ఉదయరాగ ఉద్వేగాలు - పార్ట్ 2
- Pandranki Subramani
- 15 hours ago
- 7 min read
#ఉదయరాగఉద్వేగాలు, #UdayaragaUdvegalu, #PandrankiSubramani, #పాండ్రంకిసుబ్రమణి, #TeluguSerials, #TeluguNovel, #TeluguFamilyStory, #తెలుగుకుటుంబకథ
Udayaraga Udvegalu - Part 2- New Telugu Web Series Written By Pandranki Subramani Published in manatelugukathalu.com on 29/11/2025
ఉదయరాగ ఉద్వేగాలు - పార్ట్ 2 - తెలుగు ధారావాహిక
రచన: పాండ్రంకి సుబ్రమణి
ఉత్తమ రచయిత బిరుదు గ్రహీత
జరిగిన కథ:
డిపార్టుమెంటు తరపున జరుగుతున్న ట్రైనింగ్ లో ఉంటాడు మధుమురళి.
తండ్రి కోరికపై అతనితో కలిసి ఒక వివాహానికి హాజరవుతాడు. ఉదయరాగ ఉద్వేగాలు - ముందుమాట కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.
ఇక ఉదయరాగ ఉద్వేగాలు – ధారావాహిక రెండవ భాగం వినండి
ఉదయ కాలాన గాలి సన్నగా చల్లగా వీస్తూంది. మద్యాహ్నమయేటప్పటికి మాత్రం సన్నటి మంటల్ని రేపుకొస్తూంది. సాయంత్రమయే సరికి కోపం చల్లారిన జవరాలిలా చలిచలిగా తాకుతూంది, తోటలోని కమ్మదనాన్ని తెరలు తెరలుగా మోసుకు వస్తూ.. మరి— అదే గాలి అల్పపీడనం చోటు చేసుకున్నప్పుడు ప్రశాంతతను కోల్పోయి జుత్తు విరబోసుకున్న పోలేరమ్మలా సముద్ర జలాలను అల్లకల్లోల పరుస్తూ అలల శిఖల్ని గుప్పెట్లోకి లాక్కుంటూ తుఫానులా రూపాంతరం చెంది నగరాల నడిబొ డ్డున విలయతాండవం చేస్తుంది, ధ్వంస రచనకు పాల్పడుతుంది. బ్రతుకు బాటలోని ఒడుదుడుగుల ఒరవడి కూడా అంతేగా!
మరునాడు ఉదయం ప్రయాణ బడలికతో నిద్రపోయిన మధు మురళి బయట మండపం వెలుపల చోటు చేసుకున్న అలజడికి ఉలికి పాటుతో గది బయటకు వచ్చాడు ఒంటి మీదుగా టవల్ కప్పుకుంటూ— ఆలయ మందిరాల నగరమైన కాంచి పురం కూడా లేచి నట్లులేదు. ప్రశాంతత చెదరని ఆకాశం అదేమీ గమనించనట్టు చంటి పిల్లాడిలా దిక్కులు చూస్తూంది. కొడుకు లేచిన చప్పుడు విన్న త్యాగరాజు కూడా నిద్రనుండి ఫెళ్ళున మేల్కొన్నాడు- “ఏమైంది? ఏమైంది? ” అంటూ--
అప్పుడు చల్లటి అపశుభపు కబురులాంటి వార్త చెవిన పడింది. కలలో గాని యిలలో గాని అటువంటి శుభ సమయాన యేది జరక్కూడదో అది జరిగి పోయిది. అన్నెం పున్నెం యెరగని కన్నెపిల్ల పెళ్ళి ఆగిపోయింది, అందరి గుండెల్లోనూ కుంపటి రాజేస్తూ వరుడు చెప్పాచెయ్యకుండా మాయల మరీచికలా మాయమయాడు; తనకా పెళ్ళి వద్దని.. యెంత చెప్తున్నా వినకుండా యింట్లో వాళ్ళు తన మెడ వంచి బెంబేలు పెట్టించి పెళ్ళి మండపానికి తీసుకువచ్చారని- తను ప్రేమించిన ప్రియురాలితోనే స్థిరమైన జీవితం గడుపుతానని, ఆమెను దగా చేయలేనని చీటీ ముక్క వ్రాసి పడేసి, ” టు గో అండ్ నెవర్ టు రిటర్న్” అన్న రీతిన పచ్చ బారిన మైదానాలు మోహ స్వర్గపు స్వప్నాలు వెతుక్కుంటూ జారుకున్నాడు.
ఆ వార్త విని మండపం చేరుకున్న అతిథులు నానా విధాలుగా మాట్లాడుకోనారంభించారు, “ఇంకా నయం! పిల్లకు మూడు ముళ్ళూ వేసి జారుకోలేదు”
మరి కొందరైతే మరొక విధంగా అనుకున్నారు- దెప్పి పొడిచారు “ఇప్పటి కుర్రాళ్ళ తంతే యింత! అంతా వాళ్ళిష్ట ప్రకారమే జరగాలి. లేకపోతే తమకు తాము కాసినోవాలుగా మారిపోతారు, కుటుంబ గౌరవాన్ని ధ్వంసం చేస్తారు. కట్ట కడపటి బొట్టు వరకూ అనుభవించాలి. దాని కోసం వాళ్ళేమైనా చేస్తారు. దేనికైనా తెగిస్తారు”
మండపంలోపల- మండపానికి పైనున్న వియ్యంకుల విడిది అంతా వెతికి యిక పెళ్ళి కొడుకు కనిపించడని తేల్చుకున్న దీనదయాళన్- భార్య ధనమ్మాళ్ వాళ్ళ యిద్దరు కూతుళ్ళూ కుప్ప కూలి పోయారు. కళ్ళనుండి కన్నీటి చుక్కరాలని శివగామి మాటా పలుకూ లేకుండా బిత్తరపోయి తత్తర పడిపోయి చూస్తూ నిల్చుంది. మరి కాసేపట్లో రాబోయే శుభ ముహూర్తాన తనతో బాటు పెళ్ళి పీటల పైన కూర్చోవలసిన పెళ్ళి కొడుకు మండపం విడచి పారిపోయాడా! తనేం తప్పు చేసిందని తనను కాదని తిరస్కరించాడు? తన పట్లా తన కుటుంబం పట్లా కాస్తంత కరుణ చూపి తమ చెవిన ముందుగానే తన అయిష్టాన్ని వేసిన తరవాత అతడాఘన కార్యం చేసుండవచ్చుగా!
తను అంతటి అందవికారా! అవిద్యతో అట్టడుగున కుమిలే సగటు ఆడదా! కాదే--ముగ్గురు అక్కాచెళ్ళెల్లోనూ తననే అందరూ అళగియ మొగం- సౌందర్యవతని అంటుంటారుగా! తను స్వయంగా ఆ మెచ్చుకోలు విన్నది కూడా-- మరెందుకిలా జరిగింది? తనకు మాత్రమే యెందుకు జరిగింది? గ్రహపాటా! పూర్వజన్మ సుకృతమా! ఇప్పుడు గాని ఈ వార్త పొక్కితే నగరమంతా వైరల్ ఐపోతుంది. కుటుంబ గౌరవం నడి రోడ్డున పడ్తుంది.
ఆమె యెట్టకేలకు కదలిక వచ్చిన శిలా విగ్రహంలా నడచి వెళ్ళి తల్లిని పొదవి పట్టుకుని అక్కున చేర్చుకుంది. నిజానికి ఆమె గుండెల నిండా చోటు చేసుకున్న దిగులు తల్లి కోసం మాత్రమే కాదు. సున్నిత హృదయుడైన తన తండ్రి గురించే —ఆయన యిటువంటి సంక్షోభాన్ని తట్టుకోలేడు. విలవిల్లాడిపోతాడు. చిన్నటి మాట సహితం పడనివాడు. సర్వీసంతటా మచ్చలేని మాణిక్యంలా జీవించిన పుణ్యవాన్- ఇంతటి దుర్ఘటనని యెలా తట్టుకోగలడు? గుడి గోపురాలకు నెలవైన కాంచీపురంలో వంశ పార్యంపర్యంగా తమ కుటుంబానికి ఉన్న గొరవం యెటువంటిదని.. అరుణగిరి నాథుని కొండంతటి ఉన్నతమైనది కదూ!
ఇప్పుడు పురవీధుల్లో యిరుగు పొరుగు వాళ్ళందరూ తమ కుటుంబం-ముఖ్యంగా కేంద్ర ప్రభుత్వ ఉద్యోగయిన తన తండ్రి గురించి యేమని చెప్పుకుంటారు? ఉన్న వూరి సంబంధాలు కాదని పొరుగూరు సంబంధం కోసం గొప్పగా వెంపర్లాడి బొక్క బోర్లాపడ్డాడని పెదవుల కదలికలతో నొసటి మడతలతో పలకరిస్తూనే పరి పరివిధాల ఆడిపోసుకోరూ! శివగామి ఉన్నపాటున ఆలోచించడం మానుకుని తల్లిని కుదురుగా కూర్చోబెట్టి తిరిగి చూసింది. ఆశ్చర్యంతో కనురెప్పలల్లార్చింది.
అక్కడెక్కడా త్యాగరాజు అంకుల్ కనిపించలేదు. ఆయన కొడుకు మధు మురళి జాడ కూడా లేదు. పెళ్ళి యెలాగూ జరిగేది లేదు కాబట్టి యిక తమ ఉనికి ఇక్కడెందుకని ఊరు వెళ్ళి పోయారా! మురళి మాట అటుంచి అంకుల్ విషయానికి వస్తే యిటువంటి సమయంలో చిరకాల పరిచయం ఉన్న తన స్నేహితుణ్ణి యిటువంటి గడ్డు పరిస్థితిలో విడిచి వెళ్ళిపోవచ్చా! ఆయన భాష వేరు. తమ భాష వేరు. ఆయన ప్రాంతం వేరు- తమ ప్రాంతం వేరు. ఐతే మట్టుకు— తామందరూ భారతీయత సంతరించుకున్న దేశానికి చెందినవారం కాదూ! తామందరూ ఒక్కటి కాదూ!
అంకుల్ గారు సరైన సమయంలో”ది ఫ్రెండ్ యిన్ నీడ్ ది ఫ్రెండ్ యిన్డీడ్! ” అన్న యూనివర్సల్ సూత్రాన్ని విస్మరించినట్టున్నారు. విస్మరించడం యేమిటి—ఈ పాటికి తమకెందుకీ పనికిరాని తద్దినం అనుకుంటూ ఊరు విడచి సగ దూరం వెళ్ళిపోయుంటారు. శివగామిలో దు:ఖం పెల్లుబికింది. కష్టకాలంలో కలసిరాని ఈ స్నేహబంధాలెందుకు— ఎవరిని ఉధ్ధరించడానికని—“మురుగా! మురుగా! “ అంటూ ఆమె కన్నె హృదయం ఘోషించింది.
శివగామి భావిస్తున్నట్లు తండ్రీ కొడుకులిద్దరూ కాంచీ పురం విడిచి వెడలిపోలేదు. ఇద్దరి నుండి అద్దరి చేరలేదు. కావేరి నది గట్టుపైనున్న మాఁవిడి చెట్టుక్రింద కూర్చుని చాలా సేపు మాటా మంతీ లేకుండా నిశ్శబ్ద నిశ్వానాలతో గురి లేని చూపులతో ఒకరి కళ్ళల్లోకి ఒకరు చూసుకుంటూ ఉండిపోయారు. ఇలా ఔతుందని- అందునా ఉదాత్త గుణవంతుడైన దీనదయాళన్ విషయంలో అలా అడ్డదిడ్డంగా జరుగుతుందని వాళ్ళు కలలో కూడా ఊహించి ఉండరు.
నిజానికి ఆయన కుటుంబంతో సంబంధం పెట్టుకోవడం పెక్కు మందికి గౌరవ కారణం. అటువంటిది ఇప్పుడెందుకిలా జరిగింది? దూరాన కామాక్షి అమ్మవారి ఆలయం నుండి గుడి గంటలు పవిత్ర మంత్రోఛ్ఛరణల్లా జీవన ఆధ్యాత్మిక తరంగాలను నగరం నలువైపులా వ్యాపింప చేస్తున్నాయి. మరొక్కప్పుడయితే మధు మురళి మూడు నాళ్ళూ అక్కడే ఉండి తమిళ వారి పెండ్లి పేరంటాల తతంగం కనులార చూచి తరించి తండ్రితో బాటు శిల్పసౌందర్యాన్ని పుణికి పుచ్చుకున్న కాంచీ పురంలోని కోవెళ్ళన్నీ దర్శించి వెళ్ళేవాడు. మళ్ళీ మళ్ళీ కాంచీపురం ఆలయ నగరానికి తను తలచుకున్నా రాలేడు కదా! ఏమైందో యేమో అతడు ఉన్నపాటున తలవిదిలిస్తూ లేచి నిల్చున్నాడు.
నెత్తిపైన రాలిన మాఁవిడి పూలను విదిలిస్తూ అన్నాడు- ”ఇక నేనిక్కడుండి చేసేదేముంది? రేపు ఉదయం టాక్సీ మాట్లాడుకుని చెన్నై వెళ్ళిపోతాను నాన్నగారూ! అక్కణ్ణించి అలా ఢిల్లీకి ఫ్లయిట్ లో చేరుకుంటాను“
త్యాగరాజు కొడుకు వేపు తేరిపార చూస్తూ నిదానంగా కూర్చోమని సైగ చేసాడు. మధుమురళి కూర్చున్న తరవాత నోరు విప్పాడతను- “ఇకపైనే మనం- అంటే నువ్వూ నేనూ చేయాల్సిన పనులు చాలానే ఉన్నాయి. మనసుని దిటవు పర్చుకుని విను”
అయోమయంగా కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని చూసాడు మురళి.
“దీనదయాళన్ గారి గురించి నీకు పూర్తిగా తెలియదు. అప్పట్లో- అంటే చిత్తూరులో పని చేస్తున్నప్పుడు నువ్వు బడి కుర్రాడివే కదా! అతడి టెంపర్మెంట్ గురించి తెలుసు కునే అవకాశం లేదు. కాబట్టి యిప్పుడు చెప్తున్నాను విను. ఎంతటి నిజాయితీ పరుడో అంతటి సెన్సిటివ్. ఎంతటి ఉదార స్వభావుడో అంతటి ఉక్రోశ పరుడు. మాట పడలేడు. భంగపాటు భరించలేడు. అలా యెప్పుడైనా అవమానకరంగా ఏదైనా జరిగితే ఆవేశపడిపోతాడు. అగ్గి గుగ్గిలమైపోతాడు. ఇంటికి వెళ్ళిన వెంటనే ఫీవర్ తో మంచాన పడతాడు. గుండె నొప్పితో విలవిల్లాడిపోతాడు. అందువల్ల చెప్తున్నాను తనకూ తన కుటుంబానికీ జరిగిన ఈ అవమానాన్ని అతడు ససేమిరా భరించలేడు. కొలాప్స్ ఐపోతాడు”
దానికి మధుమురళి వెంటనే రియాక్టయాడు..
“దానికి మనమేం చేయగలం నాన్నగారూ? విషయ జ్ఞానం ఉన్నవాడు కాబట్టి ఆయన ముందే కూతురి పెళ్ళి సంబంధం కుదర్చడంలో జాగ్రత్త పడాల్సింది. కనీసం మీవంటి మిత్రుల్ని స్నేహితుల్నీ సంప్రదించాల్సింది. ఇక మనం చేయాల్సిందేముంది? “
“కాదోయ్! ఇప్పుడు, ఈ మూమెంటాఫ్ క్రైసిస్ లో మనం చేయాల్సిందే యెక్కువుంది. మనమంటే, నువ్వన్నమాట. ”
అర్థ రహితం గా చూసాడు మధుమురళి.
“దీనదయాళన్ ని కొన్నాళ్ళపాటు మన మధ్య చూడాలంటే నువ్వు శివగామికి ఆశ్రయం యివ్వాలి. అంటే— శివగామిని జీవన సహచరిని చేసుకోవాలి. శుభ ముహూర్తం రేపే కాబట్టి రేపే నువ్వు శివగామి మెడలో మూడు ముళ్ళూ వేయాలి”
మురళి గ్రుడ్లు మిటకరించి చూస్తూ ఉండిపోయాడు. కొన్ని క్షణాల తరవాత తేరుకునేందుకు ప్రయత్నిస్తూ నోరు తెరిచాడు. “మీరు మీ స్నేహధర్మాన్ని పాటించడానకి పూనుకుంటున్నారన్నది తెలుస్తూనే ఉంది. కాని—దీని పర్యావసానం గురించి ఆలోచించారా! రామకృష్ణాపురంలో పెద్ద రగడే జరుగుతుంది. కాస్తో కూస్తో మీకు తప్ప అక్కడి వాళ్ళెవరికీ తమిళం రాదు. భాష తెలియని తమిళమ్మాయిని ఇంటికి కోడలి పిల్లగా వచ్చిందని పెద్ద రాధ్ధాంతమే జరుగుతుంది. అమ్మ మాట అటుంచి పెద్దమ్మ సంగతి యిక చెప్పనే అవసరం లేదు. పెద్ద సీనే క్రియేట్ చేస్తుంది. ఇక అక్కడి మాధవపురం పెద్దమ్మ గురించి చెప్పనే అవసరం లేదు. మాధవ పురంలో ఉన్న ఆమెగారూ పెదనాన్నగారూ నాకోసం యేవో సంబంధాలు వెతకనారంభించారని అమ్మమొన్న పనిగట్టుకుని చెప్పింది.
ఇవన్నీ తెలిసుండీ శివగామిని మనింటికి తీసుకురావడం అవసరమా! ప్రాంతం కాని ప్రాంతాన ఆమెకు మాత్రం యేం మంచి జరుగుతుందని. ఫిష్ ఔటాఫ్ వాటర్ లా అవస్థపడదూ! ఇప్పుడు మాత్రం మించిపోయిందేముందని? విద్యావంతురాలైన శివగామికి మరొక సంబంధం వెతకడంలో మీరు దీనదయాళన్ అంకుల్ గారి కుటుంబానికి చేయూత అందివ్వొచ్చుగా! “
“అదంతా తరువాతి మాట. నేను చూసుకుంటాను. నువ్వన్నట్లు ప్రతి ఒక్కరికీ స్నేహధర్మం ఒకటుంటుదన్నది తెలిసిన అంశమే --ముందు దీనికి బదులియ్యి. నీకెవరైనా క్లోజ్ గార్ల్ ఫ్రెండు ఉందా! ఆ పిల్లను “మనసా వాచా కర్మణ:” చేసుకుంటానని మాటిచ్చావా? ”
మధుమురళి నోరు మెదపలేదు. నేల చూపులు చూస్తూ ఉండిపోయాడు.
కొడుకు నుండి ఎటువంటి బదులూ రాకపోయేసరికి త్యాగరాజు మళ్ళీ అందుకున్నాడు. “ఇటీజ్ ఓకే! నాకర్థమయింది. ఇప్పుడు అసలు విషయానికి వస్తున్నాను. కూతురి పెళ్ళి అకస్తాత్తుగా ఆగిపోవడం వల్ల భార్యాభర్తలిద్దరూ తీవ్రంగా క్రుంగిపోయున్నారు. ఎప్పుడేమి జరుగుతుందో చెప్పడం కష్టం. వాళ్ళింట్లో గాని యేదైనా అనుకోనిది సంభవిస్తే నేనిక రామకృష్ణాపురం వచ్చే ప్రసక్తి ఉండదు. ఇక్కడే ఉండిపోతాను వాళ్ళను దగ్గరుండి గమనిస్తూ--ఇది నా ఆఖరి మాట“
మధుమురళి నిదానంగా విని తలూపాడు. అతడు గ్రహించాడు-తండ్రిది తిరుగులేని నిర్ణయని. “అలాగే చేయండి నాన్నగారూ! ఐతే—నాదొక మాట. మంగళ సూత్రధారణ జరిగిన వెంటనే నేను ఢిల్లీ వెళ్ళిపోతాను. ఆ తరవాత మరేదేదో తతంగం గట్రా ఉందని పూజా పునస్కారాలు ముంగించాలని నన్నాపకండి”
కొడుకు మాట విని త్యాగరాజు ముఖ మండలాన సూర్యకాంతి వంటి వెలుగు చోటు చేసుకుంది. తేలిగ్గా ఊపిరి తీస్తూ అన్నాడతను- ”శివగామిని చిన్నప్పుడెప్పుడో చిత్తూరులో చూసుంటావు. ఇప్పుడొకసారి చూస్తావా? ”
మురళి తల అడ్డంగా ఆడిస్తూ అన్నాడు- “అవసరంలేదు నాన్నగారూ! మీరు చూసున్నారుగా—అది చాలు. అమ్మకూ మాధవపురం పెదనాన్నకూ పెద్దమ్మకూ ఫోనులో ఓ మాట చెప్పేదా నాన్నగారూ! “ “వద్దు. నేను ముందే చెప్పాగా అంతా నేను చూసుకుంటానని. నువ్విక్కడే ఉండు. దీనదయళన్ తోనూ ధనమ్మాళ్ తోనూ నేను మాట్లాడి వస్తాను” అని కొడుకు భుజం తట్టి మెల్లగా రోడ్డుపైకి వచ్చి విడిది వేపు నడవసాగాడు త్యాగరాజు.
అప్పుడు మురళి లేచి వెళ్ళి తండ్రిని ఆపాడు- “అమ్మకూ మాధవపురంలోని పెద్దమ్మకూ రాశిఫలాలపైన జోతిష్కం పైనా అపారమైన నమ్మకం. వాళ్ళకు ఓ మాట చెప్తే---“
తల అడ్డంగా ఆడించాడు త్యాగరాజు. “ఇప్పటికదేమీ వద్దు. అడిగితే-అన్నీ సరిచూసిన తరవాతే మీ యిద్దరికీ పెళ్ళి జరిగిందని చెప్పు”
మురళి అదోలా చూసాడు- అబధ్ధం చెప్పాలా అన్నట్టు.
“ఉఁ అప్పుడప్పుడు చెప్పాలి— మనకోసం కాకపోయినా యితరులకోసం. ఇంటర్ లో నువ్వు తెలుగే గా తీసుకున్నావు బోధనా భాషగా.. ఇటు వంటి విషయాలకు వెసులు బాటు ఉంటుందన్నది మరచిపోయావా! మరచిపోయుంటావులే- ఈ మధ్య మన వాళ్ళు విదేశాల బాట పడ్తూ తెలుగుని అల్లనల్లన మరచిపోతున్నారుగా! ధర్మపరాయణుడైన రాక్షసరాజు బలిచక్రవర్తితో అసురుల గురువు శుక్రాచార్యులవారే మన్నారో గుర్తు చేసుకో- ‘ వారిజాక్షులందు, వైవాహికములందు- బ్రాణ విత్తమాన భంగమందు- జలిత గోకులాగ్ర జన్మరక్షణమందు- బొంకవచ్చు నఘము బొంద దధిప--- ఇది భాగవతంలోనిది. ఇప్పుడు గుర్తుకి వస్తుందా! ”
మధుమురళి తలూపుతూ స్పందించాడు- “ఒకటడుగుతాను. కోపగించుకోరు కదా! ”
ఉఁ అని తలూపాడు త్యాగరాజు.
“వాళ్ళు కాంచీపురం తమిళులు కదా! శివగామిని మనింటి కోడలు పిల్లగా పంపిస్తారా! ”
కొడుకు లేవదీసిన క్వరీకి త్యాగరాజు నవ్వలేక నవ్వాడు. తనయుడు ఇక్కడి వివాహబంధం నుండి తప్పుకోవడానికి పరిపరి విధాల ప్రయత్నిస్తున్నాడని గ్రహించాడతను; కర్రా విరక్కూడదు, పామూ చావకూడదన్న రీతినన్నమాట. అప్పుడు త్యాగరాజు చిన్నగ దగ్గి బదులిచ్చా డు- “నేనడిగితే దీనదయాళన్ కాదనడు. ఐనా- ఇదంతా అతడికీ అతడి సతీమణికీ సూచన ప్రాయంగా చెప్పే ముందడుగు వేయబోతున్నానోయ్. బాగా గుర్తుంచుకో! కొందరికి మానం ప్రాణం కన్నా మిన్న. దానికోసం వాళ్ళు దేనినైనా త్యాగం చేస్తారు, దీనదయాళన్ ఈ కోవకు చెందిన వాడు.
అందుకే—శివగామి పెళ్లికి నేనింతటి ప్రయత్నం చేస్తున్నాను. ఇంకేమైనా అడగాలా? ”
మధు మురళి తల అడ్డంగా ఊపాడు లేదన్నట్టు.
“ఇక్కడే ఉండు. నేను వచ్చి నిన్ను తీసుకు వెళతాను” అంటూ త్యాగరాజు వడివడిగా విడిది వేపు నడిచాడు. విడిది పై అంతస్తు నుండి దీనదయాళన్ దంపతులతో సహా చాలా మందే అంత వరకూ మాట్లాడుతూ వస్తూన్న తండ్రీ కొడుకుల వేపు కన్నార్పకుండా చూస్తూనే ఉన్నారు. ఏమి జరిగుంటుంది? పండా-కాయా! ఇదీ వాళ్ళను ఊపిపారేస్తూన్న మిలియన్ డాలర్ ప్రశ్న.
అంతవరకూ “యికపైన తన పెళ్ళి ఊసు యెక్కడా యెప్పుడూ యెత్తనే యెత్తకని” ఖరాకండీగా తేల్చి చెప్పిన శివగామి తనకు మూడు ముళ్ళూ వేయడానకి ఒప్పుకున్నవాడు మరెవ్వరో కాదు-- స్వయాన చిత్తూరు అంకుల్ గారి కొడుకేనని తెలుసుకుని మౌనం దాల్చింది, అమ్మానాన్నల కళ్ళలో ఉబ్బిన ఆనంద కన్నీరు చూసి మిన్నకుండిపోయింది. జరగదనుకున్న తన పెళ్లి శుభకార్యాన్ని అదే ముహూర్తాన అమ్మ కామాక్షి తల్లే వచ్చి వెనుక నుండి జరిపిస్తున్నట్లనిపించిందామెకు..
===============================================
ఇంకా వుంది
ఉదయరాగ ఉద్వేగాలు - పార్ట్ 3 త్వరలో
===============================================
పాండ్రంకి సుబ్రమణి గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
యూట్యూబ్ లోకి అప్లోడ్ చేయబడ్డ పాండ్రంకి సుబ్రమణి గారి కథలకు సంబంధించిన ప్లే లిస్ట్ కోసం
ఉగాది 2026 కథల పోటీల వివరాల కోసం
కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం
మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.
1) పేరు-పాండ్రంకి సుబ్రమణి
2)తండ్రి పేరు-పాండ్రంకి నరసియ్య
3) తల్లిపేరు-పాండ్రంకి పైడమ్మ
4)స్వస్థలం-విజయనగరం
5)ఉద్యోగ విరమణచేసి స్థిరపడినది-హైద్రాబాదు
6)సాహితీ నేపథ్యం-కథలు వివిధ పత్రికల్లో ప్రచురితమైనవి.ఒక నవల సాహితీ కిరణం మాసపత్రికలో మరొక నవల- ఆంధ్రభూమి మాసపత్రికలో ప్రచురించబడ్డాయి.
30 /10 /2022 తేదీన హైదరాబాద్ రవీంద్ర భారతిలో మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారిచే సన్మానింపబడి, ఉత్తమ రచయిత బిరుదు పొందారు.
Comments