ప్రజలు దేనికి ఎక్కువ మక్కువ చూపిస్తారో, వాళ్లే ఈ పోటీలో గెలిచినట్టు!" ఈ డీల్కి సిద్ధార్థ్ ఒప్పుకున్నాడు.
సిద్ధార్థ్ అత్యంత తియ్యని వంటకాన్ని తయారుచేశాడు. మధు మాత్రం తన "రస సమన్వయం"ను వాడి, అన్ని రుచులు—చేదు (బాధ), పులుపు (తప్పులు), ఉప్పు (పోరాటం) మరియు తీపి (సంతోషాలు) అన్నీ సమంగా ఉండే వంటకాన్ని వండాడు.
ప్రజలు మధు వంటకాన్ని రుచి చూసినప్పుడు, వారికి తమ కోల్పోయిన జ్ఞాపకాలన్నీ తిరిగి వచ్చాయి. వారు తమ కష్టాలను గుర్తుచేసుకున్నారు, కానీ ఆ బాధే వారిని బలంగా మార్చిందని తెలుసుకున్నారు. బాధ, సంతోషం రెండూ ఉంటేనే జీవితం పూర్తి రుచిగా ఉంటుందని అందరూ గ్రహించారు. ప్రజలు సిద్ధార్థ్ యొక్క కేవలం తీపి ప్రపంచాన్ని వద్దని చెప్పి, మధు యొక్క సమతుల్యత ఉన్న ప్రపంచాన్ని ఎంచుకున్నారు. సిద్ధార్థ్ శక్తి పోయింది.
రుచియానా లోకం మళ్లీ మామూలు స్థితికి వచ్చింది. మధు తన నాన్న బాధను పూర్తిగా మర్చిపోలేదు, కానీ ఆ బాధతో పాటు వచ్చిన ప్రేమ కూడా తనతోనే ఉంటుందని, అదే జీవితానికి రస సమన్వయం అని తెలుసుకున్నాడు.
***
వసుంధర రాణి మునిపల్లె గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
ఉగాది 2026 కథల పోటీల వివరాల కోసం
కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం
మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.
రచయిత్రి పరిచయం: వసుంధర రాణి మునిపల్లె
నాకు ఈ సదవకాశం ఇచ్చినందుకు ధన్యవాదములు.
నేనొక హౌస్ వైఫ్ ని నాకు కథలు రాయడం ఒక హాబీ.
ఇంతకుముందు జాగృతి లాంటి పత్రికలలో కథలు ప్రచురితమయ్యాయి. ఇంకా కొన్ని కథలు పరిశీలనలో ఉన్నాయి.
Comments