top of page

చేయి వదలకు నేస్తమా - పార్ట్ 9

#VeluriPrameelaSarma, #వేలూరిప్రమీలాశర్మ, #CheyiVadalakuNesthama, #చేయివదలకునేస్తమా, #TeluguSerials, #TeluguNovel, #TeluguDharavahika

Cheyi Vadalaku Nesthama - Part 9 - New Telugu Web Series Written By - Veluri Prameela Sarma Published In manatelugukathalu.com On 09/06/2025

చేయి వదలకు నేస్తమా - పార్ట్ 9 - తెలుగు ధారావాహిక

రచన: వేలూరి ప్రమీలాశర్మ

కథా పఠనం: మల్లవరపు సీతారాం కుమార్


జరిగిన కథ..


సునీల, దొరబాబుల పెళ్లి పీటల మీద ఆగిపోతుంది. ప్రియురాలు రేవతితో అతని వివాహం జరుగుతుంది. సునీల పరిస్థితికి జాలిపడతాడు తేజ. అనుకోకుండా మెట్రో ట్రైన్ లో ఆమెను చూస్తాడు. ఆమె తలపుల్లో మునిగిపోతాడు.


రైల్వే స్టేషన్ లో  'అబద్ధం' అనే అనాధ కుర్రాడు ఉంటాడు. అతన్ని ఆప్యాయంగా పలకరించే మీనాకుమారి కనపడకుండా పోతుంది. అతను ఆప్యాయంగా చూసుకునే కుక్క గాయాలతో మరణిస్తుంది. స్నేహితుడు ప్రశాంత్ తో కలిసి ఒక కంపెనీ స్టార్ట్ చేయాలనుకుంటాడు తేజ. అందులో సుదతి, సునీల చేరుతారు.


తన కూతురు సురభికి వేరే సంబంధాలు చూడాలనుకుంటాడు తేజ మేనమామ గోపీకృష్ణ. కనపడకుండా పోయిన సునీలను ట్రాకింగ్ డివైస్ సహాయంతో వెతకడానికి వెళ్తాడు తేజ. మీనాకుమారిని కాపాడుతాడు.



ఇక చేయి వదలకు నేస్తమా - పార్ట్ 9 చదవండి. 


ఎంత వెదికినా సునీల ఆచూకీ దొరకకపోవడంతో, ఏం చెయ్యాలో పాలుపోక దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తున్నాడు తేజ. సూర్యాస్తమయం కావడం వల్ల మెల్లగా చీకట్లు అలుముకుంటున్నాయి. సునీల అక్కడే, ఎక్కడో ఉంటుందని బలంగా అనిపించడం వల్ల, ఆమెను తీసుకువెళ్ళకుండా వెనక్కి వెళ్లకూడదని గట్టిగా నిశ్చయించుకున్నాడు తేజ. కారు డోరు తెరిచిపెట్టి, సీట్లోనే కూచుని, కళ్ళు మూసుకుని, ఉదయం తాను అక్కడికి వచ్చినప్పటినుంచీ జరిగిన సంఘటనలన్నీ ఒక్కొక్కటిగా గుర్తుకు తెచ్చుకోవడం మొదలుపెట్టాడు. 


 'ఎస్.. మనుష్య సంచారం తక్కువగా ఉన్న ఈ కొండవాలు ప్రాంతంలో అడవి జంతువులు రాత్రిపూట సంచరించే అవకాశం ఉంది' ఇలా అనుకుంటుండగా.. ఉదయం తన కారుకి అడవి పందుల గుంపు అడ్డొచ్చిన సంగతి గుర్తొచ్చింది. 


వెంటనే కారు దిగి, డోరు వేసి, రిమోట్ తో లాక్ చేసి, పందులు కనపడిన దిశకు వ్యతిరేక దిశగా నడవడం మొదలుపెట్టాడు. 


 మొబైల్ టార్చి వేసి, జాగ్రత్తగా వర్షానికి తడిసిన మట్టి నేలలో, పందుల అడుగుల ముద్రలు వెతుకుతూ, తిరిగి బర్రెల సావిడికి చేరుకున్నాడు. చీకటిపడుతుండడంతో బర్రెల్ని లోపల గుంజలకి కట్టి, వాటిముందు ఎండుగడ్డివేసి పాలెకాపు వెళిపోయినట్టున్నాడు.. అవి నుంచుని తిన్న గడ్డిని నెమరువేసుకుంటున్నాయి. సావిడి లోపల అరవై వాట్ల బల్బు నీరసంగా వెలుగుతోంది. మెల్లగా సావిడి వెనకవైపుగా వెళ్లి చూసాడు. తూర్పువైపుగా ఉన్న పొలాల్లోకి, పందుల అడుగుజాడలు కనిపించాయి. 


ఆలస్యం చెయ్యకుండా, ఆ అడుగుల్ని అనుసరిస్తూ పొలాలవైపు దారితీసాడు. 


 అతని అంచనా తప్పు కాలేదు. పంట కాల్వకి అటువైపునున్న చెరుకు తోటల్లోంచి సన్నటి మూలుగు వినిపిస్తోంది. 


 "మై గాడ్! సునీల!! ఇక్కడ పడుందేమిటీ!? సునీలా.. కళ్ళు తెరువు" అంటూ గట్టిగా ఆమెని పట్టుకుని కదుపుతూ.. గుండెలకి హత్తుకుని, ఆమె ఉన్న పరిస్థితి చూసి, తట్టుకోలేక దుఃఖంతో ఒక్కసారిగా గట్టిగా రోదించాడు తేజ. 


 ఆతని గుండె చప్పుడు, తట్టిలేపినట్టుగా ఉలిక్కిపడి లేచి, బలంగా శ్వాస తీసుకుంది సునీల. 

 "నేనొచ్చేసానుగా.. ఇక భయం లేదు" అంటూ వీపు మీద రాస్తూ, ధైర్యం చెబుతున్న తేజ చేతికి తడిగా తగిలి, చెయ్యి వెనక్కి తీసుకున్నాడు. అడవి పంది చేసిన గాయానికి ఆమె మెడ వెనుక భాగంనుంచి రక్తం కారుతోంది. 


 అక్కడి వరకూ ఆమెను తరుముకొచ్చి, అడవిపందులు దాడి చేశాయని అర్థమయ్యింది తేజకి. 'అంటే.. అప్పుడే సునీల చేతికి ఉన్న డివైజ్ కూడా తెగి, పడిపోయి ఉండాలి' అనుకున్నాడు. స్పృహ తప్పుతున్న ఆమెను జాగ్రత్తగా తీసుకునివచ్చి, కార్లో వెనకసీట్లో పడుకోబెట్టాడు. 


చీకట్లు చీల్చుకుంటూ, వంద మైళ్ళ వేగంతో తేజ కారు, సిటీ వైపుకి దూసుకు పోతోంది. కారు వేగం కన్నా వేగంగా అతని ఆలోచనలు పరుగెడుతున్నాయి. 

*****************


 మీనా కుమారికి అవసరమైన వైద్యం అందిస్తూ, ఆమెకు వాడాల్సిన మందుల లిస్ట్ రాసిచ్చి, మరో నలభై ఎనిమిది గంటలవరకూ ఆమెకు ఎలాంటి ఒత్తిడీ కలగకుండా చూసుకోమని చెప్పాడు డాక్టర్ భరత్. 


 "ఈమెకు సంబంధించినవారెవరైనా ఉంటే ఓసారి కబురుపెట్టడం మంచిది ప్రశాంత్. తనవాళ్ళని చూసుకుంటే, బాధను కొంత మర్చిపోగాలుగుతుంది. కానీ ఈమెవరో తెలుసుకుందామంటే స్పృహలోకి రావాలి కదా.. చూద్దాం.. మరో రోజు గడిస్తే కొంత మెరుగవుతుంది. కానీ ఇంటర్నల్ బ్లీడింగ్ వల్ల ఇలా ఇంట్లో ఉంచి ట్రీట్మెంట్ ఇవ్వడం చాలా రిస్కుతో కూడుకున్నది. బట్, క్లినిక్ లో అడ్మిట్ చెయ్యడానికి తేజ ఒప్పుకోవడం లేదు. ఈమెను కాపాడడానికి నా శాయశక్తులా ప్రయత్నిస్తాను. ఆమె స్పృహలోకి వచ్చేదాకా ఎవరో ఒకరు ఆమె పక్కనవుండడం చాలా అవసరం" డాక్టర్ భరత్ చెప్పినదంతా జాగ్రత్తగా వింటున్న సురభికి తన తండ్రి గోపీకృష్ణ చెప్పిన మాటలు గుర్తొచ్చాయి. 


 "ఈమె వారం కిందట ట్రైన్ లో వస్తూ కిడ్నాప్ చెయ్యబడిన అమ్మాయే అయితే కనుక, మా నాన్నగారు చెప్పినట్టు ఈమెకు ఆ ప్లాట్ ఫారం మీదుండే ఓ అనాథ బాలుడు స్నేహితుడు. అతనిని ఇక్కడికి రప్పిస్తే ఈమె ఎవరో, వివరాలు ఏమైనా తెలిసే అవకాశం ఉంది" సురభి చెప్పినది విన్న వారందరికీ అలా చెయ్యడం సరైనదేననిపించింది. 


 "మీరన్నదే నిజమైతే, నేనొకసారి స్టేషన్ వరకూ వెళ్ళొస్తాను. ఆ అబ్బాయి సాయంతో ఈమె ఆచూకీ తెలుసుకోవచ్చు. ఇంతకీ ఆ అబ్బాయి పేరేమైనా తెలుసా? అతని ఆనవాళ్లు ఏవైనా చెప్పగలరా?" సురభిని ఉద్దేశించి అడిగాడు ప్రశాంత్. 


 "ఆ.. ఆ పిల్లవాడి పేరూ.. ఏదో తమాషాగా ఉంటుంది. ఆ.. గుర్తొచ్చింది.. అబద్ధం. ఎస్..’అబద్ధం’ అని మా నాన్నగారు ఓసారి చెప్పడం విన్నాను. అతనొక అనాథ అని మాత్రమే తెలుసు" తండ్రి చెప్పిన మాటలు గుర్తుచేసుకుంటూ చెప్పింది సురభి. 


 "సరే అయితే! నేను వెళ్లి ఆ అబ్బాయిని ఇక్కడికి తీసుకువస్తాను. కానీ, ఈమె విషయంగా మనం ఏ స్టెప్ తీసుకున్నా, వెళ్లేముందు ఓమాట తేజకి చెప్పడం మంచిది" అంటూ ఫోన్ తీసి, తేజ నంబర్ కి డయల్ చేసాడు. 


అటువైపు నుంచి తేజ చెప్పిన మాటలు విన్న ప్రశాంత్, ఆనందంతో గట్టిగా అరిచాడు. 

 "ఈజ్ ఇట్!? రియల్లీ గాడ్ ఈజ్ గ్రేట్. నేను చెప్పానా.. ఆమె కనిపిస్తుందని. బాగానేవుంది కదా? తనకి ఏమీ కాలేదుగా? సరే! జాగ్రత్తగా తీసుకురా!.. ఓకే! షూర్!" అంటూ తలాడిస్తూ, ఫోన్ లో తేజ చెప్పిన విషయాలు విన్న ప్రశాంత్, ఆనందంతో సుదతిని పట్టుకుని కుదిపేసాడు. 


 "సు నీ ల.. సునీల ఆచూకీ తెలిసిందిట. తీసుకువస్తున్నామని తేజ ఫోన్ లో చెప్పాడు" చెబుతున్న ప్రశాంత్ చేతుల్ని తన చేతిలోకి తీసుకుని, ఒక్కసారిగా ఆనందంతో గట్టిగా ఏడ్చేసింది సుదతి. 

 "కానీ.. డైరెక్ట్ గా ఇంటికి తీసుకురావడం కుదరదంటున్నాడు. సునీలకి ఏవో ఇంజురీస్ అయ్యాయట. ఇమ్మీడియేట్ గా హాస్పిటల్ లో అడ్మిట్ చెయ్యాలంటున్నాడు. సో.. సిటీలోకి వచ్చాక తనే కాల్ చేస్తానన్నాడు. అంతవరకూ మనం వెయిట్ చెయ్యాల్సిందే.. తప్పదు" సునీల గురించి తాను విన్నదంతా అక్కడున్నవారికి పూసగుచ్చినట్టు చెప్పాడు ప్రశాంత్. 


 "మై గాడ్! సునీలకి ఏమయ్యుంటుంది? అసలు మాట్లాడుతోందా? తేజా ఏమన్నాడు? ఇంజురీస్ ఏమిటి? ఆక్సిడెంట్ వల్లా? లేక ఎవరైనా..?" మాట్లాడుతుంటే సుదతి గొంతు దుఃఖంతో పూడుకుపోయింది. 


 "కంగారుపడాల్సింది ఏమీ లేదు సుదతీ! ప్లీజ్.. కొంచెం స్థిమితపడు. హాస్పిటల్ కి చేరాక, ట్రీట్మెంట్ విషయంగా డాక్టర్స్ ఏమన్నారో వెంటనే తేజ మనకి కాల్ చేసి చెబుతానన్నాడు. కూడనిది ఏదైనా జరిగితే, ఇలా డైరెక్ట్ గా హాస్పిటల్ కి తీస్కుని వెళ్ళడు కదా! జస్ట్ ఏదో చిన్న, చిన్న గాయాలు అయివుండొచ్చు. పరిస్థితిని బట్టి మనం కూడా వెళ్లి చూడొచ్చు. అంతవరకూ కొంచెం ధైర్యంగా, ఓపికగా ఉండాలి సుదతీ! ఈమెతో పోలిస్తే సునీలా, నువ్వూ చాలా అదృష్టవంతులనే చెప్పాలి. మీకు మేమందరం ఉన్నాం. పాపం! ఆమెకెవరున్నారు?" మీనాకుమారి వైపు జాలిగా చూస్తూ అన్నాడు ప్రశాంత్. 


 అప్పుడే స్పృహలోకి వస్తున్న మీనాకుమారి పెదవులు కదుపుతూ, ఏదో అడగాలని ప్రయత్నిస్తోంది. కానీ కళ్ళు మూతలుపడిపోతుంటే, తిరిగి మగతలోకి జారుకుంది. ఆమెలో చలనం రావడం చూసి, ఒక్క ఉదుటన సుదతి ఆమె మంచం దగ్గరకి చేరి, ఆమె చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుంది. ఆమెతో ఏ పరిచయమూ లేకపోయినా, ఆమె పరిస్థితికి సుదతి కళ్ళు చెమ్మగిల్లాయి. ఆమె త్వరగా కోలుకోవాలని మనసులోనే దేవుణ్ణి ప్రార్థించింది. 


 "ఈమె పేరు ఏమన్నారు? ఆ.. మీనా కుమారి కదూ! పాపం! చిన్నవయసులోనే ఇన్ని చిక్కుల్లో ఇరుక్కుంది. చాలా దురదృష్టవంతురాలు. అమ్మా, నాన్నలు అడిగితే ఏమని చెప్పగలదు? కాస్త కోలుకున్నాక, ఈమెకు మానసికంగా కొంత ధైర్యం వచ్చేవరకూ మనం కౌన్సెలింగ్ ఇవ్వడం అవసరం అనిపిస్తోంది. కనీసం కన్నవారి పేర్లయినా చెప్పగలిగితే బాగుణ్ణు" నిట్టూర్చింది సుదతి. 


 ఇంతలో తేజ దగ్గర్నుంచి ఫోన్ రావడంతో, మీనాకుమారిని జాగ్రత్తగా చూసుకోమని సురభికి అప్పచెప్పి, ప్రశాంత్, సుదతీలు సిటీ హాస్పిటల్ కి వెళ్ళడానికి కారెక్కారు. అదే సమయంలో అబద్దాన్ని వెంటపెట్టుకుని వచ్చిన గోపీకృష్ణ, గేటు తీసుకుని లోపలికి వచ్చాడు. 

**********


 మీనా కుమారిని మంచం మీద ఆ స్థితిలో చూడగానే అబద్ధం గుండె తరుక్కుపోయింది. 

 "అక్కా! యాడబోయినావక్కా? నీకోసం ఎన్ని దినాలు ఎతికినానో.. ఇట్టా సూడక్కా!" ఆమె మంచం దగ్గర కూచుని, మీనాకుమారిని పట్టుకుని గట్టిగా ఏడుస్తున్నాడు.. గోపీకృష్ణ చెప్పగా, మీనాకుమారి పరిస్థితి గురించి తెలుసుకున్న అబద్ధం. 


 "బాబూ! లే.. ఏడవకు. మీ అక్కకు ఏమీ కాదులే.. మేమందరం ఉన్నాం కదా. బాధపడకు" అంటూ అబద్దాన్ని ఓదారుస్తూ చెప్పిన గోపీకృష్ణ, తన మనసులో ఆందోళన బయటకు కనపడనీయడం లేదు. 


 "ఈమె గురించే ఈ అబ్బాయి నాకు అప్పుడు చెప్పాడు.. తాను ఎంతో ప్రేమగా చూసుకునే కుక్క కూడా ఈమె కోసం వెతుకుతూ చనిపోయిందని రైల్వే స్టేషన్ లో ఏడుస్తూ కూచున్నాడు.. ఆ అమ్మాయే ఈ అమ్మాయి అయ్యుంటుందనిపించి, ఎందుకైనా మంచిదని ఈ అబద్దాన్ని వెంటపెట్టుకుని వచ్చాను. ఇలా అయినా ఆమె వివరాలు తెలుస్తాయని చిన్న ఆశ"


అక్కడున్నవారితో ఇదంతా చెబుతున్న గోపీకృష్ణ, కూతురు తీసుకొచ్చి ఇచ్చిన కాఫీ తాగి, ఆలోచనలో పడ్డాడు. 


 "అవునూ! ఈమె ఇల్లు ఒదిలిపెట్టి వచ్చేసిందన్నావు కదూ. అందుకేనేమో ఎవరూ ఇంతవరకూ పోలీస్ కంప్లైంట్ కూడా ఇవ్వలేదు. పూర్తిగా తెలివిలోకి వస్తేకానీ ఎవరో, ఏంటో వివరం తెలీదు" అంటుండగానే మీనాకుమారి కళ్ళు తెరిచి, చుట్టూ చూసింది. 


 "అక్కా! అక్కా!! ఎట్టున్నావు? నీకోసమెంత ఏడ్చినానో తెల్సా? మళ్లీ నిన్ను చూస్తననుకోలే.." ఆమె బెడ్ దగ్గరగా వచ్చి, కళ్ళిoతింత చేస్కుని చెబుతున్న అబద్ధం వంక, ఎవరో అపరిచిత వ్యక్తిని చూసినట్టు అయోమయంగా చూసింది మీనాకుమారి. 


 "నేనక్కా! నన్ను పోల్చలే?" తనను చూడగానే సంతోషంతో దగ్గరకి తీసుకుంటుందనుకున్న ఆ పసివాడి మొహంలో దిగులు మేఘాలు కమ్ముకున్నాయి. ఆమె ఏం చెబుతుందోనని ఆశగా ఆమె ముఖంలోకి చూస్తున్నాడు. 


 భారంగా ఊపిరి తీసుకుని, ఎవరో తెలియదన్నట్టు తల అడ్డంగా ఊపింది మీనాకుమారి. నీరసంగా ఉండడం వల్ల సరిగా మాట్లాడలేకపోతోందనుకున్నారు అందరూ. ఆరంజ్ జ్యూస్ చేసి తెచ్చిన సురభి, మీనాకుమారిని పైకి లేవదీసి, కూచోబెట్టి మెల్లగా తాగించింది. కళ్ళతోనే కృతజ్ఞతలు చెప్పిన మీనా మళ్లీ వెనక్కి వాలి కళ్ళుమూసుకుని పడుకుంది. 


 "తేజ కాపాడకపోతే, అసలు మీరేమైపోయేవారో.. తల్చుకుంటేనే భయమేస్తోంది. ఆ భగవంతుడే తేజ రూపంలో వచ్చి మిమ్మల్ని కాపాడాడు. మీరు చాలా అదృష్టవంతులు మీనా! ఇంద.. ముందు ఈ టాబ్లెట్స్ వేసుకోండి. కొన్నాళ్లపాటు మీకు చాలా విశ్రాంతి అవసరం" టాబ్లెట్స్ చేతికందిస్తూ చెప్పింది సురభి. 


 "తే జ.. తేజా ఎవరూ?" అర్థంకానట్టు అడుగుతున్న మీనాకుమారి వైపు ఓక్షణం నివ్వెరపోయి చూసింది సురభి. 


 'అవునూ.. వీళ్ళందరూ అనుకుంటుంటే వినడమే కానీ, నేనూ ఇంతవరకూ అతనిని చూడలేదు కదా! ఆ తేజా ఎవరంటే ఏం చెప్పాలి?' అనుకుంటూ తండ్రి మొహంలోకి చూసింది. 


 నాకూ తెలియదన్నట్టు గోపీకృష్ణ అడ్డంగా తల ఊపాడు. 

 వెంటనే ఫోన్ చేతిలోకి తీసుకున్న సురభి, ఓ నెంబర్ కి కాల్ చేసింది. ఆమె మనసులోని అలజడేంటో గోపీకృష్ణకి తెలుసు. మౌనంగా ఏం జరుగుతోందోనని చూస్తూ ఊరుకున్నాడు. 


=========================================================

ఇంకా ఉంది

చేయి వదలకు నేస్తమా - పార్ట్ 10 త్వరలో

=========================================================


వేలూరి ప్రమీలాశర్మ గారి ప్రొఫైల్ కొరకు, మనతెలుగుకథలు.కామ్ లో వారి ఇతర రచనల కొరకు

విజయదశమి 2025 కథల పోటీల వివరాల కోసం

కొసమెరుపు కథల పోటీల వివరాల కోసం


మాకు రచనలు పంపాలనుకుంటే మా వెబ్ సైట్ లో ఉన్న అప్లోడ్ లింక్ ద్వారా మీ రచనలను పంపవచ్చు.


లేదా story@manatelugukathalu.com కు text document/odt/docx రూపంలో మెయిల్ చెయ్యవచ్చు.

మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి యూ ట్యూబ్ ఛానల్ ను ఈ క్రింది లింక్ ద్వారా చేరుకోవచ్చును.

దయ చేసి సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి ( పూర్తిగా ఉచితం ).



మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి ఫేస్ బుక్ పేజీ చేరడానికి ఈ క్రింది లింక్ క్లిక్ చేయండి. లైక్ చేసి, సబ్స్క్రయిబ్ చెయ్యండి.



గమనిక : పాఠకులు తమ అభిప్రాయాలను మనతెలుగుకథలు.కామ్ వారి అఫీషియల్ వాట్స్ అప్ నెంబర్ : 63099 58851 కు పంపవచ్చును.


రచయిత్రి పరిచయం: వేలూరి ప్రమీలాశర్మ

నమస్తే!

సాహితీ ప్రయాణం : విశాఖ ఆకాశవాణిలో అనౌన్సర్ గా, ప్రాంతీయ వార్తా చదువరిగా 20 సం. సేవలందించిన నేను, 2004 లో ఆకాశవాణి కి అర్థగంట నాటికను వ్రాసి ఇచ్చాను. అడపాదడపా రచనలు చేస్తూ ఇంతవరకూ ఆకాశవాణిలో నాటికలు (11), కథానికలు (16), ధారావాహికలు(2) ప్రసారానికి నోచుకున్నాయి. వీటితోపాటు 2021 నుంచి అంటే మూడు సం. లుగా వివిధ పత్రికలకు కథలు, సీరియల్స్ వ్రాస్తున్నాను. దాదాపు 160 వరకూ నా రచనలు ప్రచురణకు నోచుకున్నవి. ఇంతవరకూ పోటీలలో బహుమతులు, మరియు సా. ప్ర. కు ఎంపికైనవి 24 కథలు. వీటిలో కేవలం 2024 సం. లోనే 14 కథలు పోటీలలో నిలబడ్డాయి అని తెలుపుటకు సంతోషిస్తున్నాను.

రెండు నవలికలు, రెండు శతకాలు, త్రిశతిగా రామాయణం, శివోహం… నక్షత్ర మాలికలు... ఇలా నా రచనలు కొనసాగుతున్నాయి.


వృత్తిరీత్యా న్యూస్ రీడర్ గా ఉన్న నాకు 2016 సం. కి గాను VJF బెస్ట్ న్యూస్ రీడర్ అవార్డు దక్కింది.

మొదటి కథల సంపుటి "కడలి కెరటాలు" 2022 సం. కి గాను శ్రీ అడుసుమిల్లి అనిల్ కుమార్ స్మారక పురస్కారానికి ఎంపిక కాగా, కథల పోటీలలో 2024 సం. లో "వేలంపాట" కథకు శ్రీ కంచిపాటి గురుమూర్తి స్మారక పురస్కారం దక్కింది.

వివిధ సాహితీ ప్రక్రియలలో కొనసాగుతూ గజల్ సౌరభాలు పుస్తకం కూడా ముద్రించాను. నేను రచించిన భక్తి గీతాలు ఆల్బమ్ గా రూపొందించే యోచనలో ఉన్నాను.

ధన్యవాదములు. 🙏🏼

ఇట్లు,

వేలూరి ప్రమీలాశర్మ.




Comments


bottom of page