ప్రేరణ
- Munipalle Vasundhara Rani
- 10 hours ago
- 3 min read
#వసుంధరరాణిమునిపల్లె, #VasundharaRaniMunipalle, #Prerana, #ప్రేరణ, #TeluguInspirationalStories, #ప్రేరణాదాయకకథలు
Prerana- New Telugu Story Written By Vasundhara Rani Munipalle
Published In manatelugukathalu.com On 14/12/2025
ప్రేరణ - తెలుగు కథ
రచన: వసుంధర రాణి మునిపల్లె
రాధా దేవికి ఆ రోజు కూడా మిగతా 34 సంవత్సరాల లాగే ఉదయం 6 గంటలకే మొదలైంది. ఆమె జీవితంలో ఎక్కువ భాగం – ఇంట్లో గడిపిన సమయం కంటే కూడా – శ్రీ వాణి డిగ్రీ కాలేజీలోనే గడిచింది. ఆ కాలేజీ ఆమెకు కేవలం పనిచేసే చోటు కాదు, ఆమె జీవితం యొక్క అర్థాన్ని నిర్వచించే కేంద్రం. ఆమె కాఫీ తాగుతూ, ఆమె బాల్కనీ నుండి దూరాన ఉన్న కాలేజీ భవనం యొక్క ఆనవాళ్లను చూసింది. ఆ భవనం ఆమెకు రోజును ప్రారంభించే ప్రేరణ. ఆమె 60 ఏళ్లు దాటిన వయస్సులో, కరోనా ప్రమాదం ఉన్నా, విద్యార్థుల భవిష్యత్తు కోసం నిర్మాణ పనులను దగ్గరుండి పర్యవేక్షించింది.
ఉదయం సరిగ్గా 9 గంటలకు, ప్రయాణానికి ఆలస్యం కాకుండా కారులో కాలేజీ వైపు బయలుదేరడానికి సిద్ధమవుతుండగా, కరెస్పాండెంట్ నుండి ఫోన్ వచ్చింది.
"నమస్కారం సార్," అంటూ రాధా దేవి చిరునవ్వుతో పలకరించింది.
అవతలి వైపు నుండి కొంతసేపు నిశ్శబ్దం తరువాత, సానుభూతితో కూడిన గంభీరమైన గొంతు వినిపించింది:
"రాధా గారూ, నమస్కారం. మీరు 34 సంవత్సరాలుగా ఈ సంస్థకు సేవ చేశారు. మీ అంకితభావం అద్భుతం. కానీ, బోర్డ్ తీసుకున్న నిర్ణయం మేరకు, కొత్త విద్యా సంవత్సరం నుంచి మేము మిమ్మల్ని పదవీ విరమణ చేయమని కోరుతున్నాము. కాబట్టి, ఈ రోజు నుంచి మీరు కాలేజీకి రావాల్సిన పనిలేదు. పత్రాలు త్వరలో మీ ఇంటికి పంపుతాము. మీ భవిష్యత్తు బాగుండాలని కోరుకుంటున్నాము."
ఆ మాట వినగానే, ఆమె చేతిలోని తాళాలు జారిపడిపోయాయి. 34 ఏళ్ల జీవితం, అంకితభావం— ఇదంతా ఒకే ఒక్క ఫోన్ కాల్తో ముగిసిపోయిందా? ఆమె మనసులో తీవ్రమైన అగ్ని రాజుకుంది: "ఇన్నేళ్లు నిస్వార్థంగా సేవ చేసిన నన్ను, ఒక 'యూజ్ అండ్ త్రో' వస్తువుగా వాడుకుని పక్కన పడేశారా?" అనే భావన ఆమెను కుంగదీసింది.
ఆమె గదిలోని కుర్చీలో కూలబడి, కన్నీళ్లు తుడుచుకుని, ఆత్మగౌరవంతో ఆలోచించింది: "మనం ఇక వదిలి వెళ్ళిపోవాలి అన్నాక, కేవలం మన బ్యాగ్ తగిలించుకుని బయటికి వచ్చేయాలి, పాత బంధాల బ్యాగేజీ ఏదీ మనతో తెచ్చుకోకూడదు. మనల్ని వద్దనుకున్నాక, ఇంకా 'నేను లేకపోతే అక్కడ ఏమి జరుగుతుందో' అని అనవసరంగా ఆలోచించడం మానేయాలి."
"ఎల్లకాలం మనమే ఉండాలి అనుకుంటే ఎలాగా? ఇప్పటికే నాకు ఐదు సంవత్సరాలు పొడిగింపు (extension) ఇచ్చారు కదా. అలాంటప్పుడు ఇంకా ఎక్కువ ఆశించకూడదు. ఎవరు లేకపోయినా ఏదీ ఆగదు. కొత్తవారు ఇంకా కొత్త కొత్తగా ఆలోచిస్తారేమో, వ్యవస్థను ఇంకా అభివృద్ధి చేస్తారేమో ఎవరికి తెలుసు?" అని తనను తాను ప్రశ్నించుకుంది.
ఆ ఆలోచనతో, పాత బాధ్యతల పట్ల ఆమెకున్న అనుబంధాన్ని తెంచుకోగలిగింది. కాకపోతే, ఈ విషయాన్ని ఒక వారం ముందైనా చెప్పి ఉంటే, కనీసం ఇంత హఠాత్తుగా కాకుండా బాగుండేదేమో అని మాత్రం ఆమె ఆలోచించింది.
క్రమంగా, ఆమె ఆ బాధను అధిగమించే ప్రయత్నం చేసింది. ఆమె జ్ఞానం కేవలం ఒక పదవికి పరిమితం కాదని తెలుసుకుంది. కాలేజీకి ఆమె ఇల్లు దూరం అయినప్పటికీ, ఏ సమస్య వచ్చినా, పాత విద్యార్థులు, టీచర్లు, మాజీ సహోద్యోగులు ఫోన్ లోనో, వ్యక్తిగతంగా కలిసి సలహాలు తీసుకునేవారు. ఆమె ఇక అడ్మినిస్ట్రేటర్ కాదు, మార్గదర్శకురాలుగా మారింది.
అంతకుముందు కాలేజీకి సెలవు ఉన్నప్పుడు ఆమె చేసే సామాజిక సేవను, ఇప్పుడు పూర్తికాలపు బాధ్యతగా మార్చుకుంది. ఆమె NGOతో కలిసి, చదువుకోలేని పిల్లలకు చదువు చెప్పించడంలో భాగమైంది. అంతేకాక, ఆమె పల్లెల్లోకి వెళ్లి, అక్కడి ప్రజల సమస్యలకు—ముఖ్యంగా ప్రభుత్వ పథకాలు, హక్కులు వంటి వాటికి—ఎవరిని సంప్రదించాలి, ఏమి చేయాలి అనే విషయాలపై అవగాహన కల్పించడంలో తన అనుభవాన్ని ఉపయోగించింది. ఈ సామాజిక సేవలో నిమగ్నమై, మళ్లీ తన ఆనందాన్ని, సంతృప్తిని కనుగొంది.
ఒక రోజు, ఆమె ఒక కార్యక్రమానికి వక్తగా హాజరై తిరిగి వస్తుంటే, యువ విద్యార్థిని వచ్చి వినయంగా నమస్కరించింది. "మేడమ్, కొత్త ప్రిన్సిపాల్ వచ్చారు, కానీ మేము తరగతి గదిలోకి వెళ్లినప్పుడల్లా, కరోనా కష్టంలో కూడా మీరు నిలబడి కట్టించిన ఈ బిల్డింగ్ మాకు కనబడుతుంది. ఆ కాలేజీలో ప్రతీ ఇటుకలో మీ శ్రమ ఉంది మేడమ్," అని ఆ విద్యార్థిని అంది.
రాధా దేవి శాంతంగా నవ్వింది. ఆమె అంకితభావం, ప్రేమ... ఎవరూ లాక్కోలేని శాశ్వత గుర్తులుగా ఆ కాలేజీ భవనంలో, విద్యార్థుల వ్యక్తిత్వ నిర్మాణంలో బలంగా నిలిచిపోయాయి.
ప్రిన్సిపాల్ రాధా దేవి తన పదవిని కోల్పోయినా, విద్యార్థుల హృదయాలలో మరియు సామాజిక సేవలో ఆమె యొక్క ప్రేరణాత్మకమైన కృషి ఎల్లప్పుడూ కొనసాగుతోంది.
***
వసుంధర రాణి మునిపల్లె గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
ఉగాది 2026 కథల పోటీల వివరాల కోసం
కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం
మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.
రచయిత్రి పరిచయం: వసుంధర రాణి మునిపల్లె
నాకు ఈ సదవకాశం ఇచ్చినందుకు ధన్యవాదములు.
నేనొక హౌస్ వైఫ్ ని నాకు కథలు రాయడం ఒక హాబీ.
ఇంతకుముందు జాగృతి లాంటి పత్రికలలో కథలు ప్రచురితమయ్యాయి. ఇంకా కొన్ని కథలు పరిశీలనలో ఉన్నాయి.
Comments