దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు - పార్ట్ 13
- seetharamkumar mallavarapu
- 1 day ago
- 4 min read
#MallavarapuSeetharamKumar, #మల్లవరపుసీతారాంకుమార్, #దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు, #Dayyam@thommidoMailu, #TeluguSuspenseStories, #TeluguCrimeStory, #TeluguDetectiveStory, #TeluguGhostStory

Dayyam@thommido Mailu - Part 13 - New Telugu Web Series Written By Mallavarapu Seetharam Kumar Published In manatelugukathalu.com On 25/11/2025
దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు - పార్ట్ 13 - తెలుగు ధారావాహిక
రచన: మల్లవరపు సీతారాం కుమార్
జరిగిన కథ కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి
టాక్సీ డ్రైవర్ రాజు చెప్పిన "దయ్యం కనబడింది" కథతో ఎస్సై మోహన్, రిటైర్డ్ కానిస్టేబుల్ స్వామినాథంతో కలిసి రాత్రివేళ తొమ్మిదో మైలు వెళ్లాడు. తిరుగు ప్రయాణంలో తెల్లటి ఆకారం అతన్ని గాయపరిచింది. హేతువాదులమని చెప్పుకున్న ఇద్దరు వ్యక్తులు అక్కడే నైట్ స్టే చేస్తే… దయ్యం వారిలో చిట్టిబాబును భయంకరంగా గాయపరిచింది.
తన ప్రేమ రితికకు నిరూపించడానికి వచ్చిన గౌతమ్, అక్కడ మురళిని కలుసుకుని పది సంవత్సరాల క్రితం జరిగిన కుట్రను తెలుసుకుంటాడు. ఊర్లో మురళి తండ్రి దీనదయాళు అందరికి ధైర్యం చెప్పడంతో భూములు అమ్మకుండా తప్పించుకున్నారు. అయితే మిస్టరీగా కాలభైరవ విగ్రహం మాయం కావడంతో వేటపాలెం గ్రామస్థులలో భయం పెరిగింది.
గత ఎపిసోడ్స్ కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి
దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు - పార్ట్ 1 కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.
దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు - పార్ట్ 2 కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.
దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు - పార్ట్ 3 కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.
దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు - పార్ట్ 4 కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.
దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు - పార్ట్ 5 కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.
దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు - పార్ట్ 6 కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.
దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు - పార్ట్ 7 కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.
దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు - పార్ట్ 8 కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.
దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు - పార్ట్ 9 కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.
దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు - పార్ట్ 10 కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.
ఇక దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు - పార్ట్ 13 చదవండి.
పట్నం వెళ్లి రమణయ్యను కలుస్తాడు మాజీ సర్పంచ్ కామయ్య. కామయ్య వెళ్లేసరికి తన ఇంట్లో హాల్లో ఉన్న బంగారు ఊయ్యాలలో ఊగుతున్నాడు రమణయ్య. కామయ్యను చూసి, ఊయలనుండి దిగి, తన గదిలోకి తీసుకొని వెళ్లాడు.
మహాభారత యుద్ధంలో అభిమన్యుడిని చంపడానికి పన్నిన వ్యూహంలాగా ఆ రోజు దీనదయాళు హత్యకు కుట్ర జరిగింది.
“సార్… మీతో ఒక విషయం మాట్లాడాలి,” అన్నాడు కామయ్య.
రమణయ్య నెమ్మదిగా, “చెప్పు. ఊరిలో పరిస్థితి ఎలా ఉంది?” అని అడిగాడు.
“దీనదయాళు ఉన్నంత వరకూ మా ప్లాన్ ఒక్క అడుగు ముందుకు వెళ్లదు సార్. అతడే గ్రామస్థులకు రక్షణ కవచం,” కామయ్య నిరాశగా అన్నాడు.
రమణయ్య పెదవుల చివర చిరునవ్వు మెదిలింది.
“అంటే… ఆ కవచాన్ని పగులగొట్టాల్సిందే కదా?”
కామయ్య ఒక క్షణం యోచించి తలూపాడు.
“అయినా సార్… ఆయనను ఏదైనా చేస్తే ఊరు మొత్తం మన మీద పడుతుంది.”
రమణయ్య నవ్వాడు.
“అందుకే దయ్యం కథ. నిజమే… మనమేదైనా చేస్తే మనమీద పడతారు. అదే దయ్యం ఏదైనా చేస్తే… భయంతో వణికిపోతారు. ఊరు వదిలి పారిపోతారు.”
ఆ మాటలు విన్న కామయ్య చేతులు చెమటతో తడిసిపోయాయి.
“సార్… ఎలాగైనా తొమ్మిదో మైలు దగ్గరే జరిగిందని చూపించాలి. దయ్యమే చంపిందని నమ్మించాలి.”
రమణయ్య టేబుల్ మీద బెల్ కొట్టాడు. అతని మనుషులు ఇద్దరూ లోపలికి వచ్చారు. ప్లాన్ పక్కాగా వివరించాడు రమణయ్య.
ఆ ప్లాన్ ప్రకారం ఒక అమావాస్య రాత్రి… సమయం సరిగ్గా రాత్రి పన్నెండు గంటలు.
వేటపాలెం నుండి ఒంటరిగా బయలుదేరాడు దీనదయాళు. ఈ మధ్యకాలంలో రాత్రుళ్లు ఆ దారిలో నడిచేవాళ్లు ధైర్యం కోసం ఒక పాట తయారు చేసుకున్నారు.
“పారిపోండి పారిపోండి దయ్యాలు… మాకు తోడు ఉన్నాడు దీనదయాళు.”
అది గుర్తుకొచ్చి మనసులోనే నవ్వుకుంటూ సైకిల్ మీద తొమ్మిదో మైలు వెళ్తున్నాడు దీనదయాళు.
దార్లో బాటకు పక్కగా ఉన్న చెట్లు భయం కొలిపేలా ఊగుతున్నాయి. సాధారణంగా ధైర్యవంతుడు అయిన దీనదయాళుకి కూడా కొంచెం అసహజంగా అనిపించింది.
వాగుకు ముందు రోడ్డు పక్కన ఉన్న కాలభైరవ ఆలయాన్ని సమీపించాడు. ఆలయం దగ్గర ఏదో ఆకారాలు కదులుతున్నట్లు అనిపించింది. సైకిల్ ఆపి ఆవైపు చూస్తున్నాడు. అంతలో ఎవరో బలంగా తోసినట్లు సైకిల్తో పాటు కింద పడిపోయాడు. కానీ వెంటనే తేరుకుని పైకి లేచాడు.
ఎదురుగా ఇద్దరు దృఢకాయులు నిలుచున్నారు.
ఇద్దరి చేతుల్లో ఆయుధాలు లేవు.
ఒకరి చేతిలో పైపంచె, మరొకరి చేతిలో పొడవాటి టవల్ మాత్రమే ఉన్నాయి.
క్షణంలో వారి ఉద్దేశం అర్థమైంది దీనదయాళుకు.
వాళ్లు తనమీద ఆయుధాలు ఉపయోగించరు. ఊపిరాడకుండా చేసి చంపుతారు. దయ్యం చంపిందని నమ్మిస్తారు.
తన చేతిలోని టార్చ్తో చుట్టుపక్కల చూసాడు. సమీపంలో నేలపై పడి ఉన్న పొడవాటి కర్రను చేతిలోకి తీసుకున్నాడు. సాహసంతో వారి పైకి దూకాడు.
ఊహించని ఈ చర్యతో వారు భయపడ్డారు. తేరుకునేలోపే దీనదయాళు వారిని కర్రతో బాగా గాయపరిచాడు. ఇద్దరూ కింద పడిపోయారు.
వారి ముఖాలకున్న తెల్లటి ముసుగును తొలగించడానికి కిందికి వంగాడు. ఇంతలో వెనక ఏదో అలికిడి కావడంతో తల తిప్పబోయాడు. కానీ వెనక ఉన్న వ్యక్తి మత్తుమందులో ముంచిన గుడ్డను అతని ముఖానికి బలంగా అదిమి ఉంచాడు.
మత్తుమందు ప్రభావం వల్ల దీనదయాళు శరీరం అదుపు తప్పుతోంది. అదే అదునుగా ఎదురుగా ఉన్న దృఢకాయులు అతన్ని వెనక్కి నెట్టారు. గుండెలపైకి ఎక్కి, చుట్టూ టవల్ బిగించి బలంగా మెలితిప్పారు.
అతని ఊపిరి ఆ నిశీధిలో కలిసి పోయింది.
ప్లాన్ ప్రకారం శరీరాన్ని సరిచేసి అతని ఛాతిపై తెల్లని ముద్రలు сделали. చుట్టూ నేలపైన గాట్లు పెట్టి “దయ్యం కాళ్ల ముద్రలు” అనిపించేలా చేశారు.
సాధారణంగా దీనదయాళు రాత్రి రెండు గంటలలోపు ఇంటికి తిరిగి వస్తాడు. అతను వచ్చేవరకు చామంతమ్మ మేలుకుని ఉంటుంది. ఆ రోజు మూడు గంటలైనా భర్త రాకపోవడంతో ఆందోళనపడింది.
ఒకసారి పిల్లలవంక చూసింది. మురళి, రితిక మంచి నిద్రలో ఉన్నారు.
చేసేది లేక పక్కింటి తలుపు తట్టింది. వారికి విషయం చెప్పింది. వారు సర్పంచికి చెప్పడం, సర్పంచి తన మనుషులందరినీ పిలిపించడం జరిగింది.
నాలుగు గంటలయ్యేసరికి ఊరంతా దీనదయాళు ఇంటి దగ్గర గుమికూడారు.
పాతికమంది యువకులు చేతికి దొరికిన ఆయుధాలతో, టార్చిలైట్లు, కిరోసిన్ లాంతర్లతో ఆ చీకట్లో తొమ్మిదో మైలు వైపు బయలుదేరారు.
వాగుదగ్గర దీనదయాళు సైకిల్ రోడ్ పక్కన పడిపోయి ఉండటం గమనించారు. ఆ చుట్టుపక్కల అతనికోసం వెదికారు. కనిపించలేదు.
వాగులో అప్పడు నీళ్లు కొద్దిగానే ఉన్నాయి. అలాంటి సమయంలో సైకిల్ నెట్టుకుంటూ వెళ్లి, అటువైపు వెళ్లాక తొక్కుకుంటూ వెళ్లవచ్చు. కానీ ఇక్కడే ఎందుకు ఆపేశాడో… అర్థం కాలేదు ఎవరికీ.
వాగును దాటి తొమ్మిదో మైలు చేరుకున్నారు.
కాస్త దూరంలో ఉన్న చింతచెట్టు కింద ఇద్దరు వ్యక్తులు కేకలు పెడుతున్నారు.
గ్రామస్తులందరూ అక్కడికి చేరుకున్నారు. నేలపై పడి ఉన్న దీనదయాళు శవాన్ని చూడగానే వారి దుఃఖం కట్టలు తెంచుకుంది.
ఆ ఇద్దరూ తమ ఊరి వాళ్లే అని గ్రహించాడు సర్పంచి.
“ఏం జరిగింది?” అని అడిగాడు.
“రెండు దయ్యాలు గాల్లో ఎగురుకుంటూ వచ్చి ఈ శవాన్ని ఇక్కడ పడేశాయి,” అని చెప్పారు వాళ్లు.
“మీరు ఈ సమయంలో ఇక్కడ ఎందుకున్నారు?” అని అడిగాడు స్వామినాథం.
“ఫస్ట్ బస్సుకి ఇక్కడ దిగాం. దయ్యాలు గాల్లో ఎగురుతూ వచ్చి శవాన్ని ఇక్కడ పడేశాయి. అవి వెళ్లేదాకా ఆగి వచ్చి చూసాం. పాపం… దీనదయాళును అవి చంపేశాయి,” అన్నారు వాళ్లు.
శవాన్ని ఊర్లోకి తరలించారు. ఊరంతా శవం చుట్టూ గుమికూడారు.
“దీనదయాళును దయ్యమే చంపింది!”
“ఆయనే రాత్రి దయ్యం లేదని నిరూపించడానికి వెళ్లాడు కదా!”
“ఇదిగో అతని గొంతు ఎలా నలిగిపోయిందో! ఏ మనిషి చేయలేడు ఇంత!”
కామయ్య మనుషులు గుంపులోనే నటించారు.
“దయ్యాలు గాల్లో ఎగురుకుంటూ శవాన్ని చింతచెట్టు కింద పడేయడం మేము చూసాం,” చెప్పారు బస్సు దిగిన ఇద్దరు వ్యక్తులు.
గ్రామంలో భయం అగ్నిలా వ్యాపించింది.
పిల్లలు బయటికి రావడానికి భయపడ్డారు. ఆడవాళ్లు సాయంత్రమైతే గుమ్మాలు మూసుకుని ఆంజనేయ దండకం చదవడం మొదలు పెట్టారు.
==================================================
ఇంకా ఉంది
దయ్యం@తొమ్మిదోమైలు - పార్ట్ 14 త్వరలో
=========================================================
మల్లవరపు సీతారాం కుమార్ గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు
యూట్యూబ్ లోకి అప్లోడ్ చేయబడ్డ మల్లవరపు సీతారాం కుమార్ గారి కథలకు సంబంధించిన ప్లే లిస్ట్ కోసం
ఉగాది 2026 కథల పోటీల వివరాల కోసం
కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం
మేము నిర్వహించే వివిధ పోటీలలో రచయితలకు బహుమతులు అందించడంలో భాగస్వాములు కావాలనుకునే వారు వివరాల కోసం story@manatelugukathalu.com కి మెయిల్ చెయ్యండి.
మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.
లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.
దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).
మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి.
గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.

రచయిత పరిచయం:
నమస్తే! నా పేరు మల్లవరపు సీతారాం కుమార్. శ్రీమతి పేరు మల్లవరపు సీతాలక్ష్మి. ఇద్దరమూ రచనలు చేస్తుంటాము. ఇప్పటికి దాదాపు 25 కథలు మనతెలుగుకథలు.కామ్, కౌముది, గోతెలుగు.కామ్, సుకథ.కామ్ లాంటి వెబ్ మ్యాగజైన్ లలో ప్రచురితమయ్యాయి. స్వస్థలం నెల్లూరు. తెలుగు కథలంటే చాలా ఇష్టం. మనతెలుగుకథలు.కామ్ నిర్వహిస్తున్నాము.




Comments